Hepimiz ayakta dikilmiş Jungkook'a şaşkın bir şekilde bakıyorduk tabiki gülmemek için dudaklarımızı da birbirine bastırıyorduk.
Jungkook da öyle bir şoka girmişti ki hala şoktan çıkamamıştı . En sonunda bu ortamdan kurtulmak için sessizliği bozdum .
- Eee şey Lu Han , Jimin hadi biz artık gidelim .
Jimin dudaklarını birbirine bastırmaya hala devam ederken konuşmayı becerebilmişti .
Jimin
- Aynen aynen hadi .
Lu Han da olumlu anlamda kafa sallayınca koşar adım uzaklaştık mahalleden çıktığımız da üçümüz de kendimizi tutamadık ve artık gülmeye değil haykırmaya başladık ...
Jungkook'dan
Saçlarımı havluyla kuruladıktan sonra yatağa uzanıp tavanı izlemeye başladım bir kaç gündür hobim tavanı izlemek ve Danbi'yi düşünmekti .
Derin bir nefes alıp içimi kemiren soruyu yine kendime sormaya başladım . Danbi beni nasıl affedicek ?
Bugün ki yaptığına karşı herkes hayretle dolmuştu oysaki o gün sahilde gözündeki mutluluğu görebiliyordum. Müziği ne kadar sevdiğini de anlamıştım ama şunu da çok iyi biliyordum bana çok derin bir kin besliyordu elbet bende hemen affetmesini beklemiyordum ama ya hiç affetmezse diye düşünmeden edemiyordum .
Ben Danbi kadar güçlü olduğu sanmıyorum o kendi içinde yanarken ben sürekli dışarıya öfkemi kusuyor insanların mutsuz olmasını sağlıyordum.
Yanağımdan süzülen göz yaşımada engel olamamıştım. Jisoo öldüğünde bu kadar acı çekmemiştim zaten onu sevme nedenimde aile meselelerim yüzünden kafa dağıtmaktı. Ama Danbi ...
Kapı çalınca düşüncelerimden ayrılıp her ne kadar kapıya bakmak istemesemede önemli bir şey olmuş olabilirdi yataktan kalkıp merdivenlere yöneldim . Aşağı hızla indiğimde kapının ardındaki kişinin Chanyeol olmasını beklemiyordum . Birden içim de üzüntümün kapattığı öfke yeniden ortaya çıkmıştı .
Yumruklarımı elimi acıtıcak kadar sıktığımı Chanyeol ellerime bakıp yutkununca anlamıştım .
Chanyeol
-Jungkook konuşabilirmiyiz ?
Bir şey demeyip ellerimi gevşettim ve kapıdan geri çekilip içeri girmesini sağladım. Evime daha önceleri geldiği için salonun yolunu biliyordu o tarafa doğru ilerleyince peşinden gittim .
Chanyeol uzun koltuğa oturunca bende tekli koltuğun kenar kısmına oturup kollarımı birbirine bağladım .
Chanyeol
- Hastaneye gelmedim yani gelemedim...
Sinirle sırıttım
-Gelseydin-
Chanyeol cümlemi bitirmeme engel olduğu için tamamlayamamıştım.
Chanyeol
-Biliyorum biliyorum . Bak bizden intikam almak için cidden iyi bir yol çizdin evet Danbi'den hoşlanmıştım onların yanındayken Jimin ve senleyken gibi eğlenmiştim Danbi'yle birbirinize o kadar çok benziyordunuz ki onun yanından ayrılasım gelmiyordu çünkü onu sevmiştim . Ama onun seni sevdiğine de adım kadar emindim sonradan senin de onu sevmen benim bütün şanslarımı maffetmiş oldu . Sizin önünüze asla geçemem zaten yaptığım büyük saçmalıktı Jisoo'ya aşık olduğumu sakın düşünme sadece ne biliyim sıkıntılı dönemlerime geldi ve kafa dağıttım aynı senin de yaptığın gibi ... Sadece bunları konuşmaya gelmiştim şimdi de gidiyorum sadece bazı şeyler ortaya çıksın istedim . Danbi affeden bir kızdır seni de affediceğine eminim konuşmamızın gerisini dinlemediği için her şeyi duymadı ama biraz iyi olduğun da onada her şeyi anlatıcam . Bu kadardı... beni dinlediğin için teşekkür ederim iyi akşamlar .
