Aşk Tanecikleri | PJM

0.6 ✔️

Rüyamdan ilk defa bu kadar sakince uyanıyordum. Yanımda birinin varlığını hissedince elini tuttuğum ve yatağın ucunda uyuyan Jimin'i gördüm.

Elini o kadar sıkı tutuyordum ki, yüksek ihtimalle kurtulamadığı için gidememişti. Elimi biraz gevşettim ve karşımda gözleri kapalı mükemmel adamı izlemeye başladım. Kusursuz gibiydi.

Yüzlerimizin arasında olan mesafe bile nefeslerinin yüzüme vurmasına engel olmuyordu. Böyle bir durumda onu izlemekten kendimi alamıyordum.

O kadar mükemmel görünüyordu ki, dudaklarında, burnunda, gözlerinde ve yanaklarında parmak uçlarımı gezdirmek istiyorumdum.

Onu izlemeye devam ettiğim dakikalar içerisinde ona dokunmamak için kendime hakim oldum ve gözlerime sunulan ziyafeti çekmesi için zaman verdim.

Ne kadar süredir izlediğimi bilmediğim mükemmeliyet, hafifçe kıpırdanıp ardından gözlerini yavaşça aralayınca gözlerimiz buluştu ve ben o heyecan ile kendimi yataktan dışarıya hızlıca attım.

"Ah, çok üzgünüm. Gerçekten çok Üzgünüm. İçmemeliydim. Zor zamanlar geçirmenize sebep oldum. Umarım geceyi rezil edip, sizleri çok yormamışımdır.." o kadar seri ve saçma konuşuyordum ki, Jimin'in bana söylediği şeyi dahi duymamıştım.

"Anlayamadım üzgünüm."

Bir kaç dakikada sayısız kez üzgün olduğumu dile getirmemde büyük başarı.

"Diyorum ki, benden bu kadar çok mu hoşlanıyorsun?"

"Anlayamadım?"

Hadi ama sarhoşken o kadar abartmış olamamam.

"Dün gece söylediklerinde ciddi miydin?"

"Ne söyledim ki dün gece?"

"Hatırlamıyor musun?"

Oturduğum yerde başımı ellerimin arasına alarak biraz baskı uyguladım. Hatırlamıyordum ama hatırlamalıydım yoksa, toparlayamazdım.

Başıma baskı uygulamayı keserek bakışlarımı karşındaki adamın yüzüne çıkarttım. Ciddi görünüyordu.

"Be-ben çok Üzgünüm. Hatırlayamıyorum." Ağlamaklı çıkmaya başlayan sesimi düzen sokarak devam ettim. "Lütfen anlatır mısın?"

"Yani bana söylediğin onca şeyi hatırlamıyorsun? Oysa ki samimi olduğunu düşünmüştüm"

Neler söylemiştim acaba. Kendi kafamda binbir türlü senaryo üretiyordum. Eğer bana anlatmazsa gerçekten ağlayabilirdim. Ama kafamda dönen düşünceler Jimin'n kahkahası ile bölündü.

"Sadece şaka yapıyordum, bu kadar ciddiye alabileceğini düşünmemiştim" karşımda sırıtmaya devam ediyor olması, onu öldürme isteği uyandırıyordu bende ancak asla öyle birşey yapmayacağım için sakince gülümsedim.

"Sadece içtiğinde garip davranıyorsun ve seni tutmak baya zor oluyor. O yüzden üç kişi zor taşıdık."

"Üç kişi mi? "

Kıkırtısı kulaklarıma sesli şölen yapıyordu ama o gülmeyi keserek devam etti.

"Evet üç kişi taşıdık. Ayrıca Jungkook'tan özür dilemelisin."