Kaza/JJK

42

Daha fazla okulda kalamazdım.  O yüzden çantamı almak için hızla sınıfa çıktım . Sınıfa girdiğimde bütün gözler bendeydi.  Bana gıcık olan kız ise ayakta herkesin ona bakmasını sağlamıştı . Beni görünce histerik bir kahkaha attı .

Kız ,
- WAAY Danbi'ciğimiz de gelmiş .

Dediği sözle ne oluyor burda gibisinden Eylül'e baktım o ise bana anlamaz bakışlarını yollayıp yanıma geldi arkasında da Jimin ,

- Ne oluyor burda ne zamandan beri yollarımı gözler oldun .

Kız
- Demin önce öğrendiğim şeyden sonra . Diyip yüzündeki iğrenç gülümsemesini daha çok yüzüne yaydı .

Eylül
-Yine ne saçma şeyi duydun ?

Kız
-Hey millet herkesin gözü bizde dimi şimdi diyceğim şey okulumuzun hep gündemde kalan bombası . Ah sevgili arkadaşınız ben bu olayın aslını çözmüş bulunmaktayım . Biliyorsunuz Jisoo'cuğumuzun ölümü bizi çok sarstı tabi bu Jungkook ve Danbi'yi de çok sarstı . Ama burda daha ilginç olan bir şey daha ortaya çıktı .

Diyip sırttı artık herkes onu dikkatle dinliyordu bende ne saçmalıycağını merak ediyordum doğrusu bugün duyduklarımdan sonra beni daha çok sarscağı sanmıyordum. 

Sonra konuşmaya yeniden başladı .

Kız
- Bir aşk üçgeni bu kadar vazgeçilmez olabilirdi sevgili Danbi Jeon Jungkook'a yıllar önce ki dostum dediği kişiye meğerse aşıkmış.

Diyip sırıtması daha çok büyüdü evet inkar etmiycektim.  Artık inkar etmekten yorulmuştum, sıkılmıştım.

Ama yinede kendimi ölü gibi hissediyordum .

Arkamı hızla döndüğümde işte tamda şimdi olduğum yerde çivilenmiştim. 

Şuan ne Eylül'ün bağırışlarını . Ne Jimin'in sınıfa hakaret etmesini takıcak durumda değildim .

Çünkü bu gördüğüm gözler benimkilerle buluşmuştu .

Demin önce Jungkook tarafından  oynandığımı öğrenmiş  şimdi ise yıllardır kendisine aşık olduğumu duymuştu . Artık insanların gözünde daha fazla küçülemezdim galiba .

Jungkook kapıda dikilmiş bu şoku atlatamamış olmuş olmalı ki bana duygusuzca bakıyordu .

Kendimi tutamamış , dizlerimin üstüne çökmüştüm bile .

🔮🔮🔮

-Bir daha ver !

Barmen ,
- Güzellik biraz fazla olmadı mı bu ?

- Kapa çeneni ve ver !

Iseul ,
-Danbi bu yaptığımız hiç doğru değil nasıl senin aklına uyarım .

Diyip kahkaha attı evet buraya kadar gelmeyi başarıp ISEUL'U BİLE sarhoş edebilmiştim. 

- Uf Iseul bu yıl yaşadıklarımıza bak galiba beni mutlu eden bir tek bu oldu baksana kafa falan kalmadı .

Dedim ve yalpalandım sandalyeden tam düşüyordum ki arkamdan birinin tutmasıyla dengemi sağladım . Arkama döndüğüm de benden 2 veya 3 yaş biri bana sırıtarak bakıyordu . Kabul etmeliyim yakışıklıydı .

Adam ,
- Gözlerimi senden alamadım güzellik bugün biraz fazla içmedin mi ?

- Sanane !

Adam ,
-Ah hiç öyle denir mi ?

Diyip kendini bana doğru yaklaştırıp kollarımdan tuttu . Ben ise kendimi geri çekebilceğim kadar geri çekmiştim.  Ama bana yaklaşmaya devam ediyordu . Arkadan Iseul adamı üstümden çekmeye çalışıyordu ki adamın kafasında bir şey kırılınca yanımıza düştü . Arkama baktığımda Eylül içki şişesini adamın kafasında kırdığı için elinde sadece sapını tutuyordu .

Hepimiz birbirimize baktıktan sonra gözlerimizle anlaşıp  elimize sırt çantalarımızı alıp koşmaya başladık tabi bizim sürekli yalpalanmalarımız yüzünden Eylül bizi tutmak zorunda kalıyordu .

Sonunda Lu Han'dan çaldığımız evet doğru duyduğunuz çaldığımız arabaya atladık Eylül çok fazla içememişti.  O yüzden sarhoş değildi . Ama ben inatla şoför koltuğuna geçmeyi istemiştim . Iseul arka koltukta Eylül ise yanımda ki koltuktaydı . O kemerini bağlamıştı.  Bize de kemerimizi takmamız için bağırsa da takmamıştık.

Telefonumun çalmasıyla çantama elimi attım . Ve tek elimle kurcalıyor diğeriyle de yola bakıyordum . Dedem sayesinde yazdan kalma bir şoförlüğüm  vardı .

-Ah nerde bu telefon ?

Sonunda bulduğumda ekrandaki isme bakmadan telefonu açtım .

Jungkook ,
- Alo Danbi iyimisin ? Nerdesin ?

Karşıdaki kişi de konuşunca sesin Jungkook'a ait olduğunu anladım .

Histerik bir kahkaha atıp konuştum ,
- Sen Jeon Jungkook benden intikamını aldın şimdi de dalga geçmek için mi aradın ?

Diyip içimde ki kahkahalara engel olamadım ve saçma bir şekilde güldüm .

Jungkook ,
- Sen sarhoş musun ? Ve nerdesin ? Danbi bak yanlış anladın ben seni sev-

-Kapa çeneni! 

Diyip yavaşlamak için frene basmıştım. Ama burda bir yanlışlıklık vardı çünkü bastığım halde arabayı durduramıyordum. 

- Fren çalışmıyor !

Jungkook
- Ne Danbi iyimisin ?

Eylül ve Iseul da aynı anda Ne! diye bağırmışlardı.

Eylül eliyle el frenini kavradı ben ise ona dur diye bağrıp orman yolunda olduğumuz için ilerideki ağaçları gördüm ve  onlardan birine   çarpıp durmamızın daha mantıklı olduğunu düşündüm o yüzden hızla bir ağaça çarpıp durmamızı sağlamış oldum . Ama son hatırladığım camların üstüme acı verici bir şekilde dökülmesi ve kafamda ki o acıydı!

Evet kitapın başlığında da belirtildiği gibi kaza dolu bölümler . Ama Danbi 2. Kazayı da atlaması için onu bu sefer daha zor bir yol bekliyor ...

Sizi seviyorum ❤