Benim cevap vermemi beklemeden ayağa kalkıp selam verdikten sonra dışarı yöneldi . Kapı kapanma sesi geldiğinde derin bir soluk verip kendimi kanepeye attım .
🔮
Isuel
- Tae tuzu uzatırmısın?
Tae ağzına bir lokma daha sokarken tuzu Iseul'a uzattı . Ben ise çayımı yine yudumlamıştım bir kaç gündür Danbi ' gilin evinde kahvaltı yapıyordum hatta üç öğünüm burda geçiyor bile diyebilirdim.
Mutfaktan çıkan ananneyi gördüğümde hemen ayağa kalkıp elinde Danbi'ye götürdüğü tepsiyi almak için yanına gittim .
- Şey efendim ...
Ananne gülümseyip tepsiyi bana uzattı .
- Tamam bugünlük sen götür bakalım.
Ona minnetle gülümsedim . Yüzümde saçma bir sırıtmayla ve heyecanla merdivenlerden çıktım . Kapının önüne geldiğimde derin bir nefes alıp kapıyı tıkladım içerden ses gelmeyince kapıyı açıp kafamı uzattım . Danbi bu saate kadar uyanır diye düşünüyordum . Ama yatakta tatlı rüyalar eşiğinde uyur bir şekilde beklemiyordum . Içeri girdiğimde tek ayağımla kapıyı kapatıp yatağın yanındaki sehpanın üzerine tepsiyi koydum .
Yüzü bana dönük olduğu için yavaşça yatağa oturup tereddüt etsemde bütün kızmalara bu an için dayanabilirdim. Ellerimle yavaş ve uyanmamısını sağlayarak okşamaya başladım .
Biran kendime engel olamamıştım . Yanakları o kadar öpülesi gelmişti ki yanına eğilip dudaklarımı yanağına bastırıp geri çekildim . Hayır alt tarafı yanağını öpmüştüm bu neden kalbimin bu kadar çok atmasını sağlamıştı . Danbi'yle eskiden yakınken de çoğu kez yanağından öpmüştüm ama böyle olmamıştı .
Düşüncelerimden ayrılmamın sebebi Danbi'nin açılmış gözleri ve çatılmış kaşlarıydı .
Daha çok geri çekilip açıklama yapmaya başladım .
- Günaydın .
Ben ona gülümserken o duygusuz ve çatık kaşlarla bana bakmaya devam ediyordu .
- Şey kahvaltını bugün ben getirmek istemiştim de .
Elimle tepsiyi gösterdim . O da gösterdiğim yere bakıp tepsiyi eline aldı . Sadece sütünü alıp ağzına bir dikişte hepsini içti . Dudaklarının kenarında kalan sütü hemen yalayıp tepsiyi bana uzattı .
- Danbi kahvaltı yapman lazım sadece sütle olmaz !
O ise bana çatık kaşlarla bakmaya devam etti . Ben derin bir nefes alıp tepsiyi ona uzattım .
-Al şunu !
O bunu dememe karşı tek kaşını kaldırdı tepsiyi elimden aldı bu kadar çabuk ikna olcağını tahmin etmezdim . Bana bakmayı sürdürürken tabağı eline aldı içinde kahvaltılıklara baktıktan sonra elini yatağın kenarına uzatıp tabağı ters çevirdi bu sayede içindeki kahvaltılıklar da düşmüş oldu !
Danbi'nin ağzından anlatımını özlediniz mi 💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaza/JJK
Fanfictionİnsanları bilerek sebep olmadıkları şeylere karşı suçlayıp yargılar mısınız? Ben böyle bir kişi tanıyorum işte aşık olduğum adam Jeon Jungkook... Ben onun düşmemesi için uğraşırken bana çelme takmakla meşguldü👎 (Kitapta fazla yazım yanlışı var yaz...
