Kaza/JJK

45

Ani öpüşüne karşı şaşırmıştım ama hoşuma da gitmişti .
Sonradan aklıma gelen şeyle bu güzel öpüşmemizi bitirmek zorunda kalmıştım . Hemen geri çekildiğimde hem şaşkın hemde kaşlarını çatmış bir şekilde bana bakıyordu .

Jimin ,
- Noldu ?

Kollarımı birbirine bağlayıp kaşlarımı çatarak ona baktım .

- Senin sevgilin varken bunu yapmamız doğrumu bilmiyorum !

Jimin sonunda konuyu anladığın da sinirle cebini eline soktu .

Jimin .
- Şu kız yüzünden öpüşmemizin yarıda kesildiğine inanamıyorum !

Bu haline gülümsemiştim çok tatlı duruyordu .

Telefonu cebinden çıkarttığın da telefon da bir şeyler yapıp kulağına götürdü . Ayağıyla ritim tutmaya başladı . Ben ise merakla ona bakıyordum .

Karşı taraftan sevgilim diye bağırmasından açtığını anlamıştım ben ise bu hareketine sadece göz devirmiştim. 

Jimin ,
- Ayrıldık !

Bunu demesiyle zaferle gülümsedim . Karşı taraf bir şeyler demişti ama tam duymamıştım .

Jimin .
- Okulda da zaten fazlasıyla belirtmiştim size hakaretler savururken ama bir daha duymak istiyorsan sen bilirsin . Ben Eylül'e deli gibi aşığım ve senden hiç hoşlanmadım. 

Dedikten sonra telefonunu kulağından çekip kapattı ve çabucak cebine koydu .

Jimin ,
- Evet sevgilim devam edelim mi ?

Bunu demesiyle gülmüştüm ama tam yaklaşırken parmağımı dudağının üstüne koyup hayır anlamında kafa salladım . O ise oflayıp geri çekildi .

Kapı açılma sesi geldiğinde ikimizin de gözleri o yöne çevrildi .

Lu Han girip bizi görünce ufak bir şaşkınlıktan sonra sinirle koltuğa kendini attı .

- Noldu Lu Han ?

Lu Han kafasını yaslayıp tavanı izlemeye başladı .

Lu Han ,
- Iseul beni hatırlamadı!

Ah bu çocuk tabiki hatırlamıycaktı son 1 yılı hele hiç hatırlamıyordu. 

- Hatırlamaması gayet normal Lu han .

Lu Han çocuk gibi omuz silkmişti.  Aklıma gelen şeyle yine sorumu ona yönelttim .

- Danbi'yi geçerken gördün mü nasıl ?

Lu Han üzgün bir şekilde baktı ,
- Iseul ordaydı zaten herkes kurulunca bu travmayı nasıl atlalıcağını düşünüyor . Ah bide yarın polislere ifade vericeksiniz şimdi sizi yormak istememişler.

Bunu diyince aklımda gelen şeyle tüylerim ürpermiş sanki yine o anı yaşıyor gibi hissetmiştim. Aklımda o kelimeler sürekli dönüyordu.

Danbi
-Fren tutmuyor !

Kendime engel olamadan titremiştim Jimin ve Lu Han ise bana şaşkınca bakıp kendime gelmem için müdahale ediyorlardı . Sonunda düşüncelerimi bir kenara bıraktığım da onlara döndüm .

- O-o-o gün!

Sesim hem titremiş hemde korkmuştum. 

Jimin ,
- Evet hayatım !

Lu Han,
- Eylül sakin ol !

- O gün kazada frenler tutmadı bizde çalıştık ama tutmadı frenler çalışmadığı için ...

Dediğimde gözlerimi sıkıca yumup kafamı arkaya yasladım.  Göz yaşlarım ise gözlerimden çıkmış yanaklarımda süzülüyorlardı. 

Jimin ve Lu Han bana şaşkınca bakıyorlardı .

Jimin ,
- Kasten yapılmış yani !

Eliyle göz yaşlarımı sildi ve elimi tuttu.

Lu Han
-Tamam ağlama Eylül geçti ...

Lu Han bana her defasında huzur veren büyük kollarını açarak belimi sardı . Jimin ise yerinden kalkıp odadan çıktı ...

Jimin'den

Eylül'ün dediklerine göre bu kaza kasten yapılmış ve frenler tutmamıştı.  Tabi ya Jisoo'nun babası intikam almak için iyi bir fırsat bulmuştu . Danbi'nin hiç bir suçu yokken bu kadar acı çekmesi cidden kötüydü .

Jungkook'a ararken Danbi'nin kaldığı odanın önünde bulmuştum .Danbi'nin ailesi de burdaydı acil bir şey olur diye bir odada bekletiliyordu. 

Içerisi görünen pencerenin önünde Danbi'yi izliyordu. Jungkook gerçekten Danbi'ye aşık olmuştu . Kendimi onun yerin de olsaydım kafayı yerdim galiba Eylül'ü orda beklerken . Kaza olduğunu öğrendiğim zaman bile başımdan kaynar sular dökülmüşken onu burda ölücek mi diye beklemek ...

Kafayı yiycek gibi olduğumdan hemen Jungkook'un yanına yaklaştım. 

-Jungkook .

Elimi omzuna koyduğum da kırmızı ve bitkin gözlerle bana baktı .

Konuşmuycağını bildiğim için derin bir nefes alıp ağzımı araladım. 
- O kaza ... Şey galiba kasten yapıldı !

Bunu dememle gözleri açılabildiği kadar açılmıştı . Gözlerini sıkıca yumup burnundan solumaya başladı .

Jungkook ,
- Danbi frenler tutmuyor diye bağırmıştı yoksa ...

Eylül ,
- Evet sarhoş olduğu için değil gerçekten frenler tutmamış !

Jungkook artık sinir küpüne dönmüştü . Eliyle karıştırıp karşıda ki duvara doğru ilerledi ve yumruğunu geçirdi hemen yanına gidip kolunu tuttum .

- Jungkook sırası değil !

Anannesinin çığlıklar attığını duyunca

Karşımdaki pencereden makine de bir farklılık olduğunu görünce hızla oraya ilerledik Jungkook hastaneye bağırmaya başlayınca doktorlar ve bir çok hemşire odaya girdi doktor bir şeyler söyledikten sonra hepimiz olayın ciddiyetini anlamıştık...

Bu aralar bayağı bir bölüm atıyorum ☺