Unordinary World (The Prophecy)

UWTP : Unknown

A week has passed. I didn't dare to talk to Alli at kung alam nyo lang. Grabe ang pagpipigil kong kausapin siya. And I do feel like I'm kinda selfish. Hindi ko man lang kinumpirma ang hinala ko. I want to ask her but the thing is hindi ko alam kung paano uumpisahan. Finocus ko ang sarili ko sa pagt-training, at anong oras na din ako nakakabalik sa dorm dahil may klase pa. Sinusubukan ko siyang iwasan dahil hindi ko kayang tignan siyang malungkot. Hindi ko kayang pigilan ang sarili ko kapag nakikita ko siya. But I don't feel right. There's something wrong with me.. I'm childish, alright I know it. I'm also immature. (Sigh) But only this time. Pero kasi hindi lang yon ang problema ko. May tinatago siya sakin...

"What's wrong with Allison? She's acting weird, hindi na siya tumigil sa pag-iyak. Is there a problem with you two?"

"Why are you asking me Sirene?"

"She always mentioning you"

"And?"

"I thought there's something na hindi nyo napagkakaunawaan"

"That is?"

"You know, kung may problema ka sa kaniya. Mas mabuting tanungin mo siya. Hindi maganda kung lumala ang problema niyo"

Binigyan ko siya ng seryosong tingin.

"Sirene..."

Bahagya itong napaatras at ilang beses itong napalunok.

"Y-es?"

"Your right..."

"But.."

Umaawang ang bibig nito. Darn, if you just saw her expression. You will surely laugh!

"This matter doesn't concern you"

I'm not doing this just because I want to. I want to know something. I want confirmations. Gusto kong siya mismo ang makaalam sa pagkakamali niya. She hides a lot of things from me.. a lot.

And I hate being stupid for knowing nothing.

~∆~

Calypso's POV

"Remembers.."

"What do you mean Zion?"

"Lystrionia"

"What are you talking about? That word isn't just for nothing Z. You don't have the right to mention that especially here"

What the hell is happening? That word has a big meaning in the world where we came from. Pinagmasdan ko si Zion na nakatingin sa kalangitan. Wala akong mabasa sa mukha nito ngunit iba ang ipinahihiwatag ng mga mata nito. This guy isn't like this. Hindi siya ganito. Ang lalaking Zion na kilala ko hindi kailanman mawawala sa sarili. Oo, lagi siyang may sariling mundo but this time is different. Para bang hindi niya alam ang gagawin nya. At ang kinaiinis ko. Hindi ko maintindihan ang sinasabi niya at ano ba ang kinalaman ng salitang yon..

"Tell me, maybe I can help you"

"He won't"- napaharap ako sa walang kwentang lalaking ngayo'y nasa harapan ko na.

"What are you doing here?"

Hindi naaalis ang tingin nito kay Zion at ang seryoso nitong mukha.

Kung papaano siya nakarating dito kahit nasa misyon siya? Kung papaano niya narinig ang sinabi ni Zion kahit nasa malayo siya? Siya lang nakakaalam. Alam kong makapangyarihan ang mga tulad namin pero hindi ko pa alam ang lahat ng kaya nilang gawin. At hindi ako tanga para kalabanin ang tulad ng mga to.

"I heard him"

"Kung ayaw niyang sabihin. Kailangan nating alamin Calypso"

Tumaas ang mga balihibo ko sa katawan

The way he speaks..

Darn.

I hate it when he became like this. Kinakalibutan ako.

"Kailangan na natin kumilos"

Siguradong parehas kami ng iniisip

Kung nagkakaganito si Zion.. siguradong may kinalaman ito sa babaeng pinoprotektahan namin.

~∆~

Someone's POV

"How far does he remembers?"

"I don't know.. amethyst. That guy isn't talkative just like you"

"Tss right but come'on.. how come he said something.."

Sinulyapan ko ang lalaking nakaupo sa damuhan at nakasandal sa puno ng leinas. Nakatuon ang pansin nito sa librong binabasa.

"Kung pag-uusapan niyo ko, wag sa harapan ko"

Nanlamig ako sa malamig nitong boses. Tumaas ang tingin nito sa amin at ibinaba ang hawak na libro. Maging ang mata nito na kung sino man ang nakakakita ay magiging yelo sa lamig nito. Sa madaling salita.. buong pagkatao nya ay giginawin ka sa lamig.

"H-ehehehe ikaw nalang tatanungin namin. D-o you rem-ember anything?"

Nanlamig ang pakiramdam ko ng makitang nagyeyelo na naman ang kalahati ng katawan ko. Giniginaw ako sa lamig. At naninigas ang buong katawan ko. Napanguso ako. Hindi naman ako ang nagtanong, bakit pati ako damay? Wala akong kinalaman! Inosente ako!

"Tell yours first"

"E-h? What do you mean?"

"Babo"

"Wh-at the! I'm not stupid cold guy!"

Kinagat ko ang labi ko. Ayokong magsalita. Baka mamaya buong katawan ko na magyelo.

Konti-konting tumataas ang yelo sa katawan ni Amethyst. Ni hindi man lang niya napapansin. Kapag nagpatuloy to, siguradong wala na siyang kawala hahaha.

Author's POV

Ni hindi man lang alam ng babaeng nangangalang Iris na pati ang sarili niya ay hanggang braso na ang nababalutan ng yelo. Sa madaling salita, isa siyang dakilang manhid. Biglang naglaho ang yelo sa katawan ng dalawang babae at walang salitang umalis ang lalaki. Ang tanging gumugulo sa kaisipan nito ay ang mga memoryang lumilitaw sa kaniyang kaisipan.

Nakikita mo siyang nagbabasa ng libro pero ang isip niya ay nasa kabilang mundo.

"I will find you no matter what"

Sambit nito sa sarili at napayukom ang kamao sa galit na nararamdaman nito.

Author's Note
Your votes and comments are really appreciated!