De Hoer Die Veranderde 1&2 / Geld Maakt Blind

21

Extra hoofdstuk omdat vorige kort was🙈 Love jullie!! THANKS VOOR DE 2k reads en 300 stemmenn😍

Perspectief Soraya.
We zijn al twee dagen verder,We hebben onze moeder met een prive vliegtuig naar Nederland laten vliegen,We zijn ook meegegaan.Onze oom Imad heeft gelukkig alles betaald,Zonder hem weet ik echt niet wat we zouden moeten doen! We hadden een prive jet nodig omdat mijn moeder in coma ligt en we bang zijn dat dit haar laatste dagen worden.We wouden dat ze in Nederland nog afscheid zou kunnen nemen van onze familie.Elke dag heb ik op ziekenhuis bankjes geslapen wachtend op het moment dat er een dokter komt en ons verteld dat alles goed gaat komen met mijn moeder.Ze is mijn Moeder,Zus,bestevriendin en dagboek in één.Ik heb zoveel spijt van al die keren als we ruzie hadden.De vrouw die mij negen maanden lang heeft gedragen gaat misschien dood.Ze heeft maar 10% kans om wakker te worden.Tuurlijk geven we de hoop niet op,Ik vertrouw op Allah.Elke dag doe ik extra dua's voor haar.Ik weet echt niet hoe het verder zal gaan met ons als mijn moeder ons verlaat.Van mijn vader heb ik nog niks gehoord.Moet ik hem wat vertellen? Ik heb geen idee.Wat zou mijn moeder er van vinden als haar ex man hier heen zou komen.Is het wel haar ex man? Deze situatie is zo moeilijk! Eerst krijgen mijn ouders een hele erge ruzie en nu is ze in coma.

Zuchtend kijk ik om me heen,Wat zal ik doen? Ik ga denk ik even snel langs huis om te douchen.Ik loop nog langs de balie.
'Mevrouw kunt u-' de zuster haakt me af.
'Ja Soraya ik zal je bellen als ze wakker word' zegt ze met een moedige glimlach.Ik knik en stuur mijn broer een berichtje.
'Ik ga eten halen,Wil je iets?' Ik verstuur het bericht en loop naar de uitgang.Bij de uitgang word ik tegengehouden door Bilal.
'Soraya waar ligt je moeder?' Zegt hij.
'4de verdieping,kamer 26' zeg ik zacht.Hij knikt en geeft me een knuffel.Ik glimlach en loop verder.In de verte zie ik Souhaib's auto.Ik kijk even in mijn tas of ik zijn reserve sleutels heb,Na een paar minuten zoeken heb ik ze gevonden.Ik pak ze uit mijn tas en start de auto.Met haast rij ik weg.Ik wil altijd alles zo snel mogelijk doen de laatste dagen omdat ik bang ben dat elk moment er iets gaat gebeuren met mijn moeder.
Chagrijnig kijk ik voor mij uit,Ik sta al een kwartier ik de file.Net wanneer ik wil toeteren gaat mijn telefoon af.Ik zie dat het het nummer is van het ziekenhuis.Met haast neem ik op.
'Mevrouw Soraya El ***'
'Ja je spreekt met mij' zeg ik snel.
'Uw moeder is wakker zou u willen komen?' Ik begin te schreeuwen en huilen van blijdschap en meld dat ik kom.Oke ik ga veel boetes krijgen maar dit heb ik over voor mijn moeder.Ik druk het gaspedaal in en rijd naar de vluchtstook en rij zo snel mogelijk weg.Ik doe de muziek hard op en zing mee.Niemand kan mijn blijheid nu verstoren.

Aangekomen bij het ziekenhuis stap ik snel uit en ren ik zowat het ziekenhuis in.Ik zie veel verpleegsters me raar aan kijken.Ik ren naar de lift en druk op de knop.Na drie seconden word ik het zat en druk hem de hele tijd in.
'De lift komt niet eerder als je zovaak indrukt' zegt de jongen naast me.
'Ja en het word er echt niet beter op als jij blijft praten' zeg ik.
'Pittig hoor,Ik ben Anass' zegt hij.
'Ja ik ben een typisch blondje,Met een klein pittig kontje maar een groot mondje' zeg ik chagrijnig.Ik weet niet van waar dat keek,Maar de laatste dagen heb ik teveel temptation island gekeken denk ik.
'Je bent wel echt koekeroend jij'.Ik lach,Blijkbaar hebben we toch wel wat gemeen.Als de lift er nogsteeds niet is ren ik naar de trap en ga naar boven.Hijgend loop ik naar de kamer.Binnen zie ik Nisrine met mijn moeder praten.Nisrine komt huilend naar buiten.Ik vraag haar later wel wat er is.Snel ren ik naar binnen.

'Soraya ik heb niet zolang de tijd meer,Maar ik moet je wat vertellen! Alsjeblieft zorg goed voor je broer Souhaib,Ga niet bij je vader wonen,Hij is een slechte man,Je komt er wel achter waarom.Thuis in mijn kamer kan je wel wat spaargeld vinden waarmee jullie eventjes van kunnen leven.Maar jullie moeten leren leven en overleven.Wel krijgen jullie met zijn drieën het bedrijf.Zorg goed voor het bedrijf,En trouw alsjeblieft binnekort! Benti vergeet nooit dat ik heel erg veel van jou hou en dat je je niet door iemand moet laten kapotmaken.Het duurde mij negen maanden om je hart te maken dus laat het niemand in een paar secondes breken.Geloof niet in iedereen,Vertrouw niet iedereen en hou je familie dichtbij.Zorg goed voor je zelf en voor je broer en Nisrine.Benti ik hou van je' zegt ze voordat ze haar ogen sluit.Huilend ren ik de kamer uit.
'DOKTER! WAAR IS DE DOKTER SNEL HAAR EEN DOKTER' roep ik huilend terwijl ik neerval op de grond.De dokters rennen de kamer binnen en Souhaib tilt mij op en trekt me in een knuffel.
'Soraya het komt goed' zegt hij sussend.Huilend trek ik me uit de knuffel.In de verte zie ik mijn vader.Hij heeft tranen in zijn ogen.Huilend loop ik naar hem toe.
'Papa..' zeg ik zacht.Hij wilt me knuffelen maar Souhaib duwt hem weg.
'Ga weg van hier'
'Souhaib mijn zoon alsjeblieft laat me praten..' Souhaib word bozer en bozer.
'IK ZEI GA WEG' roept hij.Mijn vader word helemaal woedend.
'TEGEN WIE PRAAT JIJ ZO' zegt hij terwijl hij Souhaib slaat.
'TEGEN JOU,EEN VREEMDE GA WEG DOOR JOU IS ONZE MOEDER WEG' roept hij woedend en mijn vader loopt beschaamd weg.Ik zie de dokters met Nisrine praten.Ze knikt en loopt huilend weg naar Ilias.De hele familie is hier trouwens,Alleen ik heb er niet zoveel behoefte nu aan.Ik loop naar de dokters.
'Wat is er? Is ze goed?' Zeg ik nerveus.
'Het spijt me om dit mee te delen maar,Uw moeder is overleden' zegt de dokter.Alles staat stil voor mij,Alles draait om me heen.Het laatste wat ik me kan herinneren is Souhaib.
'VOOR WAT HEBBEN JULLIE GESTUDEERD? OM MENSEN NIET TE REDDEN?' Zegt hij boos.Alles word zwart en ik val duizelig neer op de grond.