Τρεις Σταγόνες Έρωτα!

Κεφάλαιο 9

9

I’ve been wondering if you could ever realize that we’re growing up so fast and it’s insane.

My dear our hearts have gotten good at pumping cheap new lust into our young veins.

Suddenly I understand everything I couldn’t comprehend.

I’m a mess I confess that I’m nothing without you and there’s nothing I can do to prove to you I’m being honest.

Now I see everything and yes I’ve know it all along.

I was so lost but now I’m back and I finally know now where my heart belongs.

All this time I’ve spent without you by my side, I dreamt about you.

Saw you through the windows in my mind. Carved a home for you deep down into my chest and I never want to lose such a big a part of me again! Lose such a big part of me again!

Κλείνω το ξυπνητήρι και γυρίζω από την άλλη, χουζουρεύοντας κάτω από τα παπλώματα. Έπειτα από λίγο όμως, σηκώνομαι απότομα, συνειδητοποιώντας, ότι έχει μείνει μόλις μια εβδομάδα μέχρι να τελειώσει το σχολείο και να αρχίσει ο σχολικός χορός. Επομένως, παρόλο που έχω κοιμηθεί μόλις δυο ώρες, θα πάω σχολείο με την ελπίδα, πως εφόσον έχει μείνει μόλις μια εβδομάδα, θα αποφασίσει να έρθει και αυτός.

Πηγαίνω γρήγορα στην τουαλέτα, πλένω τα δόντια μου, το πρόσωπο μου και φτιάχνω τα μαλλιά μου. Βάζω ένα ανοιχτόχρωμο τζιν σορτσάκι και μια άσπρη μπλούζα με τον ώμο έξω που γράφει με ροζ γράμματα: A GUY WANTS A GOOD GIRL WHO’S BAD ONLY FOR HΙΜ AND A GIRL WANTS A BAD BOY WHO’S GOOD ONLY FOR HER . Φοράω και το κολιέ που μου πήρε ο Matt για να μπορεί να διαβάζει τις σκέψεις μου και όταν είναι μακριά μου, όπως μου είχε πει. Βάζω και κάτι λευκά πολύ ωραία flat πέδιλα. Ψεκάζομαι με την αγαπημένη μου κολόνια και ικανοποιημένη από την εμφάνιση μου βγαίνω έξω. Αμέσως όμως, απογοητεύομαι αντικρίζοντας τα κατάμαυρα σύννεφα που περικλείουν τον ουρανό και το ψύχος που περιβάλλει το σπίτι. Μπαίνω πάλι μέσα, για να ντυθώ πιο ζεστά. Αλλάζω τα πέδιλα με μαύρα Converse all star και βάζω και μια φούξια ζακέτα της Nike.

Φτάνω στο σχολείο και συνειδητοποιώ ότι έχει ήδη αρχίσει να ψιχαλίζει. Έτσι, μπαίνω γρήγορα μέσα χωρίς να χάσω χρόνο. Εισχωρώ τρέχοντας στην τάξη και τον βλέπω να κάθεται στο θρανίο, μπροστά μου. Έχει έρθει. Επιτέλους!

Τρέχω γρήγορα και κάθομαι στο θρανίο μου.

<<Πως και από εδώ;>> με ρωτάει χαιρέκακα.

Σαν να με κατηγορεί για τον χωρισμό μας. Τον χωρισμό; Το διάλειμμα στην μονοήμερη σχέση μας. Ίσως βέβαια να έχει νευριάσει που παραλίγο να πάω με τον Mike. Σκέφτομαι και αμέσως συνειδητοποιώ ότι διαβάζει τις σκέψεις μου.