Τρεις Σταγόνες Έρωτα!

Εισαγωγή

Εισαγωγή

Έρωτας...

Το πιο αμφιλεγόμενο φιλοσοφικό ζήτημα στον κόσμο. Ο έρωτας θυμίζει τέχνη. Η ερμηνεία που του δίνει ο καθένας αντικατροπτίζει τον ατομικό του χαρακτήρα. Από πολλούς χαρακτηρίζεται κινητήρια δύναμη της ζωής, το πιο υπέρπατο συναίσθημα που με τις σταγόνες του λούζει επικίνδυνα την ζωή των ανθρώπων.

Τι ακριβώς όμως είναι έρωτας; Ή καλύτερα πια είναι η προσωπική μου ερμηνεία για αυτές τις σταγόνες; Από τι αποτελούνται; Εξατμίζονται; Πως δημιουργούνται;

Συχνά ο έρωτας ταυτίζεται με το πάθος, την ερωτική έλξη, ενώ άλλοτε με την αγάπη, την στοργή. Είναι σύνηθες αυτά τα δυο συναισθήματα να εννώνονται από κάποιους για να συνθέσουν τον έρωτα. Η δικιά μου άποψη είναι πως ο έρωτας συνδέει αμέτρητα συναισθήματα, μιας και η αγάπη και το πάθος χωρίζονται σε άλλες υποκατηγορίες. Η στοργή, η φιλία, η εμπιστοσύνη, η οικειότητα, η ευτυχία, η ανιδιοτέλεια, ο αλτρουισμός είναι αναπόσπαστα κομμάτια της αγάπης. Ο πόθος, ο εθισμός, η έλξη, η ψύχωση, το κόλλημα, η καψούρα, τα πεινασμένα συναισθήματα αποτελούν το πάθος. Συμπέρασμα... Η αγάπη και το πάθος ισσοροπούν το ένα το άλλο και ναι, συνιστούν τον έρωτα. Προσοχή όμως! Ο έρωτας είναι κάτι ανώτερο, το τέλειο, άρα για να υφίσταται τα δύο αυτά συναισθήματα πρέπει υπάρχουν στο έπακρο. Τίποτα λιγότερο δεν μπορεί να θεωρηθεί κάτι τόσο δυνατό και ταυτόχρονα τόσο καταστροφικό όπως είναι ο έρωτας. Γιατί πολύ απλά αν ταυτίσουμε τον έρωτα με κάτι απλοϊκοτερο, όπως συχνά κάνουν οι άνθρωποι, αμέσως ακυρώνουμε και υποτιμάμε την αξία αυτού του ανέφικτου συναισθήματος. Εμπιστευτείτε με, όλοι το κάνουμε. Έχω προσωπική εμπειρία στο θέμα. Όπως και κάθε έφηβος φαντάζομαι. Κανείς όμως δεν έχει αναρωτηθεί πόσο λάθος είναι η φράση “ Ε, έφηβη είναι. Αν δεν ερωτευτεί τώρα πότε θα το κάνει;” Υποτιμάς τον έρωτα όταν τον ταυτίζεις με την καψούρα. Είναι σαν να λες πως νιώθεις ευτυχία, επειδή τρως σοκολάτα. Αμέσως μειώνεις την αξία την αληθινής ευτυχίας, που παραδείγματος χάρη αισθάνεσαι όταν κρατάς το παιδί σου στην αγκαλιά σου.

Γιατί λοιπόν ο έρωτας είναι τόσο σπάνιος;

Γιατί πολύ απλά δύσκολα γεννιούνται άνθρωποι που είναι διατεθημένοι να επιτρέψουν στον εαυτό τους να το ζήσουν. Αυτό συμβαίνει διότι νιώθοντας τόσο έντονα συναισθήματα για έναν άνθρωπο αμέσως ακυρώνει το οτιδήποτε υπάρχει γύρω του και ακολουθεί παντοτινά αυτόν. Αυτό φυσικά δεν είναι υγιές και ο μέσος άνθρωπος ποτέ δεν θα διέγραφε την ζωή του και τα όνειρα του για έναν μόνο άνθρωπο. Ιδιαίτερα μια έφηβη που έχει όλη την ζωή μπροστά της. Μιας και δύσκολα ο έρωτας μπορεί να συμβαδίζει με αυτά τα δύο. Ο βασικότερος όμως λόγος που ο άνθρωπος δεν επιτρέπει στον εαυτό του να βιώσει τον έρωτα είναι ο φόβος. Ο φόβος της απόρριψης, ο φόβος του μη υποφερτού. Φυσικά και όταν ξεκινάει μια σχέση βασισμένη σε κάποιο συναίσθημα υπάρχει πάντα φόβος για την κατάληξη της. Φαστάσου λοιπόν πως αισθάνεται κάποιος που ξεκινάει μια σχέση βασισμένη στο πάθος, την αγάπη και ότι άλλο υπέρτατο συναίσθημα περιλαμβάνεται σε αυτά. Ο παραμικρός τσακωμός, η παραμικρή απόσταση, ο μικρότερος χωρισμός θα είναι ολέθριως. Υπολόγισε λοιπόν πως όταν κάτι τόσο μικρό είναι τόσο καταστροφικό, τι επιπτώσεις θα έχει κάτι μεγάλο. Ο βασικότερος θα είναι ο πόνος, αφόρητος, αιώνιος πόνος. Σπάνια βρίσκεται άνθρωπος που προθυμοποιείται να ζήσει την υπέρτατη εφορία του έρωτα, όταν γνωρίζει πως αυτή σίγουρα θα επιφέρει παντοτινή θλίψη.

Παντοτινή θλίψη; Αιώνιος πόνος; Γιατί άραγε το “θα είμαι για πάντα ερωτευμένος” είναι πλεόνασμα και το “ήμουν κάποτε ερωτευμένος” οξύμωρο;

Ένα από τα βασικότερα ερωτήματα του έρωτα είναι αν ένα τέτοιο τέλειο συναίσθημα μπορεί να χαθεί. Δεν υπάρχει τίποτα πιο κωμικό από την κλασική πρόταση “ Η αγάπη είναι παντοτινή, αλλά ο έρωτας με τα χρόνια εξασθενεί. Έρωτας πέρα απ' όλα σημαίνει θαυμασμός, ωραιοποίηση, θεοποίηση. Αν αυτό επιτευχθεί δεν φεύγει απλώς, δεν χάνεται, δεν εξατμίζεται.

Επομένως, ο έρωτας είναι τόσο σπάνιος, που ορισμένες φορές μπορεί να θεωρηθεί και ουτοπία. Το βέβαιο πως μια αφελής, άπειρη, ατίθαση, ονειροπόλα έφηβη τον υποτιμάει και τον απομυθοποιεί με την σημασία που του δίνει. Τώρα πια το γνωρίζω καλά αυτό!