DENİZİM

BOŞANALIM

SU

Ne zor bir sınav böyle. Ama inkar etmemeli insan. İsyankar olur o vakit. Ya ben. Zorluklarla başa çıkamıyorum ya da dayanamıyorum.....

Zoruma gitmiyor aslında. Daha kötüsü var deyip avutuyorum kendimi. Ama olmuyor. Dayanamıyor vücudum. 

O anda aklım 1 hafta öncesine takılıyor. 

"su sen yoksa, dilin mi tutuldu"sallıyorum kafamı evet manasında. Tutuyor elimden doktora götürüyor beni. Bense tepki vermiyor, karşı çıkmıyordum elimi tutmasına.Doktora gelince tedavi ediyor beni ve "5 dakikaya geçer" diyor. 5 dakika sonra dilim açılıyor ve ağzımdan çıkan ilk kelime, 

"ateş" oluyor. ben bile şaşırıyorum. o an yanımda ateş olmaması ayrı bir şans.

doktordan sonra ateş "işim var" deyip çıkıyor ve hala yok. koca evde tekim. hizmetliler de yok.Anne babası ne zaman döner bilmiyorum.

Bir anda telefonum çalıyor. Evlendikten sonra kavuştum telefonuma ancak sadece 8 kişi kayıtlıydı rehberde " annem, ateşin anne babası, nehir, meryem, seren, seda ve ateş"  kaderi silmiş. Okula da gitmiyorum ki numarasını alayım. Neden silmiş bilmiyorum. Arayana baktım "ATEŞ". Açtım telefonu.

"denizim"

"efendim ateş"

" ben kapıdayım zili çalıyorum ama kimse açmıyor. evde değil misin sen"

"evdeyim, duymamışım. tamam açıyorum." iniyorum merdivenlerden. Açıyorum, içeri giriyor. Odaya geçip duş alıyor. bende yatakta oturup çıkmasını bekliyorum, çıkıyor.

"neredeydin"

"işlerim vardı"

"sana bir şey soracağım"

"sor"

"bu evlilik sana boş gelmiyor mu"

"nasıl yani hayır tabi ki"

" yani, karşılıklı aşk, sevgi yok bu evlilikte. sen seviyorsun ben, bense...."

"nefret ediyorsun" yanıma gelip oturdu, ellerimi tuttu ve devam etti,

"su, sen hiç uğraşmıyorsun. sana bir adım gelsem, sen geri adım atıyorsun, neden. Çabalasan bu evlilik boş görünmez."

"olmaz kardeş.."

"ama kardeşini öldürmedim"

"senin yüzünden ailem beni dışarı attı"

"ben"

"sana bir teklifim var"

"ne" 

"akşam söylerim"

"ne"

"hadi ama akşam söylerim dedim"

"tamam"

İlerledim. Mutfağa girip bir bardak su içtim. Ona nasıl söylerim acaba. Düşün Su düşün. Aha buldum, evet, bir fikrim var.

--------akşam----------

"su"

"ateş"

"söyleyecek misin"

"benimle gel"

ATEŞ

Arkasından ilerledim. Balkona geldik. Masanın üzerinde bir geniş borcam ne alakaysa. 6-7 adet mum, bir sürahi su ve kibrit. Sonra ona döndüm. Bunlarla ne yapacak ki.

"eşler birbirini tamamlar değil mi" dedi.

"evet" dedim ve başladı bir şeyler yapmaya.

İlk önce mumları borcama dizdi. sonra kibriti çakıp, mumları yaktı. Bense ne yaptığını anlamıyordum. Sonra sürahiyi alıp, mumları söndürmeye koyuldu. Mumlar söndü. Sürahide ki Suda bitti.

"bununla teklifin ne alakası var denizim"

"fark ettiysen su bitti ve ateş söndü. Benle sen gibi ateş. Sen beni tüketene kadar sönmüyorsun. Benimse seni söndürecek kadar gücüm yok. Senin de bana dayanacak kadar kuvvetin. Eşler bir birini tamamlar ama bak. Biz tükenip, bitiyoruz."

"yani" nefes alıp verdi. Gözlerimi içine baktı. Ah o siyahlıklar hep beni bulsun. o ise devam etti,

"boşanalım"