Τρεις Σταγόνες Έρωτα!

Κεφάλαιο 26

26

<<… Bruno. >>

Βruno; Είναι πραγματικά ο Bruno! Ο εκκεντρικός βρικόλακας με τον ιδιότροπο χαρακτήρα, που γνώρισα όταν με πήγε ο Matt στο Summer Paradise. Δεν μπορώ να το διανοηθώ. Αυτό το αντιπαθητικός και ταυτόχρονα γοητευτικός άντρας, που με είχε νευριάσει τόσο πολύ με την αυτόβουλη οικειότητα του, είναι τώρα μπροστά μου και μάλιστα ο γιος της γκόμενας του πατέρα μου. Και όσο και αν δεν θέλω να το πιστέψω, αυτά τα καταγάλανα μάτια, που πρόσεξα την πρώτη φορά που συναντήθηκαν με τα δικά μου, δεν μου αφήνουν περιθώρια για καμία αμφιβολία. Πόσο μάλλον αν συνδυάσω όλα τα στοιχεία. Την ηλικία, στα 21 έγινε βρικόλακας, δηλαδή πριν 2 χρόνια. Άρα 23. Μπορεί να μην είμαι άσσος στα μαθηματικά, αλλά είναι ξεκάθαρο πως η σκέψη μου είναι ορθή. Επιπλέον, έχει μόνο μια μητέρα... Μένει μαζί μας στο Wellsburg… Όλα συμπίπτουν. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω λάθος και να μην είναι αυτός. Αφού τον βλέπω. Υπάρχει περίπτωση να με μάγεψε τόσο πολύ το χθεσινό βράδυ, που να τον βλέπω παντού; Τον εξετάζω άλλη μια φορά με το βλέμμα μου. Φοράει ένα μαύρο παντελόνι και ένα γαλάζιο πουκάμισο, που ταιριάζει απόλυτα με τα μάτια του. Περιέργως, σήμερα είναι αξύριστος. Φαίνεται όμορφος με το πρόσωπο ακάλυπτο, αλλά ομολογώ πως τα ελαφρά γένια, τον παρουσιάζουν πιο σέξι. Και όμως, αυτός δεν δείχνει να με αναγνωρίζει, ούτε παραξενεύεται που με βλέπει. Μου δίνει αδιάφορα το χέρι του και λέει:

<<Χαίρομαι που σε γνωρίζω Eve. Και εσάς κύριε Donson. >>

<<Kαι εγώ αγόρι μου.>> αποκρίνεται ο μπαμπάς μου και με σκουντάει για να συνέλθω, μιας και έχω σαστίσει αρκετή ώρα, απορροφημένη από το εκτυφλωτικό βλέμμα του.

<<Χάρηκα!>> καταφέρνω να πω, ενώ αρχίζω να αμφιβάλλω για το αν αυτός ο άντρας που στέκεται απέναντι μου, είναι ο βρικόλακας που έχω γνωρίσει.

<<Λοιπόν καθόμαστε;>> προτείνει ο μπαμπάς μου.

Αυτός με την Jessica κάθονται μαζί και εμένα με αφήνει δίπλα στον Bruno.

<<Είναι πολύ όμορφη η κόρη σου. >> ψιθυρίζει η Jessica στον πατέρα μου χαμηλόφωνα, όμως εγώ την ακούω.

<<Και ο γιος σας το ίδιο. >> ανταπαντώ και ο Bruno γυρίζει το κεφάλι του και καρφώνει τα μάτια του στα δικά μου, χαμογελώντας διάπλατα.

<<Λοιπόν Eve, ο μπαμπάς σου μου είπε ότι έχεις και άλλο ένα χρόνο σχολείο και υστέρα τελειώνεις, σωστά;>>