DENİZİM

AYNI RÜYALAR

ATEŞ

 Yüreğe saplanan hançer mi kalbi parçalar yoksa, sevdiğinin söylediği ağır bir söz mü paramparça eder. Kalp ne kadar dayanabilir. Sevdiğin seni istemiyorsa aklın "onu bırak" demesini mi dinlemelisin, yoksa kalbin "onu bırakma" deyişini mi.

Aşk ve sevgi kum saati gibi midir acaba. İlklerde doruk doruğa akan kumların, sonlara doğru yavaşlayıp bitmesi gibi midir sevda. Yoksa, pili bitmiş saat gibi zamanı unutturan mı aşk.

Ben kalbimi dinledim. İlk sevdamın, Denizimin kalbimi paramparça eden, basitmiş gibi söylediği "boşanalım" kelimesi yüreğime kocaman kaya koymuşlar gibi otururken, o an ki şokla hiç bir şey demedim. Diyemedim. Arkama bakmadan çıktım evden. 2 gündür de Mertin yanındaydım. Bugün kendime geldim ve kararımı verdim. Ben ilk kez birini canımı verecek kadar, ömrümü, hayatımı feda edecek kadar birini sevdim. O kişiyi de asla bırakmam. 

Durdurduğum arabadan eve baktım. İndim ve ilerledim. Zile elim giderken ellerimin titrediğini fark ettim. Durdum, ilk etrafa baktım ve zili çaldım. Açılan kapının ardından bana bakan bir çift siyah gözün, ağzından çıkan "ateş" kelimesini söylerken adımı ilk defa sevdim ve adımın özel olduğunu hissettim. İçeri girip, kapıyı kapattıktan sonra suya döndüm yüzümü.

"de.. denizim" deyip yutkundum.

"......."

"ben, ben senden boşanamam"

"......."

"ben ilk kez birine aşık oldum ve o da sensin. hiç evlenmeyeceğim derken ilk sevdamla evlendim ve onu bırakamam"

"neden. Aslında nasıl evlenmiş olduğumuzu unutuyorsun. Bu evlilik bomboş, sanki..." deyip yutkundu ve devam etti sözlerine,

"seni seversem annem ve kardeşime ihanet edecekmişim gibime geliyor."

"ama neden, bir şansın dahi mi yok bana karşı"

"ya ann...."

"ya ben su"

".............."

"bir gün beni düşündün mü. hislerimi, düşüncelerimi, aşkımı....  Sadece bir gün"

"düşündüm, düşünmez olur muyum. Ama annem benimle konuşmuyor, kardeşimi söylemiyorum bile. Beni gelip usulünce de isteye bilirdin. Ama sen zoru seçtin. Ben senin aşkını sevgini düşündüm, sevdiğinin seni sevmediği duyguyu düşündüm. Ama o an annemin bana tokat atıp, evden atışı geliyor aklıma. O zaman senin duygularının boş olduğunu varsayıyorum"

"benim duygularım boş değil. sen, sen benim yaşadığım duyguları anlayamazsın. Çünkü insan yaşamadıkça bilemez. Ama benim en büyük dileğim, sevdiğimin bu duyguyu yaşamamasıdır"

"neden ben"

"nasıl"

"bende ne buldun. etrafında bir sürü güzel kız varken neden ben"

"doğru, etrafımda bir sürü güzel kız vardı. ama hiç biri senin gibi değildi. Çünkü.."

"Çünkü"

"kimsede olmayan o siyah gözleri sende buldum"

"çok insanda vardır"

"ama sendekinin tonu farklı. Işık saçıyorlar. Ben bir rüya gördüm. O rüyada 100 yıla aşkın bir süre birini bekledim. O kişi bir kızdı. o geldi. Küçüklükten beri rüyamda beklediğim kız geldi.O kıza "benim kaderimsin" deyip duruyordum ancak kızın sadece siyah gözlerini görüyordum. kızsa bendeki su yazılı dövmeme bakıyordu. Zaten o rüyadan yıllar sonra yaptırmıştım çünkü denizim biri olacaktı. Ancak karımın adının su olacağını hiç düşünmezdim. Kız benden kaçtı ancak ben arkasından ağlıyordum. 100 yıldır beklediğim kız kaçıyordu ancak bir su çukuruna düştü. Soşup onu çıkardım. sonrada uyandım. rüyadan bir sonraki gün seni kaçırdım çünkü o siyahlıklar sende bir tek. Seni bana vermezler korkusu vardı."

"a..ateş"

"noldu"

"o rüyayı bende gördüm. dövmeni görebilir miyim" demesiyle kazağımı sıyırdım ve arkamı döndüm.

SU

Dövmesini görmemle gözlerim karardı ve bayıldım. Korkmuştum nedensizce. En sonsa ateşin "denizim "  diye bağırmasını hatırlıyorum.