Secretly Falling In love with You (Completed)

Chapter 47

Fayea's POV

Its been two days since the last time I saw him and it breaks my heart remembering how he run away from me the other day, why is he acting strange? Ano bang ginawa ko para iwasan niya ako? Argh, walang gana akong umupo at tiningnan ang screen ng phone ko.

"I hate feeling like this" bulong ko sa sarili ko at tinago sa bulsa ang phone at umupo ng maayos, ate Demi is busy planning for tonight. Lee won't be there for tonight and the person who'll come with me tonight is Leon, ate Saly, Kuya Laurence and few of our team leaders, and I don't have the strength to lift a finger right now.

"Hey hime, ayos ka lang ang layo ng tingin mo ah?" Humarap ako sa kanya at sapilitang tumango biglang pumasok ang guro kaya binigay ko ang lahat ng atensyon ko sa harap.

"Are you sure na ayos ka lang? Wala ka atang gana? Want me to take you home?" I shrugged.

"I'm fine, isa pa hindi magugustuhan ni ate Demi pag nalaman niyang umalis ako sa school she'll get mad for sure" Sabi ko tumango tango siya at humarap sa blackboard.

"Last question, sa dalawang araw na wala siya dito bakit parang malungkot ka? Aminin mo nga, namimiss mo siya no?" Masama ko siyang tiningnan pero noong humarap ako sa kanya, his eyes were serious. Hindi siya nakangiti at mukhang hindi siya nagbibiro.

"Yeah so what" pag-amin ko tumingin siya saakin na parang nag-aalala.

"I knew it" bulong niya, alam naman siguro niya na naririnig ko siya.

"Tsk, bumubulong ka pa" Sabi ko mahinang natawa si Leon.

"My princess, you don't think that I'm dumb not to notice right?" Tumingin ako sa kanya.

"Notice what? Wala naman akong ginagawang masama" Sabi ko.

"Yeah, you didn't do anything wrong. But what you feel right now is wrong" I bit my lower lips.

"Feeling what? Leon kung ano man yang iniisip mo mali ka" depensa ko sa sarili ko.

"Nope, I'm perfectly correct" once he said that bumukas ang pinto nakuha nun ang atensyon ko, biglang bumilis ang tibok ng puso ko when I saw his small smile, messy hair at mukhang bagong gising na pigura ni Prince.

"Mr. Ramos, your brother told me na masama ang pakiramdam mo. Are you alright?" Tumango lang ito at tumingin siya sa direksyon ko, umiwas ako ng tingin! Shit ano bang ginagawa ko! Huminga ako ng malalim at tumingin sa harap, shit.

"You can lie but you can't hide those emotions my princess" biglang bumilis ang tibok ng puso ko, not now.

"Please Leon wala akong alam sa mga sinasabi mo" bulong ko pero sakto lang para marinig niya.

"Why do my princess have to fall in love right now? Oh wait, should I say from the very beginning you already liked him."

HINDI ko pinansin buong umaga si Leon nakakainis naman! Naiirita ako pagnakikita ko siya, napagdisisyunan kong pumunta sa classroom dahil alam kong walang tao. Pero pagpasok ko nakita ko siyang nakayuko sa lamesa niya.

"Hay," he sigh.

"Prince?" Tawag ko, dahan dahan niyang tinaas ang tingin at umupo ng maayos.