Unordinary World (The Prophecy)

UWTP : Her

Her POV

"Please spare my life!"- pagmamakaawa sa sakin ng lalaking nasa harapan ko. Walang emosyon ko siyang tinignan.

He killed someone important to me, at ni hindi man lang sya naguilty bagkos ay natuwa pa sya.

This kind of guy doesn't deserve to live. Uulit-ulitin lang nya ang ginagawa nya, killing for him is happiness.

Hindi ko siya pinansin at mas diniin pa ang katana kong naka tutok sa leeg niya.

"na-gmamakaawa ako... napag-utusan l-ang ako ka-ya ko nagawa yon"- tsk that's not an acceptable answer. Kahit inutusan ka. Nasa sarili mo mismo kung susunod ka o hindi. It's free to choose what you think is right. Sinasabi mo lang iyan dahil nasa gitna ka na ng kamatayan.

I have warned him already, but di sya tumigil.

There's a lot of blood in his hands. Several of innocent lives have been lost.

"I don't need your explanations"- malamig na saad ko at pinugutan siya ng ulo bago tumalikod.

I know killing is a sin, but handa akong panagutan ang lahat.

Letting this kind of guy live is a mistake.

Dumeretso ako sa motor ko but before I go. Pinagmasdan ko muna ang paligid. Puno ng dugo, gutay-gutay na parte ng katawan ang lugar. Pinasabog ko muna ang lugar bago umalis.

I didn't do this for nothing. Malaki ang kasalanan nila sakin. Don't dare to mess up with me.

Obey me and you are safe

Disobey me and your dead..

Remember that..