Τρεις Σταγόνες Έρωτα!

Κεφάλαιο 32

32

<<Άντε, κάλο ταξίδι! Να περάσετε καλά! Εντάξει; Και περιμένω πολλά δώρα. Ξέρετε τώρα ,χαβανέζικες φούστες, καπελά, αναμνηστικά... >>

<<Είσαι σίγουρη ότι μπορείς να μείνεις μόνη σου; >>

<<Μπαμπάκα μου, ήδη το καθυστερήσατε άλλη μια εβδομάδα. Άντε αύριο μπαίνει ο Σεπτέμβρης. Πότε περιμένεις να φύγεις, τον Οκτώβριο; >>

<<Ναι, όμως δεν μπορώ να σε αφήσω μόνη σου. Αυτές τις δυο εβδομάδες έμοιαζες πολύ θλιμμένη. Ακόμη και ο Max το κατάλαβε και ερχόταν συνέχεια να σε παρηγορήσει. Ούτε έβγαινες, ούτε έτρωγες. Ήσουν μονίμως με πρησμένα μάτια από το κλάμα και καθόσουν όλη μέρα στο δωμάτιο σου.>>

<<Καλά είμαι. Μια φάση ήταν. Πέρασε. >> εξηγώ, χαρίζοντας του ένα ψεύτικο χαμόγελο. <<Άντε τώρα φύγετε, μην χάσετε το αεροπλάνο. Και που είσαι Jessica; Αν κάθεται και στενοχωριέται για μένα σε όλες σας τις διακοπές, στείλε τον πίσω και βρες κάνα δίμετρο χαβανέζο. >> προσθέτω.

<<Θα λάβω υπόψη μου την συμβουλή σου. Άντε αγκαλιαστείτε τώρα, γιατί θα χάσουμε το αεροπλάνο. >> Υπακούω, σφίγγοντας σφιχτά στην αγκαλιά μου, τον μπαμπά μου.

<<Και να μου προσεχείς την κόρη μου όσο θα λείπω, εντάξει; >> απευθύνεται στον Bruno.

<<Μην ανησυχείς! Σαν τα μάτια μου. >> του εξηγεί και φέρνει το χέρι του γύρω μου.

Μόλις φεύγουν, μπαίνουμε μέσα στο σπίτι. Πάω να ανέβω τα σκαλιά, όμως αυτός μου πιάνει το χέρι.

<<Που πας;>> με ρωτάει.

<<Στο δωμάτιο μου.>> αποκρίνομαι. Διώχνω από το πρόσωπο μου το ψεύτικο χαμόγελο και κατσουφιάζω.

<<Κάτσε και κάνε μου λίγο παρέα. Δεν αντέχω να σε βλέπω σε αυτά τα χαλιά. Γιατί είσαι έτσι; Τι έχει συμβεί; Πες μου. >> με παροτρύνει.

<<Λες και δεν ξέρεις. >> τον προκαλώ και γυρίζω να φύγω, όμως αυτός μου σφίγγει το χέρι, για να παραμείνω εκεί.

<<Πες μου ότι είσαι έτσι για τον Matt; >> με αποδοκιμάζει.

<<Σου φαίνεται παράξενο; >>

<<Εσύ τι λες; Τι να σου πω, άμα δεν μπορείς άλλο, τραβά πήγαινε αύριο και ξαναβρείτε τα. Αφού δεν μπορείς να αντέξεις…>>

<<Δεν πρόκειται να πάω όσο και να πονάω. Τουλάχιστον μέχρι να μάθω αυτό που μου κρύβεις.>> του ανακοινώνω και ξαφνικά ένα πλατύ πονηρό χαμόγελο εμφανίζεται στο πρόσωπο του.