''Görmezden gelindim. İnanabiliyor musun?''
Taehyung iç çekerken yavaşça sırtıma vurmuş, ''Evet, Jimin. Onuncu söyleyişinde inanmıştık zaten.'' demişti. Kaşlarımı çatarak bir süre yüzüne baktıktan sonra beni umursamadığından emin olarak arkama yaslanmıştım. Gerçekten sinirliydim. Song Han Gyeom adındaki bir adam tarafından görmezden gelinmiştim. Elime kendimi kanıtlamak için fırsat geçmişti. Güçlü görünebilirdim ama görünememiştim.
Kapı açıldığında yaslandığım koltuktan doğruldum hızlıca. Yoongi'yi bekliyorduk saatlerdir ve sonunda gelmişti. Ona söylemem gereken şeyler vardı. Şikayetçiydim. Her ne kadar gürültücü biri gibi hissettiriyor olsa da bu, beni görmezden gelmişlerdi.
''Neler oluyor?''
Yoongi'nin sesini duyduğumda bakışlarım bedenini süzmüş, gözleriyle birleştiğinde de iç çekmekten kendimi alıkoyamamıştım. Varlığı bile güvende hissetmemi sağlıyordu.
''Şamanlar eşini umursamamışlar.''
Yanıma doğru ilerlerken tek kaşı havaya kalkmıştı Yoongi'nin. Havalıydı, değil mi?
''Bu yüzden mi buradasınız?'' demişti çaprazımdaki koltuğa bedenini bırakırken.
Gün içerisinde neler yapmıştı, bilmiyordum ama yorulduğu çok açıktı. Bu yüzden onu rahatsız ettiğim için pişmanlık duymaya başlamıştım.
''Çok da önemli bir şey değil.'' diye yanıtladım. Uzanıp elimi bacağına koymuş, hafifçe sıkmıştım. ''Biraz dinlen sen.''
Elini elimin üzerine koyduğunda parmakları parmaklarımı sarmıştı hızlıca.
''Şu an dinleniyorum ve dinlenirken eşimle konuşabilirim.''
Her ne kadar bu hoşuma gitmişti. Garip isimli, sinir bozucu bir şamanı görmezden gelebilirdim sanırım.
''Şamanlar çok tuhaf davranmışlar.'' diye mırıldandı Taehyung karşımdaki koltuğa oturduktan sonra.
''Hoseok bile tuhaf olduklarını düşünüyor.'' dediğinde Yoongi başını yavaşça sallamış, ''Namjoon da hoşlanmamış hareketlerinden.'' demişti.
''Han Gyeom onlara liderlik ederken garip olmamasına şaşırmamalısınız zaten.''
''Ve saygısız olmalarını da.''
Taehyung'un söylediği şeye karşılık Yoongi belli belirsiz bir öksürükle boğazını temizlemişti. Bir sorun mu vardı yoksa ben mi her şeyden şüphelenir olmuştum, emin değildim.
''O adama güveniyor musunuz?'' demiştim Yoongi'nin elimin üzerindeki elini tuttuğumda.
''Şamanlara güvenilmez, Jimin. Bunu unutmaman gerekiyor.''
Bakışları bana çevrildiğinde gözlerindeki ciddiyet ve aynı zamanda bana duyduğu şefkati görmek birden fazla hissi aynı anda hissetmeme neden olmuştu.
''Ve elbette o adama da. Hoseok'a benziyor biraz. Her zaman kendi tarafını tutar.''
Taehyung homurdanarak ''Bu doğru değil.'' demişti.
Eh, sanırım Taehyung, Hoseok için bir istisnaydı.
''Onu benden daha iyi tanıyorsun.''
