Aşk Tanecikleri | PJM

3.2

Bir süredir bölüm atamıyorum çünkü harika bir kitap buldum ve onu okuyordum.😍 Gerçi kitabı 6 günde bitirdim ve serisinin devam kitabını sipariş ettim ama hala kargoda. Yaklaşık 6 gündür teslimatını bekliyorum. Beklerkende baya heyecan yaptım çünkü kitabın devamını deli gibi merak ediyorum. 🥺 Bu arada kargo firması ile sayısız defa konuştum ona rağmen ulaşmadı. Bende bu boşlukta bir bölüm yazarak buraya bırakayım dedim. 😊 Umarım severek okursunuz. ♥️♥️

Ayrıca uzun süredir kitap okumadığım için kitap okumanın, yazarken ne kadar faydalı olduğunun farkına vardım. Bol, bol gerçek kitaplar edinerek okumaya özen gösterin. Gerçekten kitaplığınızdaki kitaplar çoğaldıkça daha büyük keyif alıyorsunuz.😍
Gerçek kitaplardan kastım sayfaları buram, buram kokanlar.♥️♥️

Keyifli okumalar.☕️🍪

DipNot:Merak edenler için kitabın adı TANDEM, ikinci kitabı ise BAĞ. Paralel evrenlere ilgi duyanlara şiddetle öneririm.

_________________________

Arabayı evin önüne park ettiğimde Asi'ye döndüm. Sanırım uyumuştu çünkü ağzının içerisinde homurdanıyordu ve bu hali kafamı şişirirkenki halinden bin kat daha sevimliydi.

"Asi, uyan." Uyandırmak için yanaklarının sıksamda uyanmaya zerre niyeti yoktu. Tepki vermemesinden anlıyordum.

Zaten kendine geleceğine emin olsaydım, bana değil anneme götürürdüm. Ama annem onu böyle görürse yüksek ihtimalle uyandığında, sonsuz uykuya geri yollardı.

Uyanmayacağına emin olduğumda iç çekerek kapıyı açıp arabadan indim. Bana etek giydirdiği için uyandığında ayrıca teşekkür edecektim. Çok ağır değildi ama etekle onu yukarı taşımam çokta kolay olmayacaktı.

Tamam belki  1 kat olabilir ama zor yani.

İlerleyerek kapısını açıp kafamı içeri uzattım. Son kez uyandırmayı denemekten zarar gelmezdi.

"Ablacım kalk!" Ses ayarımı bir kaç seviye yükselterek seslenmeme bile cevap alamayınca tüm hayallerim yıkılarak kafamı arabadan geri çıkarttım.

İki elimle arabanın üzerinden destek alarak düşünmeye başladım. Düşüncelerimden biriside onu arabada bırakıp evde tek başıma güzel bir uyku çekmekti.

Mantıklı.

"Noona, ne yapıyorsun orada?" Duyduğum tanıdık sesle arkama döndüm.

Taehyung karşımda elinde küçük bir kek ve üzerinde 1 tane yanan mum ile bana bakıyordu. Onu ve bir adım gerisinde endişe ile yüzüme bakan Jimin'i inceledim. İkiside simsiyah giyinmişlerdi. Şapkaları ve maskeleri vardı. Eğer sesini duymadan görseydim, hırsız olduklarını düşünerek mahalleyi ayağa kaldırabilirdim. Yada sapık.

"Sizin burada ne işiniz var?" Şaşkınca onları izlerken yerimden kıpırdayamıyordum. Şaşırmıştım.

"Doğum gününü kutlamaya geldik. Aslında ben tek geliyordum, Asi'den evinin adresini almıştım. Ama bu, seni merak ettiği için geleceğim diye tutturdu." Kek'i biraz Jimin'e doğru haraket ettirdiğinde, gözlerimiz buluştu.

"İçiyorsun sandım." Kısa cevabına karşılık ellerini havaya kaldırınca, yüzüne anlamayarak baktım.

"Asi bütün gece Hikaye attı, oradan gördü. Birde Noona, neden telefonlarımıza cevap vermiyorsun?"