Undergroung Rappers'1

.19.

"Şimdi bu çakma prens'temi bizimle üniversiteye gelicek?"

Chanyeol göz devirirken çakma prensimiz sırıtarak bana bakıyordu.

"Evde onu tek bırakamam"

Kris göz devirerek başını geriye atarken Suho konuştu.

"Sanki 5 yaşında ki çocuk ta evde tek kalamıcak"

Chanyeol ona küçük bir bakış attı.
Elini ağzına siper ederek konuştu.

"Beyin yaşının 5 olduğuna eminim"

Evet belki bu büyük bir neden di ama asıl neden Chanyeol'da gizliydi. Büyük ihtimal Baekhyun'dan ayrılamadığı için onu üniversiteye getirmek istiyordu.

"Tamam hadi şu arabaya binip gidelim geç kalıyoruz yoksa"

Chanyeol ve Baekhyun birbirlerine gülerek bakarken Kris ile birbirimize yaklaştık.

"1 ay sonra çıkıcaklar"

"2 ay diyorum bizim bu salağın açılması zor şu çakma prensinde duygularını çakması biraz zor"

Daha sonra ise arabaya yerleştik, ben ön koltuğa oturken diğer üçü arkaya yerleşti. Radyoyu açtım ardından camı da, bugün hava güneşliydi ve ben bugün iyi hissetmek istiyordum.

"Bugün mutlu gözüküyorsun"

Suho'ya dönerken gülümsedim.

"Her zaman mutsuz kalamam ya"

Radyo da çalmaya başlayan Drake-Hotel Blind ile hepimiz coşmaya başlamıştık. Arkada Kris çakma prense kendi özel hareketlerini gösterirken gülerek elimi dışarı uzattım. Rüzgar ve güneşin sıcaklığı tenime işlerken düşündüm. Belki de hayat kötü gitsede arada küçük mutluluklarını gösterebiliyordu.
Jongin ile de hep böyle olurduk, onun eski kamyonu ile şehri turladık. Jongin giderken arkasında mutlu anıları benimle bırakmıştı en azından. Onun bizimkiler ile tanışmasını çok isterdim, çok iyi anlaşıcaklarına emindim.

Belki de Jongin böyle olmasını istemişti giderken, benim yeni insanlarla tanışmam dan bahsediyordum. Onunlayken ondan başka kimsem yoktu onun ise bir sürü arkadaşı vardı. Sosyal yapıda birbirimizin zıttıydık, o oldukça sosyal ve pozitifken ben de bi o kadar asosyal ve negatiftim.

Ama bu karekterlerimiz ile birbirimizi tamamlıyordu. Belki de bu yüzden gitmişti ya hayatımdan, bana onun kadar yakın arkadaşlar buldurmuştu. İç geçiriken yolda yürüyen insanlara baktım. Herkes ayrı bir derdin içindeydi ama herkesin tek ihtiyacı akşam eve geldiğinde omzunda dinlenebileceği bir insandı. Hayatımda önceden 1 omuz varken şimdi ise 4 omuz olmuştu ve ben onlara minettardım.

.

"Baksana Chanyeol, bulut tavşana benziyor"

Baekhyun büyük bir heycanla konuşurken Chanyeol ona gülerek baktı.

"Hayır bir kamplumbağa ya benziyor"

"Yok anasını satayım kaplana benziyor"

Kris'in dediğine gülerke  Suho büyük bir ciddiyetle konuştu.

"Yok oğlum ya daha çok koyunu andırıyor"

Hepimiz gözlerimizi kısarak ona bakarken konuştum.

"Burda tek bir gerçek var o da dediklerinizin hiç birine benzememesi"

Gözlerimi kapatırken hafif esen rüzgar ve yüzüme vuran sıcak güneş uykumu getiriyordu. Günlerin yorgunluğu ile uykuya dalmam uzun sürmemişti.