UWTP : Finding The Chosen One

4K 128 2
                                    

Her PoV

"Tsk ikaw ang may araw sakin! Wala kang karapatang manggulo dito sa university namin at dito mo pa talaga balak pumatay! Wala nga namang pinipiling lugar ang mamamatay taong katulad mo!"

I glared at him. How dare he!

I shift my gaze to my uncle.

"Wag kang makialam dito uncle. Makakatikim to" nanggagaliiting saad ko. Nag iigting ang panga ko sa inis. Nab-bwiset ako. Nagawa pa niya kong bantaan sa sarili namin eskwelahan. Eh kung tutuusin siya naman ang may kasalanan. Pwedeng-pwede ko siyang ipakulong sa ginawa niya kung nagkataon.

Matalim nito akong tinignan at handa ng sumugod ano mang oras. Subukan niya, sisiguraduhin kong hindi na siya makakatayo pagkatapos nito. Lalampahin ko siya, i swear.

"Calm down Ray"- pagpapakalma ni Uncle Philip na nasa harapan ko at hinawakan ang magkabilang balikat ko.

"Kalma!? Paano ako kakalma kung nakikita ko ang pamumukha ng lalaking yan na gulo lamang ang dala dito sa harapan ko?"

Philip's PoV

Agad akong lumapit kay Ray at pasimpleng tinakpan ito sa gawi ng mga bisita ng makita ko ang pagpula ng mata nito. Inilibot ko ang tingin ko sa tatlo kung nakatingin ba sila at agad akong napahinga ng maluwag ng mukhang wala naman silang nakita.

D*mn hindi tinablan ang pagbabago ng mata niya sa contact lense na ginawa ko..

Hinarap ko ito at hinawakan ang magkabilaang balikat. She needs to calm down. Hindi nila pwedeng makita ang mga mata nito. No one could know that she's also one of them because for sure dadalhin siya nila ito pabalik. I don't want it to happen. Wala siyang alam about that world. Inosente siya. Ayokong madamay pa siya sa kaguluhang nagaganap sa mundong yon.

"Calm down Ray"

At sa inaasahan ko..

"Kalma!? Paano ako kakalma kung nakikita ko ang lalaking yan na gulo lamang ang dala dito sa eskwelahan natin?"

"Look at me"- mahinang bulong ko dito. I rolled my eyes ng maalala ang mga kasama ko. They're vampire. Malakas ang pandinig nila. Kaya ramdam ko ang tingin nila sa likod ko.

"Your eyes.."- pagbuka ng bibig ko na walang lumabas na kahit anong boses. Agad nanlaki ang mata nito at ipinikit ang mata. Sinubukang pakalmahin ang sarili.

I sigh at muling humarap sa mga bisita ko.

"Luke.."- tumalim ang tingin nito sakin kaya binigyan ko siya ng seryosong tingin.

"Palampasin mo muna ang nangyari sa araw na to"

"Palampasin? She just punched me and brought cruise on my lips!"- iritang saad nito at muling sinamaan ng tingin si ray na nananatiling nakapikit.

Bakit nga ba kami napunta sa sitwasyon na to? Kung hindi lang sana siya pumasok ng walang paalam at nakialam hindi mangyayari to. I sigh. Ano pa nga bang aasahan ko? Ayaw ni ray ng kahit anong kaguluhan at hindi ko naman siya masisisi because i thought her that one. Hindi ko naman aakalain na sa mismong pagkakataon na to niya yon ipapamalas.

Unordinary World (The Prophecy)Where stories live. Discover now