DENİZİM

KAMERA KAYDI

Öncelikle merhaba.

Bir şeyi çok merak ediyorum, hikayenin finalini nasıl hayal ediyorsunuz. Hayalinizdeki finali yazar mısınız.

Bir de final yaklaşıyor, 50. bölümde olacak. Hepinizi seviyorum okurlarım...

SU

Babamın omzuna koymuş başımı halının desenlerini inceliyordum. Son zamanda hayatım ne kadar değişmişti, halbuki 2 yıl önce din kültürü öğretmeni olup annem ve Nehirle yaşayacaktım. Sonra evlenecektim ve mutlu bir aile kuracaktım.

Ama şimdi, babamla birlikte gerçekleştiremediğim hayallerimin hayalini kuruyordum, ne kadarda saçma geliyor.

Zaten baba hasretiyle babama daha çok bağlanmıştım, annemle iletişimi kesmesem de babamı daha çok sevdiğimi anlamıştım. Babamda kızı Kader ve şimdiki eşine de bakıyordu, sonuçta söz vermişti bana. Kader ve annesi yurt dışına gitmişti, benden haberleri vardı.

Arkadaşlarım geldi aklıma. Serene ulaşamıyorum, Meryem de okuyor.

Bir anda aklıma takılan şeyle kafamı babamın omzundan kaldırdım ve yüzüne baktım.

"baba"

"efendim kızım"

"ben nasıl nezarethaneden çıktım hemen"

"unutma, baban bir mafya ve seni asla üzmez" bu cümle birçok şeyi açıklamıştı zaten. Tekrar başımı babamın omzuna koydu, huzur. Baba gibisi yok bu dünyada.

ATEŞ

Bir an Mert geldi aklıma, neredesin be mert. Şu an bana yardım etmen gerekti. Sırf Seda için beni bırakıp yurt dışına gittin.

Çalan telefona baktım, babamdı.

"neredesin" dedi.

"dışarıdayım, ne oldu"

"hemen eve gel" deyip kapattı. Oturduğum banktan kalktım ve hızlıca arabaya binip çalıştırdım. Eve geldiğimde hemen indim ve kapıyı çaldım.

"hoşgeldiniz Ate....." diyen hizmetçinin yanından geçip koltukta oturan babamın yanına gittim.

"ne oldu baba" kucağında duran bilgisayarı bana dönderince hemen kucağıma aldım ve görüntüleri izlemeye başladım. 

"suyun haklı olduğunu gösteren kamera kaydı" dedi babam. O anları izlerken şok geçirdim. Ah salak kafam, nasıl sevdiğine inanamadın ki. O an karşımda ağlayarak duran Aycanla kafamı ona çevirdim.

"sizinle bir şey konuşacağım"

"konuş zaten, bak kızın ne bok yemiş, kon...." babamın "sus" demesiyle sustum. O da başladı konuşmaya.

"ben...ben her şeyi gördüm. Kı...Kızım hi... hiranın meyve suyuna koyduğunu zeh...ri.  Cenazede su hanım size an....anlatmıştı ya hiranın ona söylediklerini." deyip hıçkırdı. Evet o ana şöyle bir diyalog geçmişti,

"Ateş, ateşim. Ben yapmadım, hepsini hira yapmış. Bana kendi ağzıyla anlattı." Ona bakmıştım ve,

"kendi yaptığın suçu başkasına atma" demiştim.

"Bana inan, güven. Yemin ederim, vallahi ben yapmadım. Ben senin denizinim. Deni.." sözünü kesmiştim ve,

"SUS, sen benim denizim değilsin. Benim aşık olduğum denizim bu değil"

"Ate....."

"Boş ol" demiştim.

"ne"

"Boş ol" dilim kopsaydı da demeseydim.

"hayır, bir daha deme beni ebediyen kaybedersin" 

"Boş ol" ve onu kaybettim ben. Düşüncelerimden aycanın konuşmasıyla kurtuldum.

"hepsini gördüm ve du.... duydum. Ama o benim kızzımdı kızımı kaybedemezdim, ne olur affedin beni. Bir hata yaptım. Ben bu evden gideceğim" demesiyle git diyecekken babam,

"hayır" dedi. "eğer gidersen hira kazanır, suçsuz olur yani kurtulur"

"yani hiranın kaybetmesi lazım" dedim babama, kafasını evet manasında salladı.

Sen hep benim olacaksın denizim, hep benim denizim..