4 o'Clock ❅ bts•bp ✓

4 O'Clock × 40 "Eclipse"

Medya; IU & Na Yon Kwon - First Love (Taesoo'nun gösteride söylediği şarkı)
** eğik biçimdeki yazılar şarkı sözleridir

"Sıra bizde mi? Şimdi kapanışı mı yapacağız?"

"Jisoo, artık sakin ol lütfen." dedi Lisa. "Beş saattir aynı soruyu soruyorsun."

"Ne yapmamı bekliyorsun? Oraya Taehyung ile çıkacak sen değilsin."

Sonra söylediklerinin mantıksızlığını fark etmiş ve dudaklarını büzerek kendini Lisa'nın yanındaki koltuğa bırakmıştı Jisoo. Lisa'nın haklı olduğunun farkındaydı ama içindeki heyecanı bastıramıyordu.

"Taehyung," diyerek ayağa kalktı. Yoongi ve Taehyung ona doğru yürüyorlardı yani artık onların sahneye çıkmaları gerekiyordu.

"Sıra sizde, Jisoo." dedi Yoongi rahatlatıcı bir gülümsemeyle.

Jisoo gergince başını salladı ve yanında tepkisiz duran Taehyung'a baktı. Ne hissettiğini belli etmiyordu, ve açıkcası Taehyung'un da heyecanlı ve gerin olduğunu bilseydi daha iyi hissedebilirdi. Yalnız olduğunu düşünmezdi.

Korkak adımlarla sahneye ilerledi. Arkasından da Taehyung geliyordu. Onlarca kez prova yapmışlardı, bu yüzden asla batıramazdı. Elinden gelenin en iyisini yapmak zorundaydı ve onu asıl korkutan da buydu. Taehyung'un kendisine destek olacağını düşünmüştü ama o hala ifadesizliğini sürdürüyordu.

Sahneye geldiklerinde, seyircilerden bir alkış kazanmışlardı. Taehyung ve Jisoo'nun gösterisini merak eden kişi çok fazlaydı. Çünkü onlar, Jisoo'nun çaresizce Taehyung'u sevdiğini; Taehyung'un ise onu kendisinden uzaklaştırmak için her şeyi yaptığını, onu sevmediğini düşünüyorlardı.

Şarkı başladığında, planlandığı gibi Taehyuhg, Jisoo'ya elinde tuttuğu çiçek demetini uzatmıştı. Jisoo da çiçeği aldığında kocaman gülümseyip, yanındaki sandalyeye koymuştu. Daha sonra ise, Taehyung Jisoo'nun elini sıkıca kavramış ve birlikte şarkı söylemeye başlamışlardı.

'Bir zamanlar nasıldık
Şimdi nasılız?
Birçok insanın içinde, parlayan yıldızlar gibi, zaman da kayar gider.'

Taehyung'a baktı Jisoo. Gerçekten onu seveli ne kadar oluyordu? Birkaç ay, belki de bir yıl. Onu sevmeye o kadar alışmıştı ki, onu sevmeden önceki zamanlarını doğru düzgün hatırlayamıyordu bile.

'Kalbimin içinde - benim kalbimde,
Gözlerimi dolduran şey
Hepsi seninle.
Ruhum uçup gidiyor.
Öyle görünüyor ki, hiçbir ses çıkarmadan.
Biz soğukta dayanırken, ellerimiz ısınıyor.'

Birbirlerine kenetlenmiş olan ellerine baktı genç kız. Uyumlu görünüyorlardı. Bir ressam tarafından çizilmiş, sevgili dolu bir sesim gibiydi. Bu resmi tek başına görüyor olmamayı umdu. Şu an üşümüyordu belki, ama Taehyung yokken üşüyordu. Ruhu üşüyordu. Sanki kutuptayken, birileri onu şöminenin yanına ulaştırmıştı. Ölmek üzereydi, ama henüz ölmeden ısınmayı başarmıştı. Daha önce, Taehyung'a açılmayı düşünüp korktuğu zamanları hatırladı. Hala korkuyordu. Sevdiğini kaybetmenin korkusu, acı verici olmalıydı. Bu yüzden, Taehyung'un korkmasının nedenini de anlıyordu.

'Bana tek kelime etmesen de, birbirimizin gözleri içine doldurulmuşuz.
Şimdi sen hastayken, ayağa kalkıp tekrar iyi hissedinceye kadar ben yanında olacağım.
Fazla korkmamaya çalış sevgilim, bu bala benzeyen heyecanlı ilk aşk gibi.
Yine dikkatlice, günden güne her zaman seni seveceğim, benim ilk ve tek aşkım.'

İlk aşk kavramı çoğu zaman çocuksu gelirdi. Bununla ilgili batıl inançlar da vardı. Klişe sözler. Ama yine de ilk aşkları, diğerlerinden ayıran bir anlam vardı. Belki de dönüp geriye baktığınızda, gülüp geçecektiniz. Fakat, belki de gülüp geçtiğiniz kişi yanınızda olacak, kalbinizi ve bedeninizi sarmalayacaktı. Ne olacağını bilemezdiniz. Yine de bu önemliydi, çünkü kalbinizin ritmini ilk bozan kişi; sizin olgunlaşmanızı sağlayan ilk kişiydi.