Kaza/JJK

17

Bu adam da kimdi de  teyzemin yakalarına yapışa biliyordu. Adama bırakması için vuruyordum ama nafile o kadar güçlüydiki benim kollarım onun kollarını milim kıpırdatmıyordu teyzem ise bana bağırıp burdan uzaklaşmamı istiyordu tabiki de teyzemi bu halde bırakıp gidemezdim lanet olsun ki dedem de Busandaydı.

Tanımadığımız adam bana bakarak
-Beyfendi sizin Jisoo'yu öldürmenizin karşılığını ödüyceğinizi söyledi . Diyip hızlıca teyzemi savurup kaçtı anannemgil de nihayet gelmişlerdi ben de hemen teyzemin yanına çöküp ona yardım etmeye çalıştım.

Anannem :
-Kimdi o adam Ha-Neul  iyimisin kızım Iseul polisi ara

Teyzem:
-Iyiyim anne sakin ol

Tae:
-Hemen adamın peşinden gitmeliyim diyip çıkıyordu ki

Teyzem:
-Sakın dedi çok net bir şekilde Tae tam itiraz ediyordu ki teyzem yine öne atlayıp bunlar normal adamlar değil, tehlikeliler demişti .

Anannemle birlikte teyzemi kaldırıp salona götürdük polisler de geldiğin de olayları tek tek anlattık

Polis
-Tamam hanımefendi işlemleri hemen başlatacağız sizin de kendinize dikkat etmeniz lazım dediğiniz gibi adamlar size zarar verebilir o yüzden bir kaç güvenlik önlemi alırız adamlarımdan bir kaçı da burda olucak zaten

Anannem
-Tamam polis bey olayı eşime de anlattım o da yarın yanımıza gelicek güvenlik önlemleri için bizde görevlilerimizi getirdik. Kızım avukat  , eşim ise emekli bir savcı olay için elinden geleni yaparlar

Teyzem
-Evet evet biz de araştırmalarımızı fazlasıyla yaparız önemli olanlar çocuklara zarar gelmesin en tehlikede olanda Danbi

Polis
-Merak etmeyin hanımefendi elimizden geleni yapacağız diyip ayaklandı bizlede vedalaştık tan sonra çıktı.

Anannem bizi de yataklarımıza gönderdi evimizin önünde ise bir sürü güvenlik görevlisi vardı , bunu kimin yaptığını tahmin edebiliyorum Jungkook. Bu kadar ileri gitmesi fazlaydı cidden fazlaydı evimize adam gönderip teyzemin yakalarına yapışması yarın Jungkook'la konuşmalıydım ne sorunu varsa benimle halletmeliydi ailemle değil sonunda göz kapaklarımı tutamayıp kapadıktan sonra derin uykum beni bekliyordu kendimi uykunun kollarına bırakmıştım bile...

Alarmımı kapatıp günlük rutinlerimi yapıp okula doğru yola çıktık yanımızda bizimle her yere gelicek güvenlik görevlilerimiz de vardı.  Sonunda okula vardığımızda koşarak sınıfa çıktım Eylül daha gelmemişti bende okulun her köşesinde Jungkook'u aramaya başlamıştım sonunda onu bulduğumda arka bahçede oturur pozisyonda kafasını arkaya atmış bir bankta nasıl uyunabilinirse uyuyordu yanına gidip oturdum yüzüne baktığımda yüz hatları çok gergindi ve her zamanki gibi çok yakışıklıydı.

-Bana bakmayı kesicek misin ?

Bunu beklemediğim bir zaman da söylediği için irkilmiştim ama hemen kendimi toparlayıp konuya geçtim
-Sence bu yaptıkların fazla olmuyor mu ?

-Ah cidden mi daha yaptıklarım hiç bir şey sana hayatı zehir ediceğim diyip gözlerini açtı ve gözlerime öfkeyle baktı .

-O zaman sorununu benimle hallet adamlarını gecenin bir saatinde yollayıp teyzemin yakalarına yapışmasını sağlama evime izinsiz adamlarını sokma dedim sinirli bir şekilde

-Ne saçmalıyorsun sen ben öyle bir şey yapmadım dedi umursamaz bir şekilde

-Tabi ya şimdi de yalana mı başladın diyip hızla yanından kalktım okula doğru yürümeye başladım o ise arkamdan bağırmıştı ama ona bir kere bile dönüp bakmadım ön bahçeye varmıştım bile arkamdan hızla ayak seslerini duymamla kolumun acıtarak tutulmasını hissetmem bir oldu ağzımdan inleme sesi çıktığında nerdeyse okulun tümü bizi izliyordu

-Sakına bir daha benim yapmadığım bir şey için suçlama ve sakına beni dinlemeden gitme dediğinde daha çok sıkmaya başlamıştı. Anladınmı diye bağrınca irkildim ama geri adam atmamalıydım hem de bütün okulun önünde bunu yapmazdım histerik bir kahkaha atıp konuşmaya başladım

-Sen Jeon Jungkook bana ne yapıcağımı söyleyemezsin ve seni dinlemeden gitmek çok zevkliydi diyip sırıttım onun bozulması gerekirken daha çok sırıttı ve kalbimi parçalıycak şu sözleri kurdu.

-Danbi benim bir sözüm bile çok önemli bak etrafıma ağzımdan çıkıcak bir kelimeyi bekliyorlar fakat senin sözlerinin hiç bir zaman değeri olmadı senin varlığın okulda hiç fark edilmezken benim Jisoo ile birlikteliyim okulun sadece bir tane odak noktası olmasını sağladı çünkü bir birimize çok aşıktık sen ise elimden en değerli varlığımı aldın ama merak etme artık sende bu okulun tek odak noktası olucaksın, seni her gün bu okulda ezerek öldürüceğim bu okul senin mezarın olucak Danbi 
Artık bacaklarım benden istemsiz çalışıyordu Jungkook'un kollarından ayrılıp koşmaya başladım ayaklarım beni nereye götürürse sonunda bir yere varmıştım çatı katı burası karanlıktı hem de çok ağlamam için de güzel bir yerdi kendimi artık bırakmıştım bu kadarı fazlaydı aynı aylar içerisinde babamı kaybetmiş, Jungkook'un nefretini kazanmış, evimde tehdit yemiş ,bütün okulun önünde rezil olmuştum artık ne kadar ağladıysam uyuya kalmıştım ve babamın o güzel gülüşü gözlerimin önüne gelmişti...

Bir bölüm sonu daha vote ve yorumlarınızı bekliyorum ❤
Jungkook ❤