25

2.8K 180 29
                                    

Comment ff wat leuke boeken,Of heb je zelf leuke boekk? Want ik zoek wat leuke verhalen💓

Perspectief Soraya.
Ik kam mijn haar door.Over twee uur gaan we naar schiphol.Ik heb net afscheid genomen van Kawtar.Ik heb haar nog niks verteld over Kenza.Het beeld toen ik Amine en Kenza zag knuffelen,Ik kan het niet vergeten.Het doet me nog steeds zoveel pijn.Mijn hart is nog steeds gebroken.Niemand begrijpt mij,Ik kan het echt nergens kwijt.Ik voel me soms zo alleen.Ik kan gewoon niet beschrijven hoeveel het met me doet.Ik hoop dat Spanje een goede en leuke tijd word.Het word wel moeilijk maarja,Gelukkig kan ik een beetje Spaans.Zuchtend leg ik mijn kam weg.Ik kijk in de spiegel.Vroeger was ik zo onzeker over mezelf.Mijn telefoon gaat af,Ik word uit mijn gedachten erdoor gehaald.Ik kijk wie me aan het bellen is.Op mijn scherm zie ik staan 'Amine'.Twijfelend pak ik de telefoon.Moet ik opnemen of niet? Ik denk er snel over na en neem op.
'Soraya alsjeblieft we moeten praten het is belangrijk' zegt hij.
'Over tien minuten bij het parkje achter mijn huis' hij zegt nog snel oke en dan hang ik op.Ik heb er echt geen zin in.Aan de andere kant ben ik ook best wel zenuwachtig over wat hij te zeggen heeft.Snel pak ik mijn tas en mijn telefoon en ren naar beneden.
'Ik kom over een halfuur thuis' roep ik voordat ik mijn schoenen en jas aandoe.Ik kijk naar buiten en zie dat het best wel hard regent.Ik pak ook een sjaal en doe die om als een hoofddoek.Ik kijk even in de spiegel en bekijk mezelf.Eigenlijk staat een hoofddoek me best leuk.Ik moet er eerst wel even over nadenken wanneer ik het wil dragen.Zuchtend pak ik de sleutels van de auto en start hem op.Ik doe mijn muziek aan en rijd naar het park.Ook al is het tien minuutjes lopen ik heb daar echt geen zin in.Soms is het geluid van regen zo leuk,Maar alleen als je binnen zit.Ik parkeer de auto en zie Amine in de verte al zitten.Ik stap uit en neem diep adem.
'Je kan dit wel Soraya' fluister ik tegen mezelf.Misschien is het ons gewoon niet voorgeschreven.Ik loop met kleine passen naar hem toe.Hij heeft me niet opgemerkt.Ik ga naast hem zitten.
'Hey..'zeg ik zacht.Hij kijkt opzij en ik zie dat hij heeft gehuild.
'S-soraya' zegt hij met tranen in zijn ogen.Ik probeer de tranen tegen te houden.Ik wil geen emotie tonen nu.Maar hem zien huilen doet mij zoveel pijn.Maar hij heeft mij ook laten huilen.Wat moet ik doen? Diep in gedachten kijk ik weg.De regen word steeds maar erger en erger.Er valt een dodelijke stilte.Ik heb daar echt een hekel aan.
'Wat wou je zeggen' zeg ik om de stilte te verbreken.Hij kijkt op.
'Ik hou niet van Kenza,Alles wat Kenza zei was gelogen,Als ik niet uit jouw buurt blijf gaan ze jou ergere dingen aandoen dat wil ik niet Soraya geloof me' zegt hij.Ik kijk hem ongelofelijk aan.Is dit waar? Ik kijk hem lang aan.Ik vertrouw deze jongen echt.Ik knik zachtjes.
'Je geeft me wel echt heel snel op' zeg ik gebroken.Hij wilt mijn hand vastpakken.Ik trek hem weg.Hij kijkt gebroken weg.
'Sorry ik moet gaan,We spreken elkaar nog wel' zeg ik zacht.
''Oke..Veel succes in Spanje' zegt hij.Ik knik.Ik sta op.Ik hoor hem nog zacht 'ik hou van je' zeggen.Een klein glimlachje verschijnt op mijn gezicht maar we gaan niet meer denken aan jongens.
Ik loop terug naar huis en we maken ons klaar voor vertrek.

Skip gedeelte waarin ze naar schiphol gaan,Ze zijn nu bij de gate.

Ik kijk op de tickets en zie dat we niet naast elkaar zitten.
'Souhaib we zitten niet naast elkaar' zeg ik zielig.Hij zegt zacht 'yes' ik stoot hem aan.Ik lach en pak mijn iphone en neem een snap van ons.Ik zet er nog een tekst bij en plaats hem op mijn verhaal.In de verte zie ik drie meisjes staan die de hele tijd lachen en grapjes maken.Ze zijn ook echt helemaal druk.Zuchtend sta ik op om naar een snoep automaat te gaan lopen.
'Wat ga je doen?' Vraagt hij me.
'Gewoon snoepjes halen' hij pakt wat geld uit zijn zak en geeft het aan me.Ik glimlach en loop naar de automaat.Ik haal wat snoepjes en loop dan terug.Ongeduldig blijven we wachten totdat we het vliegtuig in mogen.

'Kunnen alle passagiers voor vlucht D72900 naar Mallorca inchecken'
Word er omgeroepen.Na een hele tijd zitten te wachten lopen we naar de stewardessen.Ze checken onze vlucht en we mogen dan via de slurf naar binnen.Ik zie dat hij twee rijen voor mij zit.Ik neem plaats,De mensen naast mij zijn er nog niet.Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat er een meisje naast Souhaib is gaan zitten.Hij is helemaal rood.Miskien ik neem snel een foto van hem en leg dan mijn telefoon weg.
'Hey ik ben Imane' zegt een meisje dat naast me gaat zitten.Ik geef haar een hand.
'Ik ben Soraya' zeg ik.Ze lacht en gaat zitten.Naast haar staat een meisje.Ze probeerd haar tas in de bagageplekken boven je stoel te zettten.Maar ze is te kort.Ik lach,
'Hulp nodig?' Vraag ik.Ze knikt.Ik loop er naar toe en leg de tas erin.
'Ik ben Irem' zegt ze.
'Ik ben Soraya'

(Oke dit was kapot raar om te schrijven maar mohim mijn beste vriendinnen Imane & Nahid wouden in dit verhaal
Maar ik moest er ook in van Imane dus ja leer mij kennen😂😛)

'OMG KIJK NAHID ZIT NAAST EEN JONGEN' gilt Imane door het vliegtuig.Wollah ik mag deze twee nu al ze zijn kapot druk,Moet er wel eerst aan wennen.Hoofdschuddend kijk ik naar waar ze kijken.
'Dat is mijn broer' zeg ik verbaasd.Ze kijken me met open mond aan.
'Kunnen jullie je riemen vast maken?' Zegt de stewardess chagrijnig.
Ik knik en doe het snel.

'SORAYA' roept iemand in het vliegtuig.Met open mond kijk ik naar de persoon die mij heeft geroepen....

________________________________
Oeeh wie zal Soraya roepen?
Stem & Deel💓

De Hoer Die Veranderde 1&2 / Geld Maakt Blind Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu