Aşk Tanecikleri | PJM

0.8 ✔️

O kadar korkmuş ve telaşlanmıştım ki, valizimi çekerken cebimden telefonumu çıkartarak teyzemi aramış ve neden bana haber vermediklerini sorgulayarak sinirleniyordum. Hala neden bana söylemek için bu kadar geç kaldıklarını anlayamıyordum. Teyzemin ise sürekli tekrarladığı şey  'Seni endişelendirmek istemedi' çok pardon da saçmalamışlardı, haber vermeleri gerekirdi.

Arkada sürüklediğim valizimde sürekli bana engel olurken, bir de telefonda teyzem vır vır konuşuyordu. Ya Amerika'daydım, Amerika. 2 dakikalık yol değildi ki, şimdi haber vermişlerdi. Telaş ettikçe, sinirleniyor! Sinirlendikçede gözümden yaş akıyordu. Akan yaşlarımı, montumun kolu ile silip duruyordum. Kapıdan çıkıp ilk taksiye binerek teyzem ile kapattığım telefondan şefi aradım.

"Şef bana acil uçak bileti bakmanız lazım."

Sürekli olarak zamansız aradığım şefin sesi bu sefer iyi geliyordu. Çünkü burada gece yarısıydı.

"Sorun nedir?"

"Annem rahatsızlandı. Acil dönüş yapmalıyım" Telefonda sesim endişeli çıktığı için onu da endişelendirmiştim.

"Ben hemen ayarlıyorum. Sen sakin ol, ve telefonumu bekle"

Telefonu kapatmıştım ama yerimde duramıyordum. Taksicide arabayı çok yavaş kullanıyordu, sanki beni havaalanına çabuk götürse anneme gidebilecekmişim gibi triplere girmiştim. Ayaklarımı sallayıp, tırnaklarımı yiyordum. Çalan telefonumun sesi ile irkildim.

"Şef?"

"Salang 1 saate kalkacak olan, aktarmasız uçağa yer ayırttık. Şuan neredesin?"

"10 dakika içerisinde LAX Havaalanında olacağım. Çok teşekkür ederim Şef."

Telefonu cevabını beklemeden kapattığımda Check-in işlemleri için olabildiğince geç kalmamam gerektiğinden taksiciye hızlanmasını söyledim ve arabanın içerisinde hiç birşey yapamasamda ayağım ile gaza basar gibi haraketler yapmaya başladım. Elimden gelen birşey yoktu ve ben çıldırmak üzereydim.

O kadar endişelenmiştim ki, otelden nasıl ayrıldığımı yada başka birşeyi hatırlamıyordum. Havaalanına vardığımda taksiciye parasını öderken bile üzerini alabilecek vaktim yoktu.

Sonunda havaalanına güvenlikleri geçerek girdiğimde, Türkiye için ayarlanmış check-in alanına girerek çaktırmadan araya kaynak yaptım ve valizimi teslim ederek biletimi aldım. Giriş kapı numarama ait alana ilerleyerek uçağın kalkış saatini beklerken kendime bir kahve aldım ve boş bulduğum ilk yere oturdum. Kahvemi yudumladığım esnada kafama birşey düşmüş gibi irkildim. Yaklaşık 14 saat uçucaktım ve ben yeni fark ediyordum. Otelden ayrılırken BTS üyeleri ile görüşmemiştim. Veda edememiştim.

Bir, iki kere kendime kızacak gibi olmuştum ancak haklıydım söz konusu annemdi ve benim aklıma böyle şeyler gelmezdi. Bütün günüm çok koşturmalı ve korku dolu geçtiği için, oturduğum koltukta kafam devriliyordu. Kapı açıldığında uçağa giriş yaptım ve kendimi koltuğuma atarak uykuya daldım.

15 saat sonra.

Uçaktan indiğim gibi valizimi aldım. Son dakikalara doğru check-in yaptığım için valizim ilk gelenler arasındaydı. Valizimi arkamda sürüklerken beni karşılamaya gelen arkadaşımı ve elinde salladığı arabamın anahtarını gördüm.