ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ 2

Κεφάλαιο 21- Ο αρραβώνας

Η Δανάη με τη Μαρίνα είχαν βγει για ψώνια, στο εμπορικό κέντρο. Οι δυο τους είχαν μπει σε ένα μεγάλο κατάστημα με ρούχα, ενώ ο Πέτρος τις ακολουθούσε λίγο πιο πίσω.

Η Δανάη γύρισε και είπε στη φίλη της με σκανταλιάρικο ύφος : " Σήμερα δεν είναι το πάρτι της Νόρας;"

"Ναι, έστειλε και σε σένα πρόσκληση;" Ήξερε οτι αν έκανε κάτι τέτοιο η Νόρα σίγουρα δεν το έκανε με καλές προθέσεις.

"Φυσικά δεν θα έχανε την ευκαιρία να μου τρίψει στη μούρη το γεγονός οτι αρραβωνιάζεται με τον πρώην μου."

Η Μαρίνα την κοίταξε με στεναχώρια: "Τώρα σοβαρά δε σε νοιάζει;"

"Μην ανησυχείς, δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτός αλλά είναι μια καλή ευκαιρία να δώσω ένα μάθημα στη Νόρα που νομίζει οτι μπορεί να κάνει ότι θέλει ατιμώρητη. "

"Τι σκέφτεσαι να κάνεις;" τη ρώτησε η Μαρίνα ανήσυχη. Ήξερε το χαρακτήρα της φίλης της.

"Το βράδυ  στο πάρτι σίγουρα θα έχει καλέσει όλα τα μέσα οπότε θα είναι μια καλή ευκαιρία να της κάνω ένα καλό δώρο. Θα την πληρώσω με το ίδιο νόμισμα. Θα χρησιμοποιήσω τα αγαπημένα της μέσα." είπε εκείνη αινιγματικά.

Το βράδυ η Δανάη ντύθηκε και κατέβηκε στο σαλόνι.

"Θα βγεις;" ρώτησε ο πατέρας της.

 "Ναι θα συναντηθώ με τα κορίτσια και το Νίκο." Απέφυγε να πει στους γονείς της για το πάρτι αρραβώνων της Νόρας.

"Δανάη δεν κάνεις καλά που βγαίνεις τόσο. Δίνεις ευκαιρίες σε όποιον θέλει να σου κάνει κακό." είπε ο πατέρας της αγχωμένος.

Η Δανάη τον πλησίασε και τον αγκάλιασε: " Μπαμπά, δεν πρόκειται να αλλάξω τον τρόπο ζωής μου, άλλωστε έχω και τον Πέτρο συνέχεια δίπλα μου." Προσπάθησε να τον καθησυχάσει.

"Ακόμη και έτσι όμως ξέρεις πολύ καλά οτι αν κάποιος θέλει να σου κάνει κακό, θα βρει τον τρόπο." είπε με στεναχώρια η μαμά της.

"Μην ανησυχείτε, στον παραμικρό κίνδυνο θα κρυφτώ πίσω από τον Πέτρο."

Ο Νικηφόρος μετά το τηλεφώνημα που έκανε στον Πέτρο, δεν μπορούσε να ησυχάσει.

Μόλις είχε επιστρέψει στο σπίτι του, όταν χτύπησε το κουδούνι του ο Δημήτρης:

"Γύρισες;" του είπε χαμογελαστός ο αδερφός του.

"Για να με βλέπεις εδώ!" είπε εκείνος και πήγε προς το εσωτερικό του σπιτιού με το Δημήτρη να τον ακολουθεί. "Πως και με θυμήθηκες τέτοια ώρα;"