Sa nakalipas na tatlong buwan. Naging close sila ni Tristan, kapag rest day nga nito. Imbis na magpahinga ay nasa silid nya ito at ito ang nagbabantay at nag aalaga sa kanya. Masaya syang makilala ang binata.
Mabait ito sa kanya at sa pamilya. Ito na rin ang sumagot ng lahat ng kailangan nya sa hospita. Napakali ng utang na loob nya dito. Inamin din sa kanya nito nay gusto sya nito. Pero hindi pa sya handa. Mahal nya pa si Austin. Tatlong buwan pa lamang ang lumilipas, at nasasaktan pa rin sya.
Isa pa ay may sakit sya, hindi nya alam kung kailan ulit sya aatakihin. Paano na lang kung atakihin sya ngayon. Edi masasaktan nya lang din ito.
Napansin ni aby na kanina pa tingin ng tingin sa kanya yung janitor na pumasok sa silid upang maglinis. Napansin nya rin na kanina pa ito nasa loob. Wala syang kasama tinawag ni Tristan ang nanay para kausapin ito sa opisina nito.
"Kuya bakit ka ba tingin ng tingin? May dumi ba ako sa mukha?" Tanong nya dito. Hindi na nya matiis na hindi tanungin ito. Nahihiwagaan sya lalo na't naka takip ang mukha nito ng face mask.
"I'm sorry ma'am." Anito akmaang lalabas na ito ng silid ng pumasok si Tristan at ang ina nya.
"Nay! Doc!" Aniya.
"Aby, may importanteng sasabihin si doc. Sayo."
"Ano yun?"
Malalim ang hinugot na hininga ni Tristan bago nagsalita. Tinabihan nya ito tsaka hinawakan ang kamay ni aby.
"Aby, i hate to say this but. We have to remove the baby inside you. Kung hindi natin gagawin yun may posibilidad na mamatay ka kasama ng baby."
"Ayoko!" Mariing pagtanggi nya.
"Nay!? Ayoko!"
"Anak, wala ng ibang paraan. Ayoko rin naman pumayag, pero hindi naman ako papayag na mawala ka! Nanay din ako anak. Alam ko kung anong nararamdaman mo. Pareho tayong ayaw mawalan ng anak. Pero minsan anak kailangan natin pairalin ang utak kaysa puso."
Umiling iling si aby habang tumutulo ang luha nya. Niyakap sya ni Tristan.
"Shhhh wag kang umiyak, mas lalong makakasama sa lagay mo yan."
"Tang na naman kasi! Bakit ako!? Bakit ang baby ko!? Wala na bang iba!? Bakit ako lagi ang bet nyo! Alam ko maganda ako! Pero wag naman ako!" Aniya habang umiiyak sa balikat ni Tristan.
"Patawad anak. Wala akong magawa."
"Tristan? Wala na bang ibang paraan.?" Aniya dito.
Nakarinig sila ng pagsara ng pinto kaya nawala ang atensyon nila sa pinaguusapan.
"Yung janitor siguro" aniya.
Sa kabilang banda, ang lumabas na janitor ay mabilis na nagtungo sa cr ng ospital. Paglabas nito iba na ang suot pero naka mask parin at naka cup na ito.
Dinukot nito ang telepono sa bulsa at may tinawagan.
"Ma'am she's dying"
"Really? That's good! Keep your eyes on her Rinaldo, i wanna know when she will die. I cant wait to see her in a very cold aby." Anang kausap sa kabilang linya. Narinig nya pa ang mala demonyo nitong tawa bago ibinibaba ang telepono.
"Son please, kailan mo ba ako mapapatawad?" Si Elisa
"Napatawad na kita. Leave me alone." He said with a very cold voice.
"Brvery, kailan ka ba babalik sa dati?"
"I will never came back to who and what i am in the past. Patay ang Austin dati. Wala na sya. Can you just accept the new me?"
BINABASA MO ANG
My Palingkera Playgirl Hook My Heart (Completed)
Romance(Rated) SPG TLKSHD Austin bravery Sandoval isa sa mga magkakaibigang Charles Vaughn rogue, Thomas Fritson at Grieg frauts. ang pinaka Playboy, chick boy , babaero ng grupo. anong mangyayari sa kanya kung makatagpo sya ng katapat nyang play girl...
