Τρεις Σταγόνες Έρωτα!

Κεφάλαιο 4

4

Ξυπνάω το πρωί και βλέπω τον Brian κοιμισμένο δίπλα μου. Δυστυχώς, αυτό με κάνει να συνειδητοποιήσω, πως ότι έζησα χθες δεν ήταν εφιάλτης, ούτε κακόγουστο αστείο. Είναι αλήθεια και όσο και αν προσπαθώ να το ξεχάσω και να το αρνηθώ, οι μελανιές και τα σημάδια στην κοιλιά μου, μου υπενθυμίζουν την σκληρή πραγματικότητα. Την πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσω, όπως και τις εξηγήσεις που θα πρέπει να δώσω σε λίγο στον Brian για τη χθεσινή νύχτα. Θλίψη ζωγραφίζεται στα μάτια μου. Εκείνη την στιγμή, ο Brian ξυπνάει. Μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και με ρωτάει:

<<Είσαι καλύτερα σήμερα;>>

<<Πολύ!>> Είμαι ράκος! <<Και ήθελα ειλικρινά να σε ευχαριστήσω που...>>

Πριν προλάβω να ολοκληρώσω την πρόταση μου με διακόπτει.

<<Άσε τις ευχαριστίες. Τώρα θα σου ετοιμάσω ένα καρδαμοτικό πρωινό και μετά θα μου πεις τι ακριβώς έγινε χθες βράδυ. >>

<<Ξέρεις... όσο αναφορά αυτό το θέμα, προτιμώ να μην μιλήσω. Άσε που πρέπει να επικοινωνήσω με τον μπαμπά μου, να του πω γιατί δεν πήγα το βράδυ, θα έχει πεθάνει από αγωνία.>> παίρνω γρήγορα το κινητό μου και ετοιμάζομαι να τον πάρω τηλέφωνο, όταν ο Brian μου το παίρνει μέσα από τα χέρια και το αφήνει πίσω στο κομοδίνο.

<<Μην ανησυχείς, του έστειλα χθες μήνυμα από το κινητό σου ότι θα κοιμηθείς σε μια φίλη σου. >> μου εξηγεί.

<<Γλυκούλη μου!>> αναφωνώ, καρφώνοντας τα μάτια του και ακουμπώντας απαλά το χέρι μου στο μάγουλο του.

<<Άστα αυτά, μαλαγάνα. Θα μου πεις οπωσδήποτε. Όποιος σου το έκανε αυτό θα το πληρώσει ακριβά, πίστεψε με.>>

<<Καλά- καλά πήγαινε τώρα να μου ετοιμάσεις το πρωινό που μου ‘λεγες.>> Υποκρίνομαι ένα χαμόγελο και αυτός υπακούει. Ξαπλώνω στο μαξιλάρι και ονειροπολώ, κοιτώντας το ταβάνι.

Στον ύπνο μου ονειρεύτηκα τον Matt. Ήμασταν αγκαλιά στα σύννεφα. Δεν υπήρχε κανείς. Δεν σκεφτόμουν τίποτα και κανέναν. Το μυαλό μου ήταν άδειο. Χωρίς προβλήματα. Χωρίς καμία ανησυχία. Το μόνο που είχα μέσα μου ήταν ο έρωτας και η αγάπη μου για τον Matt. Ωστόσο, ήταν απλώς ένα όνειρο και όταν ξύπνησα, αισθάνθηκα την απουσία του Matt πιο έντονη. Νομίζω μου λείπει. Το να βρίσκομαι στην αγκαλιά του είναι το όνειρο που επισκιάζει τον χθεσινό εφιάλτη.

<<Έτοιμο!>> αναφωνεί ο Brian, καθώς εισέρχεται στο δωμάτιο με ένα δίσκο γεμάτο καλούδια.