De Hoer Die Veranderde 1&2 / Geld Maakt Blind

13

Perspectief Soraya.
Het is al een paar dagen later,In deze dagen heb ik niet met jongens gepraat,Behalve met Amine.Ja met Amine hihi.Hij is echt heel lief!
Ik sta op ga douchen en kleed me dan om.Ik heb vandaag een gesprek bij een ziekenhuis om daar te werken.Ik pak snel mijn tas en loop naar beneden.
'Mama ik ga,Beslema' zeg ik.Ze knikt en ik geef haar een kusje op haar voorhoofd.Ik pak snel de autosleutels van mijn broer en stap in.Als mijn broer wist dat ik zijn auto heb he!
Op naar het ziekenhuis!

Perspectief Nisrine.
Kennen jullie mij nog? Ik ben het zusje van Soraya! Ik weet dat er wat gaande is tussen haar en Amine.Ze word altijd rood bij zijn naam.En omdat het bijna zomer is heb ik bedacht om samen op vakantie te gaan samen met Amine zijn familie en die van ons! Ik ga het regelen tussen die twee!

Perspectief Soraya.
Met een vrolijk gezicht loop ik het ziekenhuis uit.Ik mag er stage lopen! Ik ben zo blij! Ik bel Amine op.
'Hallo?' Hoor ik achter me.Ik kijk achter me en zie Amine.Ik lach en hang op.
'AMINE IK BEN AANGENOMEN!' Roep ik.Hij straalt van blijheid en trekt me in een knuffel.Dit gevoel mensen,Dit gevoel is zo mooi.Mijn hoofd ontploft.Ik weet het zeker,Ik ben verlieft op hem.Maar hij niet op mij.Ik trek me verlegen terug uit de knuffel.
'Soraya ik ben trots op je zusje' zegt hij.Ik voel een steek in mijn hart.Ik ben zojuist gefriendzoned.
Ik knik,'Eh Amine ik moet gaan sorry..' zeg ik zacht.'Gaat het wel scha-' zegt hij.Hij stopt snel bij het woord scha.Ik bloos en knik en loop snel naar mijn auto.Ik snap deze jongen niet.
Ene moment is het zusje en dan schatje?
Jongens zijn zo moeilijk!
Ik rijd terug naar huis en loop blij naar binnen.
Maar als ik mijn ouders hun gezichten zie schrik ik.Iedereen zit naast elkaar stil op de bank.
'Yemma?' Zeg ik zacht.
'Soraya Benti luister' zegt mijn moeder.

Ik ga naast ze op de bank zitten.
'Je moet trouwen' zegt mijn vader.Ik kijk ze raar aan.
'Waarom?' Zeg ik zacht.
'Iemand komt je hand vragen en het is een goede jongen ik wil dat je met hem trouwt'.Ik schud mijn hoofd.
'Papa nee ik wil niet trouwen met iemand die ik niet ken!' Zeg ik huilend.
'Soraya het spijt me maar het moet..Hij komt vanavond langs' en hij loopt met tranen in zijn ogen naar boven.Ik zie Souhaib huilen.Ik kan het niet meer aan.
Ik doe mijn schoenen aan en ren weg.
'SORAYA KOM TERUG' hoor ik mijn moeder nog roepen.Ik ren en zie de scooter van Abdel mijn buurjongen.
'ABDEL IK LEEN JE VESPA EVEN JA?' Hij roept dat het hem niet boeit.Zeker is hij bezig met een meisje ofzo.Ik pak de vespa en rijd snel weg.Jullie denken zeker hoe doe je dat zonder sleutels? Abdel raakt altijd zijn sleutels kwijt en gaf mij ooit een reserve.
Ik rijd weg naar het park.Ik parkeer de scooter en zie in de verte Amine.
'Amine' zeg ik met tranen in mijn ogen.Als hij me ziet huilen rent hij naar me toe en neemt me in zijn armen.
'Wat is er Soraya?' Zegt hij.Ik blijf stil en huil het uit in zijn armen.Hij trekt me strak in zijn armen.Dit voelt zo vertrouwd.Na een tijdje begin ik te praten.
'Mijn ouders willen dat ik ga trouwen met een jongen die ik niet een ken' zeg ik huilend.Hij schrikt en trekt wit.
'Soraya het is nu het beste om dit te accepteren en sterk te blijven,Ik ga een manier zoeken om je te helpen ja?' Zegt hij zacht.Ik knik en kijk hem in zijn ogen aan.
'Soraya je weet dat ik van je hou en dat ik nooit een belofte zal maken die ik niet kan waarmaken toch?' Zegt hij.Ik knik.
Hij knuffelt me en we nemen afscheid.

Ik ga zitten op het bankje en huil zacht.Niemand snapt hoeveel
Pijn ik lijd.
'Mag ik hier zitten?' Zegt een meisje.Ik kijk haar aan en knik.Ze ziet er heel aardig uit.
'Ik ben Kawtar' zegt ze ( Alhoceim_a )
'Ik ben Soraya' zeg ik.Ze vraagt waarom ik huil en we belanden in een heel lang gesprek.
'Wil je mee naar de moskee? Er is een lezing over een paar minuten' Zegt ze.Ik kijk beschaamd weg.
'Ik heb geen hoofddoek bij me en de juiste kleding..' zeg ik zacht.
'Kom mee naar mijn huis je mag wel wat lenen van mij' zegt Kawtar.Ik knik en we lopen samen naar huis om me om te kleden.

We lopen de moskee uit, De lezing was heel erg intressant en ik moest huilen... .Ik voel me zoveel beter nu.
'Kawtar?' Zeg ik.
'Ja?' Zegt ze.
'Dankjewel! Zou ik je nummer mogen? Dan kunnen we een keertje afspreken' zeg ik.Ze knikt en we wisselen onze nummers uit en gaan dan naar haar huis om mezelf weer om te kleden.Ik bedank haar en ga naar huis.Kawtar en ik kunnen misschien nog wel hele goede vriendinnen worden!
Ik loop naar huis en zie mijn bezorgde moeder.Ze trekt me in een knuffel.
'Soraya het spijt me..'zegt ze zacht.Ik knik en geef haar een kusje en loop naar boven om mij klaar te maken.

'Soraya ze zijn er doe de deur open' zegt mijn zusje.Ik kijk bang,
'Nisrine ik wil dit echt niet Wollah' zeg ik met tranen.Ze veegt de tranen weg en fluistert dat het goed komt.Ik loop naar beneden en doe de deur open en zie dan..