Unordinary World (The Prophecy)

UWTP : Confrontation

Zeke asked me to come here in the garden and I think this is the right time para linawin ang lahat. Bahala na.

But the thing is di ko maintindihan ang mga kinikilos nya.

Nilapit nito ang mukha niya sakin. Ano bang problema ng lalaking to!?

Nanginginig ang mga tuhod ko.

Sya lang ang may kayang magparamdam sakin neto and he knows it, and taking advantage of it.

"Matutumba ako"

Pumalupot ang braso nito sa bewang ko.

Bat ba ang hilig nila mangyakap!?

"I'll catch you"

"Weh? Hinayaan mo nga akong mahulog nung nahuhulog na ko sayo. Tapos ngayon pakikiligin mo ko tas d mo man ako sasaluin?"- wala sariling sambit ko.

Ngumise ito. Siya na gwapo >_< tapos yung dimples nya pa huhuhu am gonna die!

I just want to be honest with my feelings. Pano ko siya makakalimutan, kung mismong sa sarili ko ayaw aminin?

This is the first step..

"You like me?"

"No, I love you pero sa tingin ko wala naman patatanguhan to"- umalis ako sa pagkakayap nito at pinilit ituwid ang mga tuhod at lumayo sa kaniya. Darn. Nakakapanglambot ang titig niya. I can't take it. Akala ko ba nagbago na. Sa tagal ng pag-iiwas ko sakanya.. walang nagbago. Nakakainis! At alam ko ang kinaibahan ng mahal at sa gusto no.

"Don't worry. Isipin mo nalang na hindi nangyari to. Alam kong yun naman ang gusto mo at kakalimutan ko din lahat"

Tumalikod ako sa kaniya at naglakad papalayo. Nageemote pa ko at umaasang pipigilan niya ko kaya laking gulat ko ng biglang may yumakap galing sa likod ko. Pinilit kong maging seryoso kahit kinikilig ako hahaha.

"What do you want?" Nagpumiglas ako sa yakap nito pero mas lalong humigpit lang. Yan tama yan. Dahil pag pinakawalan mo pa ko ngayon, hinding-hindi na ko babalik. This is your last chance heart. Kapag nabigo ka, wala ng balikan. Hindi ko na hahayaang masaktan pa.

This is enough.

Pinaikot niya ko at hinarap sa kaniya. "Yung tuhod ko nanginginig" - he laughed. Damn! "Wag ka ngang tumawa! Mas lalo mo lang pinalala!"

Humalakhak siya. Pinapatay niya ata ako e huhuhu. Pakiramdam ko lahat ng pangamba ko nawala nung tumawa siya. Ghad stress reliever pala siya.

Tumaas ang kamay nito at pinunasan ang noo ko kung saan humalik si Luke "get away from him"

Did he saw it?

"Kanino?"

"Luke"

"Teka bat naman kita susundin?"

"You're my property. I won't let anyone get you"

"Hindi ako bagay!"

Nagulat ako sa sunod na ginawa nito. Did he just kissed me? Dampi lang ito pero kasi.. kinikilig ako. Damn him! Huhuhu. Masyadong malakas ang epekto niya sakin. Ayoko ng ganito huhuhu mababaliw ako.

It's my first kiss!

And it's in my lips.

"Your mine... mine alone. Understand?"

"Ayoko nga!"- tae pahard to get ka pa. Pag yan nagbago ang isip, ikaw pa masasaktan. Pinakawalan mo isang napakalaking isda. Dumilim ang mukha nito "De j-oke lang hahaha" - alanganin akong napatawa. Parang makakapatay siya di ko keri. Tsaka ayoko magsisi sa huli. At isa pa, if he likes me-

"Wait do you even like me?"

"No"

Napakunot ang noo ko. Biglang kumulo ang dugo ko. Pinagloloko ba ko ng lalaking to!?

"Okay" - pilit akong ngumite. I won't let him see me hurting. No way! "let's just forget what happened"

Gaguhan pala ah? He's too cold, may puso pa ba siya? Bakit nya ko sinasaktan ng ganito? Isang napakalaking pagkakamali na umamin ako sa kaniya. Ayoko ng ganito! Kumikirot puso ko. Nasasaktan ako habang siya wala man lang emosyon ang mukha.

Tinaas ko ang kamay ko sa harapan niya.

"Let stay as a friends, can we?" Hindi man lang bumaba ang tingin nya. Nanatiling nakatitig ito sa mata ko.

Pinagloloko niya ang damdamin ko at sa oras nato saksi ang dalawang mata ko.

It's hurt but I'm not stupid to let this situation stays.

I'm not stupid enough para magpakatanga ng harap-harapan.

"Let's distance ourselves. As long as you don't talk me, come at me, look at me, then there's no problem" nagbago na ang isip ko.

I won't forgive him..

"What are you talking about?"

Tumalikod ako at naglakad. Nagsimulang tumulo ang luha ko. "When i saw that dumbass kissed you, i felt the urged to kill him, Ray. He's trying to snatch you away from me. Why are you avoiding me? I'm trying my best to courage up, to tell you everything and now your asking me, to stop and distance myself from you? Hindi ba yun na ang ginagawa mo matagal na? You're hurting me, Ray"

Am i imagining things?

Napahinto ako "What are you talking about? Kung niloloko mo na naman ako. Just stop it. I get it, okay? I'm fine without you" pinunasan ko ang luha ko at hinarap siya "I'm trying to say it all this time, Ray.. wala sa isip kong lokohin ka. I want to make you mine and mine alone"

Kinagat ko ang labi ko at may matigas na ekspresyon na tinignan ko siya "Is that makes you like me?"

Umiling to. Tumawa ako ng nakakaloko. This guy! "Pinagloloko mo ba k-"

"Like wouldn't be good enough. I love you, Ray. I love you"

Author's Note
Your votes and comments are really appreciated!