Do I love Him? \\Harry Potter// ON HOLD

#11

We gingen naar een soort bar waar we met zn alle wat gingen drinken. Ik zag dat de Weasley twins aan het dansen waren, wat er nog best grappig uit zag. Hermione poorde in mijn zij ze fluisterde "pak je kans!" Ik knikte

Cedric zat alleen dus ik dacht waarom niet. Ik liep er naar toe met best wat zelfvertrouwen. "Hey Cedric! Laten we dansen". Toen ik dat laatste zei moest hij glimlachen. Ik trok hem mee de dansvloer op. We danste 10 minuten want we gingen al weer weg. We liepen met zn alle naar de tenten toe. Ik bedacht me eigenlijk dat er nog niks gebeurd was. Dus ik wou hem een kus geven alleen hij was me voor.

Hij kuste me en zei "sleep well" en liep weg. Ik stond daar verbaasd maar ook te blozen. Hermione zag wat er gebeurde en ze zei "je hebt geluk!"

We zaten in de tenten. Ik hoorde een raar geluid buiten. Arthur hoorde het ook en hij ging kijken. Het was nog niet zo heel laat, het was nog best licht. Arthur kwam gepanikeerd binnen. "Jongens sta op we moeten weg nu!"

We sprongen op en liepen meteen naar buiten. Toen we buiten waren zag je chaos die er was. "Fred en George, Ginny is jullie verantwoordelijkheid" zei Arthur. Ron en Harry rende weg. Hermione en ik ook. We dachten dat Ron en Harry achter ons liepen maar dat was niet zo. We werden overgelopen door mensen die in Paniek hun familie zochten. Toen het wat rustiger was gingen we Harry en Ron zoeken. "HARRY RON HARRRYYYY RONNN" riepen we maar niemand hoorde ons. Totdat wij iets hoorde "MADISONN HERMIONEE" we gingen op de stem af. En vonden ze eindelijk ik vloog in de armen van Harry en hij knuffelde me stevig terug. Daarna gaf ik Ron een knuffel Hermione deed het zelfde.

We stonden ergens in het midden en in een keer stonden er stuk 20 tovenaars om ons heen en vuurde een spreuk af. Ik kon nog maar net op tijd bukken.

"STOP ZIJ HOREN BIJ MIJ STOPPEN!!" Riep Arthur. Onze redder in nood eigenlijk op dit moment.

We waren weer terug bij het huis van Ron waar ik een knuffel kreeg van Molly, George, Fred en Ginny. Hun waren er eerder dan ons. Iedereen was veilig en niemand was gelukkig gewond.

We gingen snel naar bed. Ik weer bij George en Fred die allebei blij waren dat we veilig waren. Ze waren echt grote broers van mij.

Ik had het koud en dat zag George ook. Dus hij legde zijn armen om me heen alsnog. Wat moet je zonder deze jongens. En ik viel al snel in slaap.