Do I love Him? \\Harry Potter// ON HOLD

#8

Het is inmiddels een paar maanden verder. Hermione, Ron, Harry en ik zijn heel goed bevriend. Ik had me geen betere vrienden kunnen wensen.

Er is niet zo heel veel gebeurd. We hebben Sirius black ontmoet. Hij zat niet achter Harry aan, maar achter de rat van Ron. En Harry gaat als het beter gaat bij Sirius wonen. ik ben heel blij voor hem. Malfoy en ik hebben zowat altijd ruzie. Maar ja hij daagt mij uit dus ik reageer gewoon. De twins probeerde een grap uit te halen, maar dat mislukte nogal.

We zitten nu met ze allen aan tafel het laatste avondmaal voor dit jaar. "Madison je komt toch wel een keer bij mij langs" vroeg Hermione. "Tuurlijk we hebben lang genoeg ik kom zeker", zei ik vrolijk. "Harry en Hermione komen de laatste week naar mij toe kom je ook?" Vroeg Ron. "Jaaa lijkt me leuk!!" Riep ik net iets te hard waardoor ik aan gekeken wordt. Ik vondt het wel grappig ik voelde me niet beschaamd ofzo dus ik ging weer verder met praten. "Ik wil ook wel bij jouw komen Harry, maar ik denk dat dat moeilijk gaat worden". Ik vond zijn thuissituatie zielig maar veel kon ik er niet aan doen. Hij knikte dankbaar.

We zaten met zn vieren in een coupe, de eerste keer dat ik in deze coupe zat werden we aangevallen. De coupe deur wordt open geschoven. En daar stond mopshondje ( Parkinson ). "Kijk eens wie we hier hebben, Jij hoort  hier niet modderbloedje" riep ze. Ik zag bij Hermione tranen opkomen. Zo praat niemand tegen mijn vrienden."Ze is misschien muggleborn, maar ze zal altijd beter dan jouw zijn, Pureblood betekent niks, En vooral niet als je hersen zoals shit is, Ga nu maar weer terug naar je baasje" zei ik boos. Opdat moment kom Malfoy er aan lopen. Hij stopte bij onze coupe. "Tja of het baasje komt naar jouw toe" zei ik als laatste. Ik deed de coupe deur dicht en ging naast Hermione zitten. Ik ging Hermione troosten. "Bedankt Madison." Ik keek haar raar aan. "Voor wat precies?" vroeg ik. "Dat je voor me opkomt dat betekent veel voor me". "Daar heb je vrienden voor" zei ik vrolijk. Waardoor ze begon te glimlachen. "Ik ga even frisse lucht halen ik kom zo terug" zei ik tegen de drie. Ik liep tegen iemand aan. En viel op de grond. "Hey kijk eens uit waar je loopt" zei ik. Ik keek op en zag wie het was. Nee niet hem niet nu. Hij zei niks maar hielp me omhoog en liep toen weg. Verward liep ik terug naar de coupe waar ik zat.

Ze zagen mij verwarde gezicht. "Wat is er gebeurd?" vroeg Harry uiteindelijk. Ik begon met uitleggen. "Nou kijk ik ging frisse lucht halen en toen liep ik zoals gewoonlijk tegen iemand aan, Ik zei kijk uit waar je loopt. Toen ik op keek zag ik dat het Malfoy was dus ik bereide me voor op scheld partij, Alleen hij hielp me omhoog en zei niks maar liep weg."

Harry Ron keken me aan alsof ik net een sprookje heb verteld. Maar voor de rest werd er niet veel gezegd meer wat ik niet zo heel erg vond. Hermione daar in tegen keek me anders aan. Ze fluisterde in mijn oor "misschien geeft hij om je, jullie hebben meer discussies met elkaar dan dat wij ooit hebben gehad de afgelopen paar jaar". Ik keek haar aan alsof ze gek was.

De reis duurde niet lang meer. Ik had mijn ouders al een brief gestuurd met coldblood dat ik er al bijna was.

Toen we er eindelijk waren. Zag ik mijn ouders praten met andere ouders. "hey mam hey pap!" Ik gaf ze een knuffel. En ik zag van wie de ouders waren. "Hermione zijn dat jouw ouders?" ze knikte. Ze zei ook dat we in de buurt van elkaar wonen. Ik glimlachte. Ik stelde ook Harry snel voor want die moest snel weg. En daarna stelde ik Ron voor.

We gingen verschijnselen naar huis totdat iemand mijn ouders aansprak. "Kijk eens aan hier hebben we miss en mister Celtic". Ik keek op en zag meteen wie het was Malfoy. Lucius Malfoy om precies te zijn. Hermione was er ook nog en Draco Malfoy schold haar uit voor modderbloedje. Ik werd boos en zei tegen Malfoy. "Je denkt veel van jezelf maar zo goed ben je niet, Hermione is zo veel slimmer dan jouw en dat zal ze altijd blijven. En als je het niet erg vind we willen naar huis."

We verschijnselde eindelijk naar huis. Ik vroeg meteen of ik mee zou mogen naar Ron aan het einde van de vakantie. En gelukkig mocht het ook.