De Hoer Die Veranderde 1&2 / Geld Maakt Blind

15

Perspectief Soraya.
Huilend leg ik de telefoon neer.Hamza is alweer boos! Al een paar dagen ben ik mijn kamer niet uitgekomen.Hamza wil straks afspreken,Maar ik durf niet.Straks gaat hij me weer slaan..
'Soraya?' Hoor ik Amine roepen.Hij komt elke dag langs maar ik durf hem niet te zien.Hij mag mij niet zien.
'Ja' zeg ik zacht.
'Mag ik binnenkomen?' Vraagt hij.Ik blijf stil en zeg niks.Ik laat een traan vallen.Ik mis hem! Hoezo moet ik persee met Hamza trouwen ik wil het niet! Zuchtend sta ik op en zie ik Amine.Hij komt snel naar binnen en ik geef hem een knuffel.
'Amine ik kan dit echt niet meer aan' zeg ik huilend.Hij neemt me strak in zijn armen.

'Wat is er gebeurd dat je je zelf al dagen opsluit?' Ik blijf even stil.Hij maakt Hamza af als hij er achter komt.
Ik schud met mijn hoofd.
'Niks..'zeg ik zacht.Hij staat boos op.
'Hoe wil je dat ik je help als je me niet toelaat?' Roept hij voordat hij wegloopt.
Huilend zak ik neer.Ik kan dit niet meer aan.Alweer gaat mijn telefoon over.Trillend neem ik op.Ik ben bang voor wat Hamza gaat zeggen.Hij is altijd boos! Waarom wilt hij met mij trouwen? Waarom kan hij niet zeggen dat hij niet wil?

'Soraya kom naar mijn huis' zegt hij droog en hangt dan op voordat ik kan ophangen.Ik sta op en ga douchen en maak gewoon even mijn hoofd leeg.Een douche kan je echt rustgeven ik zweer het.

'Yemma ik ga!' Roep ik en ik ga snel met mijn broers auto naar het huis van Hamza.Ik heb er echt geen zin in! Hoe ga ik dit overleven? En hoezo wilt hij dat ik kom! Zuchtend zet ik de muziek harder en probeer mijn hoofd een beetje leeg te maken.Afleiding heb ik echt nodig denk ik.Maar ik heb er ook gewoon echt geen goed gevoel bij.Hebben jullie dat soms ook? Dat je gevoel zegt dat je iets niet zou moeten doen maar je doet het toch en dan krijg je spijt.

Ik stap na een reis van een halfuur uit en loop tegen mijn zin aan naar de deur.Ik hoop dat zijn moeder ook thuis is anders gaat hij me zeker slaan.Moet ik kloppen? Ik kan nu nog terug gaan.Na een aantal seconden gaat de deur vanzelf open.
'Moet ik die deur voor je openen of ga je nog aanbellen?' Zegt Hamza chagrijnig.Ik had niet verwacht dat hij me via het raam zou bekijken.Zwijgend loop ik naar binnen en kijk of ik wat geluiden hoor.Maar het is doods stil.Waar is zijn moeder? Of zijn zusje?
'Soraya we moeten een aantal dingen bespreken' zegt hij.Ik knik.
Ik vertrouw dit niet.Ik moet Amine vertellen dat hij hierheen moet komen.Maar stel je voor hij komt niet? Souhaib is in België voor werk die kan ook niet komen.Mijn vader? Die gelooft me toch niet.
'Ik eh ga even naar de wc ja?' Zeg ik.Hij knikt en wijst aan waar de wc is.Ik doe mijn jas en schoenen uit en ga de wc in.Snel doe ik de deur opslot en pak mijn mobieltje.Ik scroll door mijn contacten lijst en zie Amine staan.Oke dit is je enige kans Soraya!

Amine kom alsjeblieft snel naar Hamza's huis! Adres = De lange inktvissen straat 96
(Wollahme ik weet of dat bestaat)

Ook stuur ik het zelfde berichtje naar Kawtar.

Ik druk op verzenden en hoop dat hij komt.Ik spoel de wc door om het te laten lijken dat ik echt op de wc zat.Ik stop mijn telefoon in mijn zak en ga naar de woonkamer waar ik Hamza eng zie grijnzen.Is hij wel honderd in zijn hoofd?

'Dus Soraya..Hoe gaat het?' Zegt hij.Ik ga akward naast hem zitten.
'Het gaat wel hmdl,Met jou?' Hij knikt.
'Wist je nog die vorige keer? Ik heb niet afkunnen maken' ik tril.Nee hij heeft het over die ontvoering waar hij me wou verkrachten.Ik sta op en ren weg.Net wanneer ik het huis uit wil rennen pakt hij me vast.Ik schreeuw zo hard als ik kan.Hij trapt me in mijn buik en tilt me op naar boven.Hij gooit me een kamer in en doet de deur opslot.Huilend zak ik neer.Hoe ga ik hier uit komen? Hij heeft dit zeker van te voren al bedacht want alle ramen zijn afgesloten met tralies.Op de muur hangen er allemaal handboeien en andere sloten waarmee je een mens mee zou kunnen opsluiten.Mijn telefoon! Gaat door me heen.Ik pak mijn telefoon en bel 112.Ik vertel ze snel waar ik zit en verstop dan mijn telefoon in mijn bh.Amine komt de kamer in.
'Ja politie bellen he! Laten we even ergens anders heen gaan' zegt hij sneaky.Hij pakt handboeien en boeit mij vast aan het bed terwijl hij bezig is om de boekenkast te verschuiven.Achter de kast staat er een deur.Hij opent de deur en gooit mij erin.Hij doet de deur opslot en ik hoor hem de kast verschuiven.Ik pak mijn telefoon maar zie dat er in deze kamer geen bereik is! Wat voor een pyscho huis is dit? Zuchtend ga ik zitten op het bed.Als ik besef dat hier een bed staat krijg ik rillingen.Hij wilt mij verkrachten.Amine waar blijf je?
'En nu zijn we hier! Niemand zal ons vinden' zegt hij grijnzend.Ik kijk hem raar aan hoe is hij hier gekomen?

'Hamza doe dit niet..'zeg ik.
'Ahw gaat kleine Soraya huilen!' Zegt hij.Ik kijk hem woedend aan.
'Ik heb de politie al gebeld ze gaan me vinden' hij kijkt me lachend aan.Waarom lacht hij?
'Deze kamer is geluidsdicht,Geen signaal,En niemand weet van deze kamer!' Zegt hij.De tranen stromen over mijn wangen.Ik sta op en trap hem in zijn ballen.Hij kijkt me woedend aan en staat boos op,Uit zijn zakje pakt hij een naald en voor ik het weet spuit hij de verdoving in mij.Alles word zwart.

Perspectief Hamza.
Lachend til ik haar op en zet haar op het bed.Ik kleed haar uit.Haar lichaam is wel prachtig man.Uit de nachtkastjes pak ik mijn handboeien en bind haar vast aan het bed.Ze zal niet kunnen ontsnappen! Het plan van Anissa en mij is gewerkt!
Ik pak mijn mobiel en maak een foto van Soraya.Straks zal ik deze versturen naar haar foto en geliefde Amine!
Ik sluit mijn ogen en begin.
Soraya word over een paar minuten officeel verkracht denk ik
Voordat ik hoor dat iemand een kast opzij schuift....

________________________________
Wie is er gekomen? En hoe hebben ze hun gevonden?
Bedanktt nog maakss voor de duizend readdss hou van julliee😍