Kaza/JJK

25

Vedalaştıklarından sonra odadan çıktık ve garip olan Chanyeol da hiç bir şey yapmamıştı hem Jungkook neden merak etmedi Chanyeol'un orda olduğunu ,

-Jungkook kendim yürüye bilirim bırak kolumu acıyor . (Bir kaç dakika geçtiğinde cevap almadığımda yeniden konuşmaya yeltendim.) Jungkook kime diyorum bırak kolumu acıyor . (Bunu derken sesimi daha çok yükseltmiştim. )

En sonunda bağırmamın çare etmiyceğini anladığım için bağırmamı kestim ama yinede kolum acıyordu şuan acımaya da devam edicekti anlaşılan. Burnumdan soluyarak arabaya doğru yürüdük ikimizde susmuş ve arabanın içerisini derin bir sessizliğe gömmüştük acaba bu akşam beni ne tür eziyetler bekliyordu hem ölmeden önce ailemle de vedalaşamamıştım ama doğruya ne diycektim ananne üzgünüm bir kızın daha ölüyor ah anannem ya çok üzülürse ama onların iyiliği için yapmalıydım beni korurken onların da zarar görmesini istemem . Kafamı yandaki cama döndürdüğüm de havanın kararmaya başladığını gördüm ay gökyüzünde belirmişti bile bütün parlaklığı ile gökyüzünü aydınlatıyordu durduğumuz da karşıma karanlık bir bina çıkmıştı , derin bir nefes alıp Jungkook'un beni kapıdan çıkarmasını bekledim sonunda kapıyı açtığında kolumdan tutup içeri sürüklemeye başladı bu bina inşaat halinde bir binaydı etrafta da kimse yoktu binaya girdiğimizde sadece bir oda vardı bizde oraya gitmiştik zaten Jungkook beni ordaki 2 sandalyeden birine oturttu kendi de öbürüne ,

-Ne yapıcaz Jungkook şimdi bana nasıl işkence etmeyi düşünüyorsun .

Bunu söylerken bir insan ne kadar bunalmışsa bende o ses tonunda konuştum .

-Bilmiyorum

-Ah tabi paldır küldür gelince ne yapıcağını tam olarak düşünemedin dimi

-Boş konuşma Danbi

Birine boş konuşma denmesinin ne kadar gıcık bir şey olduğunu bilmiyormu bu çocuk cidden şuan sinirden köpürüyorum.

-Hadi vur , diye bağırdım

O ise bana göz devirip sandalyeden kalktı kendimi mal gibi zannetmem normal mi ?

-Birazdan gelirim diyip odadan çıktı

Harika bir de kaçırldığım yerde tek başıma kaldım bir dakika benim elim kolum bağlı değil ama hiç pencerede yok ayağa kalkıp belki bir şans kapı kilitli değildir diye gittim ama tabiki kilitliydi of zaten neden kaçıyorsam zaten oraya giderken böyle olacağını biliyordum ama Jungkook'un elinde ezilmek hoşuma gitmiyordu derin bir nefes alıp  sandalyeye oturdum oturmamla kapı açıldı . Niye gitti niye geldi acaba

-Ne çabuk diyordum ki karşımda ki kişiyi görmemle gözlerim fal taşı gibi açıldı .

Karşımda şuan Chanyeol Tae ve Lu han duruyordu .

-Ne işiniz var sizin burda hadi çabuk gidin .

Tae :
-Bravo , cidden bunu yapmayı nasıl düşünürsün .

Tam ağzımı açıp konuşuyordum ki

Lu han ,
-Hadi çabuk birileri gelebilir

-Hayır siz karışmayın hadi çabuk gidin burdan .

Tae,
-Kapa çeneni diyip beni sırtına alıp dışarı çıkardı  bir arabanın arka kapısını açıp beni oturttu oda yanıma gelip kapıyı kapadı Lu han ise şoför koltuğunda olduğu için arabayı hızla çalıştırıp ilerledi . Chanyeol da ön koltuktaydı

-Anannemgil in haberi varmı

Tae ise bana öldürücü bakışlarını atıp konuşmaya başladı
-Kalp krizi geçirmesini istemediğimiz için söylemedik Eylül'gilin de bizimle geliceğini o yüzden onları alıcağımızı söyledik arkamızdan güvenliklerde geldi onlardan kurtulmak için elimizden geleni yaptık

Bende Tae'ye üzgün bir şekilde bakıp sarıldım oda ilk karşılık vermese de sonra verdi .

-Özür dilerim

-Sakın birdaha böyle bir şey yapma Danbi

Bende kafa salladım galiba yaptığım şey yanlıştı, evet yanlıştı ...

Bir kaç saat sonra

Sonunda Busan'a varmıştık öncesini  sorarsanız Iseul ve Eylül'ün kızmaları benim Özür dilemem ve hep birlikte Busan'a gelmemiz şuan Tae , Iseul , Eylül , Lu han , Chanyeol vardı bunların gelme sebebi tabiki bendim benim yüzümden yalan söyledikleri için hep birlikte gelmiştik hepsi tamam da Chanyeol'un gelmesini durduramadık bu niye geldiyse galiba benim yerimi o söyledi yani Jungkook'tan beni o kurtardı o yüzden söylenmemem gerekiyor galiba...

Vote ve yorumlarınızı bekliyorum ❤
Bu arada yeni bir kitap daha yazdım onada bakarsanız sevinirim kısa bir hikaye olucak .