Κεφάλαιο 31

222 11 1
                                    

31

<<Πάω στον Brian! >> φωνάζω, για να με ακούσει ο μπαμπάς μου, που βρίσκεται στην κουζίνα με την Jessica.

<<Δεν θα φας πρωινό;>> με ρωτάει.

Μπαίνω στην κουζίνα, παίρνω ένα μήλο στο χέρι, του χαμογελάω και βγαίνω πάλι έξω. Έπειτα, ανεβαίνω στην μηχανή και ξεκινάω. Ευτυχώς τα υπνωτικά που πήρα χθες, λειτούργησαν και δεν διέφυγα στον Matt. Αυτό βεβαία, δεν σημαίνει ότι μπόρεσα να τον διώξω από το μυαλό μου και από τα όνειρα μου. Εκεί κυριαρχούσε, κυριαρχεί και θα κυριαρχεί. Πάντα! Αυτή την φορά, ονειρεύτηκα, ότι έτρεχα στο δασός δίπλα στο σπίτι του και τον είδα να κάθεται όρθιος και να με κοιτάζει. Σκαρφάλωσα πάνω του και τύλιξα τα πόδια μου γύρω του. Τον φίλησα με πάθος και λαχτάρα, αλλά πριν προλάβω να χαρώ τα χείλη του, επανήλθα στον πραγματικό κόσμο, από το χτύπημα του κινητού μου. Με πήρε ο Brian. Χρειαζόταν επειγόντως βοήθεια για κάτι. Δεν μου είπε τι. Όμως έμοιαζε να βρίσκεται σε απόγνωση. Αναρωτιέμαι τον λόγο...

***

Φτάνοντας σπίτι του, χτυπάω το κουδούνι. Μόλις μου ανοίγει, δεν καταφέρνω να πνίξω τα χαχανητά μου. Η εικόνα που εμφανίζεται μπροστά μου, είναι ξεκαρδιστική και το γέλιο μου κατακλύζει για αρκετή ώρα τον χώρο. Αντικρίζω, ένα αγοράκι, ενός χρόνου, γαντζωμένο πάνω στο πόδι του και ένα εξάχρονο κοριτσάκι κρεμασμένο από το λαιμό του. Ο Brian να στέκεται στην μέση απελπισμένος και να με ικετεύει για βοήθεια. Μπαίνω μέσα, τα ξεγαντζώνω από πάνω του και τα βάζω να παίξουν.

<<Τίνος είναι αυτά;>> τον ρωτάω έπειτα.

<<Της αδερφής μου. >> αποκρίνεται.

<< Και τι κάνουν εδώ; Δεν θα 'πρεπε να είναι με την μάνα τους;>>

<<Κανονικά θα 'πρεπε, αλλά είχε προβλήματα με τον άντρα της. Ήρθε το πρωί κλαμένη και μου ζήτησε να τα κρατήσω μέχρι αύριο, για να συνέλθει πρώτα και μετά να έρθει να τα πάρει. Ε, εγώ δεν μπορούσα να της πω όχι και να με τώρα, με δυο κουτσούβελα, χωρίς να έχω ιδέα τι να τα κάνω. >>

<<Καταρχήν, σου άφησε τα πράγματα τους; Ρούχα... πάνες;>>

<<Μου έφερε κάτι πράγματα. Τώρα τι έχουν μέσα, θα σε γελάσω. Πάντως ο μικρός βρωμάει πολύ. Σαν χαλασμένος βόθρος. Ήθελα να 'ξερα γιατί. Ας ελπίσουμε, όταν μεγαλώσει να μην βρωμάει τόσο, γιατί δεν θα τον πλησιάζουν οι κοπέλες. Λες να του βάλουμε λίγο άρωμα... >> προτείνει, καθώς κρατάει τον μικρό από απόσταση, για να μην το μυρίζει.

Τρεις Σταγόνες Έρωτα!Where stories live. Discover now