Unordinary World (The Prophecy)

UWTP : Detention

Pagkapasok namin sa detention room at agad akong binalingan ng tingin ni Ma'am Norie na mukhang kanina pa ko hinihintay.

"What happen?"- napabuntonghininga ako

"Hindi parin sila nadadala"- walang ganang sagot ko.

"Eh bakit kasi hindi mo pa sila ikick-out ng mabawasan ang mga pinoproblema mo?"- i silently smirk ng makita ko ang pamumutla nila. They all know what we're talking about. Matatalino sila at lahat may ibubuga. This school is for elites. Karamihan sa kanila ay takot makick-out dahil sa ayaw nilang madisappoint ang mga parents nila.

"T-itigil na kami... just d-on't do that"- nginitian ko ng matamis si layla. Isa sa nangunguna sa klase pagdating sa kaartehan at katarayan.

"Why wouldn't? Ayaw niyo ba yon? Para wala ng magsabi sa inyo kung anong dapat at hindi dapat niyong gawin. Ang problema nga lang kapag nakick-out kayo siguradong mahihirapan kayo maghanap ng maeenrolan kahit gaano pa man kayo kayaman dahil sa bad records niyo"- i lied, tinatakot ko lamang sila. In this world, pera ang nakakaangat. Kung may pera ka, lahat ng gusto mo nagagawa mo.

Money is everything in this world.

Nagmamakaawang tinignan nila ako at kulang nalang lumuhod sila but ofcourse malayong gawin nila yon. They had their pride. Mas importante sa kanila yon. But seriously wala naman akong pake kahit makick out pa sila, hindi naman ako ang kawalan kundi sila.

"This is my last warning. Just once, at hindi ako mag dadalawang isip na gawin ang sinasabi ko. Mark my words"

Nakahinga sila ng maluwag.

Binalingan ko ng tingin si Ma'am Doreen. Isa pa to. Yes magaling siya magturo pero ang ayaw ko sa lahat eh yung sobrang arte at ang mga late comers na kagaya niya na puro inaatupag ay pagpapaganda.

"You know what our university rules. Your a teacher, mahiya ka naman. Ikaw dapat ang nagsisilbing role model sa mga estudyante pero kabaliktaran pa ang ginagawa mo. Just one more time.. and you'll know what I mean"

Walang nagsalita sa kanila at namayani ang katahimikan.

"Makukulong kayo dito hanggang uwian. We would going to confiscate all of your gadgets"- tinanguan ko si Ma'am Norie. Sa totoo lang hindi pa nga sapat yon eh pero para sa kanila pinakaworst na to. Wala eh puro laki sa yaman.

No one would like to stay in this detention room bakit naman hindi? It's because mainit at boring sa lugar na to. Dagdagan mo na kulob at walang aircon sa kwartong to at mapapagod silang magpaypay hanggang mamaya. Be thankful at ito lang ang consequence nila.

Nabaling ang tingin ko sa tatlo na tahimik na nakatingin sakin.

"Let's go"

---

"Did you ate already?"- i asked them while we're walking. I don't want to be rude. Ginagawa ko ang lahat para mapagtuunan ng atensyon ang lalaking tinulungan ko kuno kanina. Pinipilit kong huwag pansinin ang sama ng tingin ng lalaking mamamatay tao na yon at ang walang emosyong titig ng lalaking nakabangga ko kanina na para bang sinisiyasat ang buong kaluluwa ko.

"Actually hindi pa pero kasi dug-"

Napakunot ang noo ko ng batukan siya ng kapatid niya at sinamaan ng tingin. What's the problem?

Something's not right.
Bakit pakiramdam ko may itinatago sila?

"Tsk kumain na kami"

Nagkibit balikat na lamang ako.

"What's your name by the way?"- tanong ko sa lalaking tinulungan ko kanina na tumabi at nagawa pang umakbay sakin. Hindi ba siya aware na mabigat ang braso niya?

"Hehehe I'm Lucas, master!"

Napanguso ako at napailing. Ramdam kong napatingin yung mamamatay tao sa kaniya at sinamaan siya ng tingin. Ano na naman bang problema ng lalaking to?

"Stop calling me master, I'm not your master"

"But your my savior! You saved me earlier!"- pag angal pa nito na parang bata

“Forget it"

"No!-"

Binigyan ko siya ng seryosong tingin

"Just forget what happened earlier, understand?"- napataas ang kilay ko ng umiling ito at napanguso. It doesn't worked. How come? I can hypnotized someone using my eyes. Pinagmasdan ko ang dalawang kasama namin na napahinto sa paglalakad at nakatingin sa gawi namin.

"Something wrong?"

The killer guy asked. Hindi ko ito pinansin at nagtatakang umuna ng lakad. Why? Bakit hindi siya naapektuhan? Nakakapagtaka naman.

Hindi ako pwedeng magkamali. Mayroon talagang mali eh.

Napailing na lamang ako at binaliwala ito.

I didn't use my power.. baka humihina na talaga ang hypnotism ko. But-

"Baka naman nagkataon lang"- pangungumbinsi ko sa sarili ko kahit alam kong imposible mangyari yon.

But wait- saan nga ba kami pupunta?

Naiiling na hinarap ko sila I mean si Lucas lang pala.

"Where do you want to go?"

"Anywhere would do"

Hmmm alam ko na! Hehehe