Kaza/JJK

53

Sağa sola bir kez daha dönmem sonucu uyuyamadığımı anlayıp doğruldum . Bir çadırda ne kadar rahat uyuyabilirdim ki . Saçlarımı karıştırıp . Iseul'u uyandırmamaya dikkat ederek çadırdan çıktım . Gökyüzüne baktığımda Yüzümde kocaman bir gülümseme oldu o kadar çok yıldız vardı ki .

Kimseyi rahatsız etmemek için bir kaç adım ilerde ki banka oturdum . Bacaklarımı yere vermeyip kendime çektim . Kapşonlumla da üşümemeyi denedim . Ağzımda bir şarkı mırıldanırken yanıma birinin oturmasıyla ona baktım .

Jungkook'u görünce yüzümde sinsi bir gülümseme oluştu .

-Ramen nasıldı .

Jungkook ise bana bakmadan çok ciddi bir şekilde karşıya bakıyordu .

Jungkook
- Çok güzeldi .

Ramene dediği yalan söze karşı omuz silkip önüme döndüm boş boş göle bakıyorduk . En sonunda bu sessizliği Jungkook bozmuştu. 

Jungkook
- Özür dilerim .

Tam ağzımı açmış ona kızıcakken beni durdurdu . Ama hala karşıya bakıyor yüzüme bakmıyordu .

Jungkook
- Üzgünüm ... Biliyorum senin için bir önemi yok ! Ama ben ilk 1. Gün evet Chanyeol'dan intikam almak istemiştim ama sonra ben gerçekten senden hoşlandım.  Biliyorum Jisoo yüzünden babana bir sürü şey söyledim . Biliyorum iğrenç bir adama dönüştüm ben buyum işte Danbi sen içinde yanarken ben dışarı öfkemi kusmadan duramıyorum haklısın benim yaptıklarım affedilir gibi değil ama ne biliyim acı çekiyorum senin kaza yaptığını öğrendiğim de içimde öyle bir fırtına koptu ki Jisoo öldüğünde bu kadar üzülmemiştim kaç yıldır gözümün önünde böyle biri dururken Jisoo'ya bakmam ahmaklıktı bana süreki Jisoo'ya çok mu aşıksın diye soruyordun ben bilmiyorum belki ona aşık oldum ama o aralar çok sıkıntılı dönemlerdeydim ve bininin üzerinde stres atmam gerekiyordu ve bu çok saçma bir şekilde Jisoo oldu evet belki senin o gün beni sevdiğin hani inkar edilmemiş olsaydı itiraf etseydin senden uzaklaşırdım çünkü seni sadece arkadaş olarak görüyordum...Ama şimdi bir arkadaştan çok daha fazlası senle bu ilk en çok konuşmamız Danbi ! Benim diycek o kadar çok şeyim varki mesela baban ... Baban için ne kadar özür dilesem azdır Danbi ama ben acını hafifletmek istiyorum Danbi yanında olmak istiyorum .

Sonun da bana döndüğünde gözlerinden yaşlar süzülüyorlardu benim de bir farkım yoktu ondan Jungkook demin önce bana fazlasıyla açıklama yapmıştı ve ben hala ne diyceğimi bilmiyordum .Belki artık mutlu olmayı hakediyorduk.  Tam ağzımı açıcakken konuşması sonucu ağzımı kapamak zorunda kalmıştım .

Jungkook
-Seni seviyorum Danbi .

Yavaş yavaş bana yaklaşırken bende kendime engel olamıyordum. Sonunda dudaklarıma ulaştığında onun büyüsüne kapılmak istedim sonsuza kadar ...

Birbirimizden ayrıldığımız da hala ne yapıcağımı bilmiyordum . O ise bana sırıtarak bakıyordu gözlerimi kaçırdığımda biraz kısık seste kahkaha attı .

Jungkook
- Danbi baya utandın sanırım sen .

-Kapa çeneni !

Yine güldüğünde kafamı göğsüne yasladı ve böyle uyumama izin verdi. Uykum geldiği için buna engel olmadım ve  gözlerimi kapattım.

🔮

Gözüme gelen güneş ışığıyla istemsizce gözlerimi araladım . Jungkook'a baktığımda hala uyuyordu . Gözüm yanına gittiğinde doktor hariç herkesin burda olduğunu gördüğümde hemen geri çekildim . Onlara zorla gülümserken Jungkook'un da kolunu dürtüyordum.