"Sana Agust D yada Suga diye seslenmek istemiyorum, gerçek ismini söyle"
Soğuk bakışlarını bana atarken fransız sigarasını pembe dudaklarına götürdü. Duman etrafa yayılırken ondan bir adım uzaklaştım. Sigara kokusu beni rahatsız ediyordu.
"Sana ismi...
"Tamam Taehyun anladım en az 1 saat içinde burda olursun"
"Bana kızgın oldu-"
"Sana kızgın falan değilim Taehyun en hızlı şekilde gel"
Telefonu kapattım ve ceketimin cebine koyarken önümde ki merdivenlere baktım. O kadar kat'ı çıkmaya hiç gözüm yemiyordu, üniversite çok yorulmuştum. Derin bir nefes alıp merdivenleri çıkmaya başladım. Suga ile görüşmeyeli 2 gün daha olmuştu, hayatıma bir girip birde çıkıyordu. O gün söylediklerim ağır mı geldi diye düşünmüştüm ama daha sonra yine kendimi haklı bulmuştum. Çok ağır kelimelerde söylememiştim, hatta sonunda onu umursadığımı söylemiştim niye yine 2 gündür karşıma çıkmıyordu merak ediyordum. Merdivenleri hızlıca çıkarken son bir katta elimi duvara dayadım. Vücudum fazlasıyla yorulmuştu ve gözlerim kararıyordu.
Bir kaç gündür doğru düzgün yemek yemiyordum, genellikle Taehyun'un yanındaydım onunla Jongin hakkında konuşuyor ve araştırma yapıyoruk. Bizimkilerle son günlerde fazla vakit geçiremiyordum hatta hiç bile denilenebilir. Elimi duvardan çekip son katı da çıktığımda kapımın biraz açık olduğunu gördüm. Kaşlarımı çatarken etrafıma bakındım evime hırsız girdiyse bu benim sonum olabilirdi. Kapımı yavaşça aralarken içeri girdim, mutfaktan sesler geliyordu komik olan şey sesler yemek yapma sesine benzerdi. Kapının yanında ki çekceği elime alırken ayakkabılarımı çıkartırken fazladan bir ayakkabı daha gördüm. Eğer evimde ki bir hırsızsa, bu ne rahatlık?
Temkinli adımlarla ilerlerken evimi inceledim, çalınmış olan hiç bir şey yoktu. Mutfağa doğru ilerlerken burnuma çok güzel kokular geliyordu. Karnım guruldamaya başlarken mutfağa girmeme bir kaç adım kalırken kalbim çok hızlı bir şekilde atıyordu bana her evde olan hırsız değil gibi gelse de yine de korkuyordum. Hava da tuttuğum çekçeği sertçe kavrayıp mutfağın içine bağırarak girerken karşımda onu görmeyi planlamıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Niye bağıyorsun?"
Elimde ki çekçek yere doğru inerken kendimi pervaza yasladım. Vücudumda ki korku giderken yerini heyecan kaplamıştı, hala onu gördüğümde heyecanlanmam kendime sinirlenmemi sağlıyordu. Elimi alnıma koyarken çekçeği yere bıraktım.
"Kapıyı kırarak açtım deme bana sakın"
Suga düşünmüş gibi yaptıktan sonra ellerini tezgaha dayayıp gözlerini kısarak konuştu.
"Evinin anahtarı olmadığına göre sence nasıl girmiş olabilirim?"
İç geçiririken omzumdan kapıya doğru baktım.
"Ama benim bu ay ki paramla bu kapıyı yaptıramam ki!"
Başımı yere doğru eğerken çantamı da yere bıraktım, mükemmel eğer paramı kapı tamirine adarsam bir kaç hafta boyunca yemek yememem gerekiyordu. Suga'nın gülüşünü duyduğum zaman ters bakışlarım ile ona baktım.
