Chapter 8 (Professional)

11 1 0
                                    

Chapter 8 (Professional)

 

Yuri’s P.O.V

Nagising ako, natural hindi pa ako patay eh. Tumayo ako at………….

“May damit ako?” hindi ito natural….lumabas agad ako at hinanap yung kutong lupang yun.

“King!!” sigaw ko. Wala namang sumasagot? Pumunta ako sa kitchen para uminom ng makita ko ang note sa ref ko.

“I’ll be back later, call me if you want something.”

“Ansabee….sino siya para ganituhin ako? Yaya niya ba ako? At bahay ko ito ah!!! Bwesit talaga yun.” Bakit ba ako nagsasalita mag-isa? Nakita ko naman yung number niya. Tss, aanhin ko yang number niya?

Ding…Dong….Dantes…. Doorbell ko yun. Baka si Yumi lang yun. Saturday na ba? Hindi pa naman ah bakit nandito na siya? Siguro magsosorry siya. Agad akong pumunta sa pinto at pinagbuksan siya.

“Bakit Yu-“ -__-  hindi si Yumi. Si Zinc.

“Hi?” nag-aalangan niyang sabi.

“Ba-bakit ka nandito?” tanong ko.

“Ummmm…..bibisitahin kita. Sabi ni Yumi dito ka raw nakatira, sorry kung makulit ako sayo Yuri ah, sincere lang talaga ako sayo.” Wow naman, i-salvage ko kaya ito ngayon?

“Ummm…Pwede bang pumasok?” sabi niya at pumasok agad siya. Umoo ba ako?

“Tss.” Sabi ko.

“Masungit ka na naman.” Sabi niya. Hinila niya ang kamay ko.

“Ano ba!!” sabi ko athinila ko ang kamay ko sa kanya.

“Yuri! Kailangan nating mag-usap. Kailangan kong ipaliwanag sayo lahat.”

“Bakit pa!! ilang taon na yun, Zinc!! Kalimutan mo na lang.” pagmamaktol ko.

“No!! bakit ko kakalimutan!! Yuri mahal pa rin kita hanggang ngayon!!” sabi niya? Bingi na ba ako?

“Mahal? Alam mo ba ang ibigsabihin nun Zinc?” tanong ko.

“Yes, Yuri. I know it was very complicated. Pero kahit kailan hindi kita kinalimutan!!” he said.

“Tapos na tayo Zinc kaya please….tama na tigilan mo na ako.” Sabi ko habang nakatingin lang sa sahig.

“Look at me, Yuri.” Sabi niya.

“Ayoko.”

“Please…” o di ginawa ko.

“Yuri. I love you very much.” Sabi niya habnag hawak niya ang pisngi ko. Kinikilig yata ako?

High school life oh ang high school life lagi kong naalala ahahaha Throwback lang?

“Now? Tell me. Will you please accept my love again?”

“Huh? Zinc. That’s not easy to-“

*Kiss.

Napapikit na lang ako ng dumampi ang labi niya sa labi ko. Crap!! Throwback nga!! Lahat ng feelings ko sa kanya bumalik lahat!!

Me, Myself and I(The Pontavice Siblings)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon