Kaza/JJK

50

3 gün sonra

Danbi'den 💕

Hafif dürtülmem sonucu gözlerimi açtım . Gözlerimi yavaş yavaş açtığımda anannemi karşımda gördüm . Gözlerimi avuşturup doğruldum . Her zaman ki gibi kahvaltımı getirmişti.

Anannem
-Günaydın meleğim .

Ona duygusuz gözlerle baktım kimseyle konuşmak istemiyordum kimsenin yüzünü görmek istemiyordum ben iğrenç biriydim ve onların buna katlanmasına gerek yoktu !

Kahvaltı tabağını yanımda ki masanın üzerine koydu .

Anannem
-Danbi ...

Belki ona dönmemi istemişti ama ben her zaman ki duygusuz yüzümle duvara bakıyordum .

Anannem
-Ahh bugün seni çok iyi bir psikoloğa götürcez...

Tabiki sonu bu olmalıydı psikolojik sorunlarım vardı . Iki kazadan sonra delirmiş bile olmam lazımdı dimi ?

Anannem
-Psikolojin alt üst oldu Danbi . Iki kaza geçirdin ve çok fazla üzülüyorsun biz kendine bir şey yapmandan çok korkuyoruz ...

Bunu demesiyle yüzümü hızla ona çevirdim . Kendime zarar vericeğimi sandıklarına göre durumum içler acısıydı.  Aslında kabul etmeliyim ölmeyi düşünmedim değil ! Ama anannem benim ölümümü artık kaldıramazdı ölmemek için bile bir sürü nedenim vardı ...

Anannem
-Kabul ediyormusun?

Olumsuz anlamda kafamı salladım . Anannem hayal kırıklığıyla bana baktı gözlerinin dolduğunu farkettim . Beni yana kaymam için itince bende yana geçtim hemen . Yatağa uzanıp üstünü örttü kafamı göğsüne yasladı .

Anannem
-Danbi ... Biliyorum annenin senin yüzünden öldüğünü düşünüyorsun . Ama bu saçmalık bu Dünya'ya gelirken kim yaşıycak kim ölücek bilemeyiz . Annen senin yüzünden ölmedi o senin sayende hayatının en mutlu gününü yaşadı o gün sevdiği adama canı kadar sevdiği kızını armağan etti ... Babana gelirsek asla ağzından keşke Danbi olmasaydı lafı çıkmadı . Seninle hep gurur duydu o seni hep annene benzetirdi onun kalbinde annen hiç ölmemişti. Tanrı onları gittikleri yerde emin ol birleştirir . Sana gelirsek hayatında çok büyük bir travma yaşadın yaşın küçük olduğu için her şeyi anlamanı tabiki bekleyemem ama seni tanırım sen benim Danbimsin sen nerde ne yapılcağını mantıklı bir şekilde düşünebilirsin seninle gurur duyuyorum kızım ama ben ... Kızım ve oğlumun bana bıraktığı armağanı hayata kavuşturmak istiyorum ve üzgünüm ama ben senin kadar güçlü değilim . Ben armağana sahip çıkmak istiyorum . Kızlarım bana sizi bıraktı yine ve yine onlarla gurur duymamı sağladılar ama Danbi ben senin hayattayken ölmeni istemiyorum ben seni yaşatmayı istiyorum kızım ..

Kelimeleri bittiğinde ikimizde ağlamaya başladık sanki bütün hayatımızın acısını üstümüzden atıyormuş gibi ağlıyorduk.  Ağlamamız biraz dindiğinde kapıda gözleri ağlamaktan kızarmış iki çift göz gördük .

Anannem hem elini  tersiyle göz yaşlarını sildi hemde boğuk çıkan sesiyle güldü .
-Gelin buraya .

Bunu duyan Tae ve Iseul'un gözleri hemen parladı . Koşarak yatağa atladılar Tae muhteşem kare gülümsemesiyle bize gülümsedi . Hepimiz birbirimize sıkıca sarıldık .

Anannem kendini toparladı.
- Seni zorlayamam Danbi istediğini yapabilirsin .

Gülümsedikten sonra üstünde Tae'yi atıp hepimizi teker teker öpüp dışarı çıktı kapıyı kapatınca .

Bana amaçsızca sırıtan Iseul ve Tae'ye çevirdim gözlerimi bunlar niye gitmedi hala . Ne var anlamında kafa sallayınca Tae hemen ortaya atladı .