Τρεις Σταγόνες Έρωτα!

Κεφάλαιο 21

21

Έχει περάσει μια ολόκληρη εβδομάδα μέχρι να συνέλθει ο Brian εντελώς και να αρχίσει να περπατάει κανονικά. Εγώ με τον Matt, τσακωνόμασταν συνέχεια, αλλά μετά από δυο λεπτά τα ξαναβρίσκαμε. Βέβαια, δεν έχουμε προχωρήσει ακόμα. Με τον Brian στο σπίτι, θα έλεγα πως ήταν ακατόρθωτο. Δεν μας άφηνε μόνους ούτε πέντε λεπτά. Αφού κάθε φορά που ερχόμασταν πιο κοντά με τον Matt, αυτός άρχιζε να φωνάζει. Που το καταλάβαινε; Λες και είχε βάλει κάμερες στο σπίτι. Αφού πολλές φορές, ο Matt ήθελε να του επιτεθεί. Καλά που ήμουν και εγώ εκεί και τον συγκρατούσα. Τον φιλούσα και ύστερα σηκωνόμουν να πάω στον Brian. Φυσικά, αν ήταν στο χέρι μου, δεν θα σταματούσα να τον φιλάω ποτέ. Ήθελα να ‘ξερα, και εγώ την ίδια συμπεριφορά με τον Brian είχα, όταν ήμουν ξυλοδαρμένη και αναγκασμένη να βρίσκομαι συνέχεια ξαπλωμένη πάνω σε ένα κρεβάτι; Γιατί αν συμπεριφερόμουν με αυτόν τον τρόπο, θα πρέπει να ήμουν εξαντλητικά ενοχλητική. Εντωμεταξύ, με τον μπαμπά μου μιλάω κάθε μέρα. Έχω την εντύπωση πως έχει βρει και γυναίκα. Ομολογώ πως χαίρομαι υπερβολικά γι’ αυτόν. Ούτως η άλλως, εγώ ήμουν αυτή τον πίεζα να βρει κάποια που να τον αγαπάει. Να ξαναφτιάξει την ζωή του και να ζήσει ευτυχισμένος. Ειδικά τώρα, που γνωρίζω πως θα γίνω βρικόλακας και δεν θα έχω χρόνο για αυτόν. Μιας και θα είμαι απασχολημένη να σκοτώνω ανθρώπους.

Έχω αρχίσει να το αποδέχομαι αυτό σιγά-σιγά, για να πω την αλήθεια και προσπαθώ να το σκέφτομαι όσο πιο σπάνια γίνεται. Βλέπεις, δεν θέλω να αρχίσει ο Matt να διαβάζει τις σκέψεις μου και να έχει τύψεις. Ο Brian από την άλλη, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει καταλάβει πως τα έχω ξαναβρεί με τον Matt. Ωστόσο, εγώ το παίζω ακόμα ανήξερη και αθώα. Βέβαια, τώρα που γνωρίζω πως θα φύγει μιας και έχει αναρρώσει πλήρως, αποφάσισα να του μιλήσω. Και ότι είναι να γίνει ας γίνει. Έτσι και αλλιώς, πρέπει να αρχίσει να το αποδέχεται και ο ίδιος. Όσο και αν τσακώνομαι με τον Matt, η καρδιά θα χτυπάει για πάντα μόνο γι’ αυτόν.

Είναι ακόμη πολύ πρωί, έτσι ελπίζω να τον βρω ξύπνιο. Μόλις μπαίνω στο δωμάτιο, προς ευχάριστη μου έκπληξη, τον βρίσκω ξύπνιο και μάλιστα τόσο ενδυναμωμένο, ώστε να είναι στο πάτωμα και να κάνει πουσάπς.

<<Λοιπόν, απ’ ότι βλέπω είσαι μια χαρά.>> λέω, κάθομαι στο κρεβάτι και τον χαζεύω.

<<Περδίκι!>> αναφωνεί, δίνοντας μου ένα φιλί στο μάγουλο και βγάζοντας την μπλούζα του, που έχει γίνει μούσκεμα. Τα μάτια μου δεν ξεκολλάνε από τις πλάτες και τα μπράτσα του. <<Μου έδωσε χθες ο Matt κάτι δυναμωτικό. Δεν ξέρω τι ήταν πάντως με έκανε τελείως καλά. Γι’ αυτό ετοιμάζομαι. Θα φύγω σε λίγο.>> προσθέτει.