Bölüm 19

126 4 0
                                    


Bu düşünce sadece annemin evi için değil birçok ev için geçerliydi. Eve kin, nefret, haram, dedikodu, şiddet belki sorgulanmadan girebiliyordu ama içki giremiyordu. Dinde bunların da yeri yoktu ama bunları takanda yoktu. Elbette insanlar bol bol içsinler demiyorum ama en azından dengeli içebilenler için evde içmelerinde bir sakınca gördüğümü de söyleyemem. İç Anadolu da insanlar evlerinde içemedikleri için hep dışarıda içmek zorunda kalıyorlar sonrada araçlarına binip evlerine giderken kaza yaparak hem maddi kayba hem de can kaybına neden oluyorlar. Bu nedenle de birçok eş dul birçok çocuk da yetim kalıyor. Ama ben annemi üzmemek için iki ekmek aldım ve eve gittim. Akşam olmuştu. Çocukların ne yaptığını muayene olup olmadıklarını merak ediyordum. Volkanı arayıp haberleri ondan almak istedim ama Selda'nın muayene ücretini nasıl hallettiğini merak ettiğim için onu aramayı tercih ettim. Aynı zamanda da en azından bir eş olarak onu aramam gerektiğini düşündüm. Selda telefonumu hemen bekletmeden açtı. Önce muayenenin nasıl geçtiğini sordum. Bana çok mu merak ettiğimi söyleyince moralinin bozuk olduğunu anladım. Ne diyeceğimi bu soruya nasıl cevap vereceğimi de bilemedim. Sadece tabi ki merak ettim dedim kısık sönük bir ses tonuyla. O zaman çocukların doktora ihtiyacının olduğunu bilir ve ne yapılması gerektiğini söylerdin dedi ve telefonu suratıma kapattı. İçimden tekrar Selda'yı arayıp doktora gideceğini neden bana söylemediğini sorup bağıracaktım ama bunun benim ona yaklaşmam da işleri daha da zora sokacağını düşündüğüm için aramaktan vazgeçtim. Sinirden elim ayağım titremeye başlamıştı. Hem yüzümü görmek istemediği için eve almayan kendisiydi, ilgisizlikle beni suçlayan da yine kendisiydi. Sabret geçecek bu günlerde dedim kendi kendime. Aradan çok uzun bir zaman geçmemişti ki cep telefonum çaldı. Arayan volkandı, hemen açtım telefonu. Merak ettiğini düşündüm diyerek girdi söze. Evet, çok merak ettim dedim. Ne oldu ne dedi doktor diye sordum. Sorun yok muayene oldular şu an da yoldayız Kırıkkale'yi geçtik gelince anlatırım dedikten sonra kapattı telefonu. Sağ olsun volkan yine merakımı gidermiş bana yardımcı olmuştu. Acaba volkan olmasaydı Selda mecbur kaldığı için bana yaklaşır mıydı? diye geçirdim aklımdan. Ama bu soruya da bir cevap bulamadım. İnsanlar bunalımda kaldıkları zaman hiçbir sorusuna mantıklı bir cevap bulamıyordu. Bu sorun bende borç yüzünden stres yaşadığım dönemde de olmuştu. Hiçbir şeyin sanki cevabı yoktu. Bütün sorularım havada kalıyordu.


Kimse Masum DeğildirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin