BÖLÜM VII AVM II

5.9K 261 11
                                    

           " Hikayeyi okuma listenize eklerseniz, yeni bölümlerden anında haberdar olabilirsiniz. Yorumlarınız ve Oylarınız benim için çok önemli. Lütfen beğendiğiniz bölümleri oylayınız, iyi ya da kötü yorumlarınızı eksik etmeyiniz. Şimdiden okuduğunuz için hepinize teşekkür ederim, keyifli okumalar.. :)"

        Ece, mağazadan aldığımız eşyaları taşıma görevini üstlenmişti. Telsizleri alıp kapattık, fazla pilleri kalmamıştı. Pil bulmamız da gerekiyordu. Üst katı yani yemek katını dolaştık fakat pek bir sey bulamadık. Ece ise kahve dükkanlarından birinde bulduğu Türk Kahvesi için neredeyse sevinçten Bayılacaktı. Yemek katını dolaştıktan sonra en alt kata indik. Burada marketler ve ev gereçleri satan dükkanlar vardı. Eceyi kuru erzak bulması konusunda markete yönlendirdim. Bense ev gereçleri satan dükkana yöneldim. Telsizlerimizi açtık ve işe koyulduk. Girdiğim mağaza oldukça büyüktü ve tam olarak ne aradığım konusunda bir fikrim yoktu. Sadece ise yarar bir şeyler bulma umudundaydım ki bu sırada şişme bir çadır gördüm. Hemen ardından şişme şu yatağı. Yatak olarak işimizi görebilirdi. Bunları hemen çantama attım. Biraz daha gezindikten sonra istemediğim kadar pil buldum ve buna epey sevinmiştim. Bu sırada Ece ile konuşuyorduk. O da tekerlekli bir bavul bulmuştu ve içine düşündüğümüzden çok daha fazla erzak depolamak ile meşguldü.

     Yaklaşık 20 dakika dolaştım ve gerçekten almam gerektiğini düşündüğüm başka bir şey daha bulamadım. Bu beni üzmüştü. Son 2 reyon kalmıştı ve bakıp çıkacaktım. Bu sırada Ece sessiz bir şekilde yardım etmemi söyledi. Ne olduğunu sordum ve reyonda sıkışıp kaldığını, iki tarafında da zombi olduğunu söyledi. Ece'nin cümlesi bitmeden koşmaya başlamıştım. Kaç numaralı reyonda olduğunu sordum fakat dikkat etmemisti. Mağaza içinde koşmaya başladım. Ece Zombilerin gittikçe yaklaştığını söylüyordu. Elinde uzi vardı fakat böyle kapalı bi alanda sıkarsa, ses yankı yapacaktı ve bütün zombiler buraya gelecekti. Son ana kadar beklemesini söyledim. Bu sırada reyonlar arasında koşarken Eceyi gördüm. Hemen yanına koştum ve zombileri hallettim. Ece teşekkür etti. Ece arkasındaki bavulu yanına gidip bavulu kapattı ve fermuarı ile uğraşıyordu. Bende bu sırada daha fazla pili gitmemesi için Telsizi kapattım. Ece bavulun fermuarını kapatıp bana döndü. "Eğil" diye bağırdı ve elindeki uziyi bana doğrulttu. Ne olduğunu anlamadan eğildim ve Ece ateş etti. Tam arkamda zombi vardı ve neredeyse beni ısırmak üzereydi. Ece onu vurmuştu ve şaşkınlıktan baka kalmıştım. Ece'ye teşekkür ettim. Ece ise bir an önce buradan çıkmamız gerektiğini,  ses yüzünden Zombilerin buraya doluşacağını söyledi. Bunun üzerine hemen harekete geçtik..

III. Dünya Savaşı: Zombilerin ÇağıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin