Kar ve Su (Tamamlandı)

Bölüm 28 - Kurtarıcı Vural

"Evlenmişler demek." Dedi Cemil Bey derin bir üzüntüyle içini çekerek.

"Evet, baba." Dedi Elif. "Eniştem onları bulduğunda çoktan evlenmişlermiş."

"Onun gibi orduya mensup bir adam Lal gibi bir kızı ne yapsın?" dedi Cemil Bey başını iki yana sallayarak. "Yani ahım şahım bir paramız olmadığı ortada, üstelik siz bu adamın daha önceden bu evi gördüğünü de söylediniz... Mutlaka başka bir nedeni olmalı."

"Ah, güzel kızımın evlendiğine hala inanamıyorum! Hem de daha on sekizinde!" diye şakıyarak mutlulukla odaya girdi Kerime Hanım.

Aradan yalnızca birkaç saat geçmesine rağmen şimdi o perişan halinden eser yoktu, evlilik haberini alır almaz canlanmıştı.

"Anne!" dedi Elif kaşlarını çatarak. "Bunca şey oldu ama senin tek düşündüğün bu mu Allah aşkına?! Haberi aldığından beri Lal ve Burak denen o adamın gelişi için hazırlık yapıyorsun!"

Kerime Hanım da kaşlarını çatarak Elif'e döndü.

"Bir gün Elif, evlendiğinde ve beş kızın olduğunda sen de aklını neyin meşgul edeceğini görürsün!"

..........................................................

"Bundan sonra burada mı yaşayacaklar?" diye sordu Merve.

Ceren'in odasında Elif ve Ceren'le oturuyorlardı.

İki saat önce enişteleri aramış, Lal ve Burak'la birazdan uçağa bineceklerini söylemişti. Bu haber üzerine dünden beri harıl harıl hazırlık yapan Kerime Hanım daha da coşmuş ve Müge'ye işleri yetiştirmesi için bağırınıp durmaya başlamıştı.

Annelerinin evin içinde sürekli oradan oraya koşuşturup durmasına dayanamayan Elif, Ceren ve Merve de annelerinin yardım talebini duymazdan gelerek kendilerini Ceren'in odasına kapatmışlardı.

"Zannetmiyorum." Dedi Ceren başını iki yana sallayarak. Elif'e döndü. "Sen Burak'ın İstanbul'da bir evi var dememiş miydin Elif?"

Elif dalgın bakışlarını pencereden çekip ablasına döndü.

"Evet, şükürler olsun ki öyle. O sahtekâr adamın yüzünü daimi olarak bu evde görmeye katlanamam."

Ceren oturduğu yerden kalkıp Elif'in yanına gitti ve sırtını sıvazladı destek verircesine.

"Doğru ya... Biz senle bu konuyu hiç konuşamadık, nasılsın?"

Elif omzunu silkti.

"Açıkçası umurumda değil. Lal'le kaçmadan önce de nişanlı olduğunu biliyordum ve onu çoktan kafamdan atmıştım zaten."

"Emin misin?" diye sordu Ceren temkinli bir sesle.

"Eminim."

Elif'in bu kararlılığı üzerine Ceren kaşlarını çatmıştı.

"Sende bir şey var. Bir şeyler olmuş ama bana anlatmıyorsun."

Elif aklına Vural gelirken yanaklarının kızardığını hissedip başını çevirdi. Bu onu ablasının gözünde daha şüpheli bir duruma düşürmüştü.

"Merve, Elif'le bizi biraz yalnız bırakabilir misin ablacım?"

Merve kafasını sallayıp odadan çıkarken Elif'e döndü. "Evet... Anlat bakalım, seni dinliyorum." Dedi Ceren itiraz kabul etmez bir ses tonuyla.

Elif güldü. Tam ağzını açıp Vural'la arasında olanları anlatmaya başlayacaktı ki aşağıdan Kiraz'ın evi inleten sesi duyuldu.

"Geldiler! Lal'ler geldi!.. Kızlaaar!"