Undergroung Rappers'1

.14.

Chanyeol

Delirmemek ve normal kalmak arasında ki o ufak çizgideydi. Tam olarak 6 saattir Jennie'ye ulaşamıyordum ve yetmezmiş gibi onu aramaya giden Kris ve Suho beni kendi evime kitlemişlerdi. Bir yandan haklılardı, evden çıktığım gibi o Agust D denen herifi bulup sıkı bir dayak atmayı planlıyordum. Ee yanımızda Jennie olmayınca mantıklı karar biri de kalmadığından benim gazımla diğer iki salakta atağa geçicekken bizi durduran Baekhyun olmuştu. Tanrıya şükür ki yanımızdaydı yoksa biz onu dövmeyi planlarken nasıl bir dayak yerdik orasını bilmiyordum.

Evde volta atmaya devam ederken odalara giden koridordan üstündeki benim tişörtüm ile Baekhyun'u gördüm. Gözlerini ovuşturarak yanıma doğru gelirken dudaklarımı yaladım. Ne kadar nefes kesici olduğunun farkındamıydı acaba?

"Hyung?"

Yüzümde bir gülümseme oluşurken o da bana tembelce gülümsedi. Baekhyun koltuğa geçerken boğuk sesi ile konuştu.

"Neden bu saatte evdesin hyung? Normalde bu saatte eve gelmezdin?"

Bakışlarımı başka taraf çevirirken onun duymaması umuduyla istemsizce konuştum.

"Mecburum"

"Neye mecbursun? Bir şey mi oldu hyung? İyi de gözükmüyorsun?"

Koltuktan telaşla kalkarken yanıma geldi ve elini alnıma koydu.

"Ateşin yok, hasta değil sin, ne oldu hyung?"

Bu halleri beni güldürürken alnımda ki elini tuttum ve alnımdan uzaklaştırdım. Ellerimin arasında elleri kayboluyordu, bana şaşkın bakışlarını atarken konuştum.

"Endişelenecek bir şey yok Baekhyun"

Baekhyun kaşlarını çattı ve bana baktı.

"Eminmisin hyung? Çok kötü duruyorsun"

Ondan uzaklaşırken koltuğa doğru ilerledim ve kendimi bıraktım. Ona olanları anlatmak için fazlasıyla başım ağrıyordu. Ama eğer söylemezsem de bana çok fazla soru sorucaktı. Derin bir nefes aldım ve anlatmaya başladım.

"Sanırım Jennie kayıp"

Bir an da kucağımda hissettiğim doluluk ile yerimden doğrulduğumda Baekhyun ile burun buruna gelmişti. O bunu umarsamıyormuş gibi konuştu.

"Nasıl kayboldu?"

Yutkunmama engel olamadım, kucağımda hareketlendiğinde ise ölüme bu kadar yakınlaştığımı hissetmemiştim.

"Kucağımdan kalkarsan anlatıcam"

Baekhyun utanarak ayağa kalkarken yanıma oturdu. Mahçup gülümsemesi ile bana bakarken kendimi toparlayıp konuştum.

"Çok uzun bir hikayede olduğu için kısa kesicem, Jennie'nin Jongin denilen biriyle çocukluk arkadaşı daha sonra Jongin onun gözünün önünde fazla yüksek olmayan bir binadan düşüyor ve şimdi de Jennie Taehyun denilen bir çocuktan Jongin'nin abisi olduğunu ve kaybolduğunu öğrendi daha da sonra Agust D onu bir yere götürdü ve Jennie ortalıkta yok"

"Sen az önce rap'mi yaptın?"

Baekhyun'un tepkisi beni güldürürken kendini koltuğa yine geri bıraktım. Başım cidden çatlıyordu parmaklarımı götürüp şafaklarıma ovuşturdum.

"Peki Jennie'nin nerde olduğunu biliyormusun?"

Nefesimi seslice dışarı verdim, tahminlerim vardı ama emin değildim. Agust D'nin yanında olma ihtimali vardı ama en büyük ihtimal Jongin'nin mezarındaydı. Kris ve Suho'nun oralara gideceği umuyordum çünkü beni bu lanet eve kilitlemişlerdi.