That Summer When She Cried

Goodbye Summer, Goodbye Sunshine

Sa totoo lang, dalawang oras kong pinagisipan kung mababasa nyo ito o hindi. Ayokong ilabas yung ending na siguro naisumpa nyo. Ayoko silang pakawalan. Gusto ko lang syang itago at di nyo na malalaman kung ano ang nangyari.

-Author

--

May mga pangyayari sa buhay na nakalaang mangyari na bitin. Tulad ng pagibig, minsan kailangang di matuloy para magawa mong magnilay kung ano ang dapat mong matutunan sa pagtatapos ng kwento.

Itatanong mo sa sarili mo kung tama ba yung ginawa nila. Hindi naman ginagawa yan ng karamihan ngayon. Bakit ako gagaya? Ayoko ngang maghintay! Kung ayaw nya sakin e di wag! Ang sweet naman ni Jeric! Sana totoo na lang sya. Bakit ganun yung ending? Pinilit ba tapusin sa isang chapter? Bakit hindi masaya? Kung ako yun sasama ako!

The point is, you are now thinking of your own beliefs. Dahil ang beliefs na yun ang nagdidikta sa mga nagiging desisyon mo sa buhay at kung paano ka nakikitungo sa paligid mo. It shows your priorities. Hindi naman maling unahin, eto nga lang pinili nilang daan.

Hindi sya bitin dahil umpisa pa lang, yan na ang nakatatak na ending ng kwento nila.

I somehow have a hope of sharing a thought that love should not be rushed.

Because like what Jeric said, there's more to life than love. It doesn't make love less of worth but it simply shows that true love can also wait.

I hope it gives you paths to go to - a happy ending that would make you smile and kilig because they really ended up together or a happy ending that meant readiness because the characters were mature enough to know that love doesn't mean now at all times.

It's your choice which way to go.

Anseryoso? Totoo yun. :)

--

Madaming madaming madaming salamat sa pagbasa at pagcomment. Tumataba puso ko. Kung nakakain yun, bundat na ako. :)

Thank you sa walang sawang pagbasa ng baliw baliwan episodes ko. Minsan iniinjection-an na ako ng pampakalma dahil sa kabaliwan ko.

Sa totoo lang, may award akong nakuha nung high school. Best Performer sa isang play nung fourth year yata yun. One week ko prinactice role ko. Ako si Sisa. Peksman. Walang halong biro.

Hindi ko man nadedicatan lahat kasi nakakalimutan ko, lahat kayo, thank you. Si sashaleene, si shfly, si ohheymarie, dianeso, si twinklestaar, si kisses1621, novieta, iambrayniful, jenietobias, xaaanne, honeybae, happie, iamshiya, kapatid ni iamshiya, zandee_lee, elleteng, littlemissbipolar, etc!

Sorry yan lang kinaya ng memory card ng utak ko pero di nyo man nadinig o nakita ang pangalan nyo sa naitype ko, nagtthank you ako sa bawat notif na nakukuha ko dahil sa inyo. Lahat kayo na nasa keyboard ang start ng pangalan, silent reader or hindi, thank you! Worth it lahat ng pagod at piga utak moments ko.

Special thanks kay @littlecerulean na umexperience ng 'advance screening' ng ending dahil ang numb ko na.

Kay @mysweetestbitterness at @papiiyow, na kung anu anong kagagahan tinuturo sakin.

Kay @winter71259, ang aking #TOW at soul sister sa kahalayan na chumallenge sakin na ituloy ang 'shut-up-jeric-ang-daldal-mo-gumagawa-tayo-ng-baby' scene.

Kay @nica1026, ang aking kaututang dila 24/7 na kasama ko sa toss coin para malaman ko kung maguupdate na ako o hindi.

Thank you Lord for the talent and the brain. I am forever grateful.

--

Don't ask me why Almira cried because I do not know either. I don't have an actual answer. My out-of-impulse answer though would be because of someone special.

Don't ask me what Jeric read on Jeron's phone because I don't know. I don't have an actual answer. My out-of-impulse answer though would be about intimacy.

But if you'll ask me how I want their paths to cross again, I'll tell you soon.

Just tell me how to get back to, back to summer paradise with you...

...I'll be there in a heartbeat.

--

I'd love to hear your thoughts! :)