Kar ve Su (Tamamlandı)

Bölüm 18 - Sürpriz Evlilik

Elif hırsla kapıyı çarpıp kendini evden dışarı attı. Biraz yalnız kalıp kendini dinlemeye ihtiyacı vardı. Birkaç dakikalık yürüyüş ona iyi gelecekti. Ancak daha evden yalnızca birkaç metre uzaklaşabilmişti ki evin kapısı açıldı ve annesi bağıra çağıra peşi sıra koşmaya başladı.

"Elif Bennurlu! Ne kadar büyük bir ayıp ettiğinin farkında mısın!? Dur bakalım küçük hanım, dur ve benimle konuş!"

Elif koşmayı bıraktı ve hınçla kollarını kavuşturarak annesinin kendine doğru nefes nefese koşuşunu izledi. Gözünden ardı ardına yaşlar yuvarlanıyordu yanaklarına.

"Çok terbiyesizsin Elif, çok!" diye bağırdı annesi yanına gelince. "Çocuk sana harika bir teklif yaptı ve sen ona çok kaba davrandın! Senin aklından zorun mu var ha! Coşkun gibi bir kısmet tepilir mi hiç! Söyle bana!"

"Evlenmek istemiyorum anne."

"Evlenmek istemiyormuş! Ya ne yapacaksın!?"

"Anne ben daha ikinci sınıftayım. Önce okulu bitirmek istiyorum. Henüz kimseyle evlenemem, hele Coşkun'la..."

"Sana okulunu bitirme diyen mi var!? Coşkun'la evliyken de bitirebilirsin okulunu! Laf!.. Bana bak Elif, şimdi derhal eve geri dönüp Coşkun'dan özür diliyorsun ve evlenme teklifini kabul ettiğini söylüyorsun!"

"Hayır!"

"Yapacaksın diyorum, bana lafımı ikiletme!"

"Beni zorlayamazsın!"

"Öyle mi! Sen görürsün! Seninle ben baş edemiyorum ama baban eder herhalde!"

Kerime Hanım eve doğru koşarken Elif'e bağırmayı sürdürdü. "Zavallı sinirlerimi harap ettin Elif! Coşkun'un teklifini kabul etmediğin sürece seninle bir daha asla konuşmayacağım!"

Elif, annesinin sözleri üzerine daha da sıklaşan gözyaşlarını silerek en yakınındaki bir kütüğün üzerine oturdu. Etrafı seyreder ve üçüncü defadır derin bir nefes alırken arkasından gelen yaprak hışırtılarını duydu. Kafasını çevirdi. Annesi sözünü tutmuş, bu defa babasıyla birlikte geliyordu.

"Kızına bir şey söyle Cemil Bey!" dedi sinirle. "Eğer Elif'i hemen evlenmeye ikna etmezsen Coşkun evlenmekten vazgeçecek."

Cemil Bey, kızının yüzüne uzunca bir müddet baktıktan sonra sordu. "Anladığıma göre Coşkun sana evlenme teklif etmiş kızım, öyle mi?"

Elif yavaşça kafasını salladı.

"Ve sen de ret mi ettin?"

"Evet baba."

"Ama annen eğer Coşkun'la evlenmezsen bir daha seninle asla konuşmayacağını söylüyor."

Elif babasına yalvaran gözlerle bakıyordu. "Baba..." diyebildi sadece.

"Dinle Elif." Dedi babası sol elini havaya kaldırıp Elif'i susturarak. "Annen eğer Coşkun'la evlenmezsen seninle bir daha asla konuşmayacak. Ben ise evlenirsen konuşmayacağım."

Kocasının kendi çıkarı için bir şey söylediğini zanneden ve yüzü sevinçle ışıldayan Kerime Hanım, cümlenin sonunu duyunca donup kalmıştı. Elif'se duyduklarına inanamayarak bir süre babasının yüzüne baktı. Sonra ise yaşlı adamın boynuna sarıldı sevinçle.

"Canım babam! Beni zorla evlendirmeyeceğini biliyordum!"

------------------------------------------------------------------------

Elif'in Coşkun'un teklifini katiyetle reddedişi aslında Kerime Hanım hariç pek çok kişiyi memnun etse de sevinenler arasında bir kişi vardı ki onun mutluluk nedeni çok başkaydı.