Yere öyle güzel düşmüştüm ki düşüşün hızıyla kafam ahşap zemine vurmuştu. O kadar hızlı vurmuştum ki bir an gözlerim kararır gibi olmuştu. Bir 30 saniye kadar kafamı zeminden kaldıramamıştım. Kafamı kaldırdığımda dibime girmiş pezevenkle karşılaştım.Saçlarımdan tutup beni yukarı kaldırdı ve "Nerede, ne bok yiyordun lan Allah'ın şerefsizi. Başımıza birde oro.....u olmadığın kalmıştı." dedi ve saçlarıma daha çok asıldı. Biraz daha çekerse kesin kel kalacaktım. "Yaaa bırak saçlarımı" diyerek kendimi kurtarmaya çalıştım. Gerçi başarısız olmuştum. Ben çırpındıkça o daha çok asılıyordu sanki.
Saçlarıma asılmayı bırakıp suratıma güzel bir yumruk geçirmişti. Geçirdiği yumruk tam çenemin sol tarafına isabet etmişti. Saçlarımın acısı geçmeden birde çenemin ağrısı eklenmişti acılarıma. Acının yanında birde kan tadı geliyordu.
Tekrar kolumu sıkmaya başladı "Ulan bana bir cevap ver. Ne bok yiyordun o p.çle. Ne diye öptü o lan seni. Cevap ver banaa" diyerek sıkmaya devam etti. Cevap vermeyince siniri artmaya başladı. Sol tarafıma attığı yumruk yetmemiş olacak ki bu sefer de sağ tarafıma okkalı bir tokat geçirmişti.
Neden mutlu olduğum her an sanki hak etmiyormuş gibi sürekli mutsuz edilmeye zorlanıyordum. Fiziksel olan acıya alışıyordum da sürekli ruhuma yapılan baskı beni yıldırmıştı artık. Yeter diye düşünerek bir anda ayağa kalktım "Kimse kim lan sanane" diye bağırarak cevap vermiştim.
Artık sinirden başka bir boyut atlamış suratı kıpkırmızı olmuştu. İyice dibime sokularak "Ne dedin lan sen" dedi. Bir adım daha sokularak "Kimse kim lan SANANE" dedim. Artık ezildiğim yeterdi. Kendimi ezdirdiğim, dayak yediğim son gün olacaktı bugün. "Sen bu cesareti nereden buluyorsun. Yoksa o altına yattığın şerefsize mi güveniyorsun. Bana bak beni sinirlendirme sinirlenirsem seni elimden feriştahı kurtaramaz" dedi ve elini kaldırıp bir tane geçirecekken annem elini tutmuştu. "Yeter artık yapma" dedi gözleri dolu bir şekilde.
Bir anda sinirle omuz atarak yanından geçerek odama ilerlemeye başladım. Omuz atmama sinirlenmiş olacak ki arkamdan bağırarak "Sen bana omuz mu attın lan. Çabuk buraya geri dön" diye böğürmeye devam etti. Onu sallamayarak odama girmiştim.
Odama girdiğim gibi kendimi yatağa bırakıp düşüncelere daldım. Ne olacaktı benim hayatım. Ne zaman mutlu olacaktım bende diğerleri gibi. Ne zaman sevmeyi ve sevilmeyi hak edecektim. Tam Allah'ım beni de mutlu ettin teşekkür ederim diyecekken öyle bir çelme yiyordum ki beddua etmeye başlıyordum. Nefes aldığım her an fazlaydı sanki. Kimi zamanlar o kadar bunalıyordum ki intihar etmeyi düşündüğüm olmuştu. Sonra aklıma ilerde yaşayacağım güzel günleri getiriyordum. Böyle ilerde kuracağım yuvayı, yapacağım işi, yaşayacağım ülkeyi, edineceğim arkadaşlarımı düşünürdüm. Tam gene düşüncelere dalmışken telefonum titremişti. Elime aldığım gibi tahmin ettiğimin kişiden gelmesiyle yüzüme güzel bir gülümseme oturmuştu.
Tarık : Ne yapıyorsun :)
Derin : Uzanıyorum öyle :) sen?
Tarık : Bak gene bana sübliminal mesaj veriyorsun anlamadım sanma ;)
Derin : Bak doğruyu söyle kızmayacağım. Senin aklınla şeyin bir mi çalışıyor?
Tarık : Neyim? ;)
Derin : Böbreğin -_-
Tarık : Hımm. Bir düşüneyim . Yok böbreğimle aklım bir çalışmıyor. Ama bazı insanlar aklımın hep başka yerlerde olduğunu söylerler.
Derin : Kimlermiş o insanlar ?
Tarık : Sen merak mı ettin ;)
Derin : Evet merak ettim. Benim gibi düşüncede olacak kaç kişiyle yakınlaştın merak ettim.
Tarık : Sen beni kıskandın mı? ;)
Derin : Hayır -_-
Tarık : Tabi tabi kesin ;)
Derin : Benim uykum geldi yatacağım ben.
Tarık : Tamam uykunu aksatma yarın görüşürüz ;)
İyi geceler aşkım :)Derin : İyi geceler aşkım :)
Neden ona aşkım demiştim bilmiyorum ama onunla konuşmak bana iyi hissettirmişti ki benim de onu bu gece iyi hissettirmeye ihtiyacım vardı.
Y/N: Okuduğunuz için teşekkürler :) Yorum yazmayı ve oy vermeyi unutmayın ;)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ANOTHER -[boyxboy]-
Roman pour AdolescentsBaşka yerin insanları, başka filmin oyuncularıydık. -06.01.2018