Chapter 36 - Shopping!

407 24 0
                                    

Chapter 36 - Shopping!

Anne’s POV

“Oh my goddness! Thank you, Ma! This is really beautiful!” I shouted with so much glee and excitement when I opened the big white box. Gown siya na gagamitin ko for the graduation ball!

“I see that you like it  huh?” mommy said while munching a piece of Ruffles. Kakauwi lang nila nung isang araw and yet yung pasalubong niya na mga kitkat mauubos na namin lahat.

I faced my mom and said “Are you kidding me?! This is so beautiful!” tinaas ko yung gown and dinikit sa katawan ko. Yung itsura niya is a soft pink na gown na tube tapos yung nasa bandang ibaba is a bit na parang naka-baloon. Hindi yung parang mga nakikita natin na silk na bagsak na bagsak. Merong konting beadwork na simpleng simple lang. Ang ganda niya, I loved it! And my purse matched my gown and I cant wait to look so dazzling!

“Ako na ang mag-aayos ng make-up and ng hair mo okay?...” she stopped while grabbing a small dust bag na may kung anu anong laman. “There… Lipsticks, blush on, foundation, mascara and the perfume that you are going to use sa grad ball ninyo. Of course my dear I want to make you look beautiful on that special day!...” she grabbed another chip and with her mouth half full she said “.. kung pwede lang nga sana matalbugan mo ang beauty ni mommy!” and she winked and sipped at her soda bottle.

“Mommy you are unbelievable. Don’t you think masyadong madaming make up ‘to? Andaming lipstick eh isa lang naman ang bibig ko?” eto nagpoprotesta nanaman ako.

“Just trust me!” she smiled

I sighed and then looked at the gown again. Something is missing.

“Uh mommy? How about my shoes?” still looking at my gown

“Yeah, your shoes. Don’t worry. Yayain mo na lang sila Ina and Iza to shop for the other things you will need. I will just give you the money. Lets just say mag girl bonding muna kayo kasi I would have to go to your school and get your report card and some school records kasi I need to send it to your school sa Japan ASAP.” Japan. I can’t wait to be there.

“Ok then.” I answered

“And by the way im sooo proud of you!” mommy said smiling at me.

I felt this excitement na hindi ko maintindihan na may halong nalulungkot din ako. Maybe I’m just really not good in mixing my emotions.

-----

After that stressful, tiring walk, nakahanap na kami ng mga kanya kanya naming mga sapatos. I never imagined how shopping can be a stress reliever eh ngayon nag-uunahan kaming makapasok sa pintuan ng Shakey’s dahil ginutom kami sa paglalakad, pagsusukat and all. Ang sakit sa paa!

We ended up getting 2 family size pizzas. Thanks to my card haha! Sobrang nabusog kami! Wala na kaming ginawa kundi magpalakasan ng dighay. Meron pa ngang natirang ilang slices. Sobrang nagtakaw mata kami na bumili pa kami ng pasta. Walang diet diet! Walang pansinan!

Now, we are just sitting down na ayaw na namin tumayo pare-pareho. Nagtinginan kaming tatlo at nagtawanan nanaman. And bigla nanaman natahimik.

Uulitin ko po na nasa Shakey’s kami and wala kami sa Mental hospital.

Iza broke the silence  and said “Guys mamimiss ko kayo.” tinignan niya kaming dalawa ni Ina at nag pout pa.

“Oh no eto na tayo.” I said kasi all of a sudden nalungkot ang ambience namin kasi alam namin na maghihiwahiwalay na kami talaga. No matter how hard we try to paint and coat the situation, one thing remains the same. Magka-college na kami.

Wag Ka Na Kasing Maarte... Please?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon