YB GELDİ :) ÖNCELİKLE HİKAYEMİ OKUYAN, VOTE YAPAN VE YORUM YAPAN GÜZEL ARKADAŞLARIMA TEŞEKKÜR EDERİM :) O KADAR MUTLU OLUYORUM Kİ HİKAYEM OKUNUNCA HELE BİR DE YORUM VE VOTE YAPILINCA KALKIP HALAY ÇEKESİM GELİYOR :) SİZ BENİM HER ŞEYİMSİNİZ GÜZEL OKUYUCULARIM İYİ Kİ VARSINIZ <3 UMARIM BU BÖLÜMÜ BEĞENİRSİNİZ. BU BÖLÜMDEN SONRA YB NE ZAMAN GELİR BİLMİYORUM. ÖNÜMDE Kİ ÜÇ GÜNÜM BİRAZ SIKINTILI. UMARIM FIRSAT BULUP YAZABİLİRİM :( SİZİ ÇOK SEVİYORUM CANLAR :)))
Bir hafta sonra
BORA’DAN
Yağmur bir buçuk haftadır yoğun bakımdaydı. Artık tükenmiş durumdaydık. Ne yapacağımızı bilmiyorduk. Camın ardından sadece umutsuzca onu izlemek, masmavi gözlerini açmasını dilemek o kadar zor ki. O kadar özlüyorum ki onu. Sesini, burukta olsa gülümsemesini, kokusunu… Çok özlüyorum.
‘’hadi meleğim, iyi ol artık. Bak gücüm hiç kalmadı. Yoruldum bir tanem.’’ Dedim cama elimi koyarak. Selim abi gelince yanına gittim.
‘’abi içeri girebilir miyim?’’ dedim.
‘’tabi oğlum Sinem Hanım hazırlasın seni’’ dedi. Sevinçle Sinem hanımın yanına gittim. Bana bir kıyafet verdi giydim. Yoğun bakıma girdim. O soğuk havasını soludum. Yavaş adımla meleğime yaklaşıp ellerini ellerim arasına aldım.
‘’Aşkımmm… Meleğim… Bak ben geldim. ‘’ dedim gözyaşlarım arasından eğilip elini öptüm. Mis kokusunu içime çektim.
‘’uyan artık canım. Ne olur. Çok özledim seni. ‘’deyip kenardaki sandalyeyi çekip oturdum. Ellerini sımsıkı tuttum.
‘’ Annem vurulduğunda sen yaptın sanmıştım. Sana çok kırılmıştım. Hatta nefret etmiştim. O gün annem vurulmasaydı diğer gün sana evlenme teklifi edecektim. Hazırlanmıştım senin için ama hepsi yarım kalmıştı. Seni aramıştım buldum da. Geldim orman dan sana baktım. Sende beni fark edip peşime düştün adımı seslendin ya dönüp sana sarılmamak için kendimi zor tuttum. Şimdi diyorum ki keşke kendimi tutmasaymışım. Dönüp sana sarılsaymışım. Meleğim şimdi ben sana sesleniyorum. Ne olur aç o gözlerini de bana sarıl… ‘’ deyip alnımı ellerine dayayıp ağlamaya devam ettim.
‘’aşkımmm… Ne… Ne oldu ?’’ sesiyle başımı kaldırıp baktım. Allah ım mavi gözlerini açmış bakıyordu. Ayağa kalktım.
‘’Yağmurrr… Yağmurrr… Uyandın. Duydun beni ‘’deyip eğilip alnından öptüm.
‘’ne oldu bana’’ dedi yorgun sesiyle.
‘’dur meleğim anlatacağım sana…’’deyip kapıya koşup dışarı çıktım.
‘’uyandı. Yağmur uyandı’’ diye bağırdım. Herkes ayaklandı. Selim abi koşup geldi içeri girdi. Tam bende girecekken kapıyı kapattı. Cama koştum muayene ediyordu. Ali gelip elini omzuma koydu.
‘’hadi bakalım hepimize geçmiş olsun’’ dedi. Dönüp sarıldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZIM
ActionYağmur ailesini yedi yaşındayken kaybetmiş bir kızdı. Mavi gözleri acıya tutsak, aşka yabancıydı. Onun hayatı yılların verdiği acılarla beraber bir olmuş koca bir karanlığa hapsolmuştu. Çocukluğunun ona getirdiği nefret ve kayıplarla bir bütün olmu...
