Unordinary World (The Prophecy)

UWTP : Childhood Friend

Pinagmasdan ko ang aking sarili sa salamin. Red fitted dress with a black belt and black 4 inches heels. Hinayaan kong nakalugay ang brown na buhok ko na straight with a curl on tip. Naglagay ako ng maskara na mas lalong ikinahaba at ikinakapal ng pilikmata ko. Eyeliner, powder and pulang lipstick. Nagsuot din ako ng accessories at may bitbit na purse. Kaya ang dating ko ay nagmukha akong masungit, elegante at sopistikada.

I need to do this. Bali-balita kong maraming masasama ang ugali ang nandoon. They have so many bad records.

I don't want to be bullied. One more thing, I'm a representative of a one of prestigious school.. ayoko magdala ng kahihiyan.

Lumabas ako at dumeretso sa kotse kong nakaparada at nagsimula ng mag drive. Ng makarating ako sa clifford university ay hinarangan ako ng guard. Kinatok nito ang bintana ng kotse ko. Ibinaba ko ito.

Napataas ang kilay ko at bahagyang napakunot ang noo ko ng makitang napatulala ito sakin. Bahagya pang nakaawang ang bibig nito. Kita ko ang pagkislap sa mata nito.

Pinagmasdan ko siya. Hindi ito nalalayo sa edad ko. Tss siya ba ang guard? Nasagot ang tanong ko ng makita ko ang suot nito. He's wearing a familliar uniform and an ID. He's one of a student here in this university.

"I'm the representative of Hamilton University"- pormal na sambit ko at ipinakita ang ID kong kinuha ko sa bag kanina. Hindi man lang ako pinansin at nanatiling nakatitig sakin. Bigla itong natauhan ng sunod-sunod na bumusina ang kotseng kasunod ko.

"S-orry Ms"- nahihiyang sambit nito at hinayaan na kong makapasok.

Napabungtonghininga na lamang ako at ipapark ko na sana ang kotse ko ng may makauna sakin. Sa lawak ng field nagkataon lang bang pareho kami ng pagpaparking-an? At isa pa, halata namang balak ko ng magpark don, inagawan pa ko tsk.

Kalma ray, kalma.

Nanggigigil na ipi-nark ko ang kotse sa tabi non at sinadya kong ilapit ng kaonti sa kotse niya. Pabalang kong binuksan ang pinto at napangise ako makitang nagasgasan ang kotse nito.

"Wtf! Anong sa tingin mo ang ginawa mo? Mahal pa sa buhay mo yang kotse ko!"- napairap ako ng makita siyang dali-daling pumunta sa tabi ko upang tignan ang gasgas sa kotse niya na hindi man lang ako sinusulyapan.

Walang gana kong tuluyang isinarado ang pinto ng kotse ko at nagsimulang maglakad paalis. Ngunit bago pa man ako makaalis ay may humawak sa braso ko ng dahilan upang mapatigil ako. Nagpipigil sa galit kong hinarap ang may pakana at winasik ang kamay nito.

"What the hell is your problem?"- malamig na tanong ko dito. Nanlaki ang mata nito at gulat na napatingin sakin. I can see the recognition on his eyes. Muli nito akong pinagmasdan ulo hanggang paa. Ang nanggalaiting mukha nito kanina ay naging maamo at mababakasan ng saya. Tila naging maamong tupa ito at nakita ang amo. Kumislap ang kulay-kape nitong mata.

"Ikaw nga!"

Napataas ang kilay ko. 

Ano bang problema ng isang to?

"Do I know you?"

"Wahhhhhh Ebaaaa! Ako to si seven, hindi mo ba naaalala? Nagkaproblema ka ba sa utak? Kawawa ka naman pala hindi man lang kita nagawang bisitahin. Anong klaseng kaibigan ako na iiwan ka s-"