ANOTHER -[boyxboy]-

Okulun Tescilli İneği

  Gün boyunca her teneffüs yanıma gelmişti. Böyle sürekli suratıma bakıyordu ki hiç konuşmuyorduk. Tam 4 teneffüs boyunca sürekli birbirimize bakarak oturmuştuk. Zaten sınıflarımız ayrıydı sırf teneffüslerde birbirimizi görebileceksek onda da bakışarak vakit geçirirsek böyle yandık biz valla.

  Son zilde çalmış okulun bugünde bitişi tescillenmişti. Kitaplarımı çantama koyarak montumu giydim ve sınıfın kapısına doğru ilerlemeye başladım ki sevgilim beni kapıda bekliyordu.

  Ayyy ben bir fenaa oluyorummmm . Daha ilk günden sevgilim filan diye düşünmeye başladım bile. Yalnız sizi birinin beklemesi ne güzel şeymiş be.

  Kapıya geldiğimde direk elimi tuttu "Hadi çıkalım" dedi ve o muhteşem gülümsemesini bahşetti. Allah'ım ben nasıl bir kaç haftada böyle aşık olurum. Gerçi aşık olduğumda kesin değil ama baya hoşlandığım kesin. Hayır daha bir kaç hafta öncesine kadar sevdiğim biri vardı. Nasıl bu kadar çabuk ondan vazgeçebildim onu anlamıyorum. Gerçi o ismi lazım değil kişiyi anmak bile istemiyorum ya neyse.

  Koridor boyunca ilerledik ve okuldan çıktık. Kapıya gelince elimizi ayırdım ve "Benim evim şu tarafta seninkinle baya uzak gibi, yarın görüşürüz diyerek" ilerlemeye başlamıştım ki arkamdan yetişip kolumu tuttu "Nereye böyle bu acele" dedi. Şaka filan mı yapıyor acaba "Nereye gideceğim eve gidiyorum tabi ki" dedim. Elimi tekrar tuttu ve "Bari bir yerlere gidip otursaydık" dedi.

  Ne diyeyim ki şimdi ben. Param yok gelemem mi yoksa eve geç gelirsem babam nerde ne bok yediğimi sorar mı diyeyim.

  "Ya sonra gitsek sınavlar başlayacak ya yakında eve gidip ders çalışmam lazım" diyerek işin içinden sıyrıldım. Nasıl olsa tescilli olarak okulun sayılı ineklerindendim kimse benim ders çalışma isteğimi sorgulamazdı. "Peki o zaman seni evine bırakayım" diyerek yürümeye başladı. Kısa bir an yolun ortasında durdum ve ona dönerek "Niye beni eve bırakıyorsun ki" dedim. "Sevgilim olduğun için olabilir mi sevgilim. Hem evinin nerede olmuş olduğunu öğrenirim. Şimdi oyalanmada evine doğru ilerleyelim. Dışarısı soğuk üşüme" dedi ve elimi daha sıkı kavrayarak yürümeye başladık.

  Yol boyu aklım sadece beni düşünmesinde ve tuttuğu elimi kalbimle beraber sımsıcak etmesindeydi. Baya yürümüş olmalıyız ki Tarık mırıldanmaya başlamış "Madem evin bu kadar uzak niye servisle gidip gelmiyorsun okula" diye söylendi. Bir anlık gafletle "Sen servis paralarının ne kadar pahalı olduğunu biliyor musun?" dedim. Ki dediğim gibide pişman olmuştum. Bir de şimdi benden açıklama filan bekleyecekti. "Madem o pahalı o zaman bari otobüse filan bin" dedi. Bak herkes zeki bir ben aptalım zaten. Lafın uzamasını istemeyerek "Canım istemiyor. Zorunda kalmadıkça yürümeyi tercih ediyorum" dedi ve son noktayı koydum ki eve de gelmiştik.

  Kapıya geldiğimizde ellerimizi ayırdım ve "Yarın okulda görüşürüz" deyip arkamı dönmüştümki beni kolumdan tuttu ve kendine çevirdi. Sıkıca sarılıp yanağıma bir öpücük kondurup ayrıldığımız da hafiften sarhoş gibiydim. Böyle sevgi gösterlerime alışık olmadığım için bünye yabancılamıştı. Gülümseyerek "Dikkat et kendine. Yarın görüşürüz" dedi ve el sallayarak uzaklaşmaya başladı.

  Anın şokuyla kendime gelmem bir iki dakika sürmüştü ki aptal aptal sırıtarak apartmandan girip eve çıktım.

  Kapıya anahtarı soktuğum gibi ayakkabılarımı çıkartıp dolaba koymuştum. Yüzümdeki sırıtmayla salona doğru yürürken beklediğim manzara sinirden köpürmüş ayağına yere vurup bana bakan bir şerefsiz değildi.

  Tam yanında geçecekken kolumdan tuttu ve  "O yanındaki herif kimdi lan o... ç.. " dedi ve beni salonun ortasına fırlattı...

Y/N: Bölümü geç yazdığım için çok çok özür dilerim ama nedense pek yazmak gelmiyordu içimden. Ama bomba gibi geri dönüyorum inşallah ;) Okuduğunuz için teşekkürler :) Yorum yazmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen ;)